Φρένο στην καινοτομία βάζουν στην Ελλάδα διαχρονικές παθογένειες με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπη η χώρα, αφού, εκτός από το ταλέντο και τη σχετικά ικανοποιητική επίδοσή της στον τομέα των υποδομών ΤΠΕ (τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών) και online υπηρεσιών, εξακολουθεί να υστερεί σε τομείς όπως η θέσπιση ενός σταθερού περιβάλλοντος για το επιχειρείν αλλά και η απουσία επαρκούς σύνδεσης μεταξύ πανεπιστημίων και βιομηχανίας σε επίπεδο έρευνας και ανάπτυξης. Στον κατάλογο των αδύναμων σημείων έρχεται πλέον να προστεθεί και η γήρανση του πληθυσμού, με το ποσοστό των νέων ως προς το σύνολο του πληθυσμού να αξιολογείται χαμηλά, κατατάσσοντας τη χώρα μας στην 130ή θέση στον συγκεκριμένο δείκτη. Αυτά αποτυπώνει μεταξύ άλλων ο δείκτης Global Innovation Index 2025 του Παγκόσμιου Οργανισμού Διανοητικής Ιδιοκτησίας WIPO, που μετράει τις επιδόσεις των χωρών παγκοσμίως σε επίπεδο καινοτομίας.
Ετσι, με βάση και τα παραπάνω, η Ελλάδα στον σχετικό δείκτη κατατάσσεται στην 42η θέση μεταξύ 139 οικονομιών, με χώρες όπως η Πορτογαλία (31η) αλλά και η… Βουλγαρία (37η) να βρίσκονται σε υψηλότερη θέση από την χώρα μας στη σχετική λίστα.
Στα δυνατά χαρτιά της Ελλάδας παραμένει το ανθρώπινο κεφάλαιο, λόγω του οποίου εδώ και χρόνια κατατάσσεται μεταξύ των 30 κορυφαίων χωρών, καταλαμβάνοντας την 29η θέση, ενώ παράλληλα «σκοράρει» ψηλά στις επιστημονικές δημοσιεύσεις (18η). Πρόοδο επίσης καταγράφει και ως προς τον αριθμό των αποφοίτων από σχολές «υψηλής» ζήτησης, σε τομείς όπως μαθηματικά, τεχνολογία, μηχανική και επιστήμες (37η), ενώ διαθέτει έναν ικανοποιητικό αριθμό ερευνητών για την παραγωγή νέων καινοτομιών (19η), οι οποίοι όμως συναντούν εμπόδια, καθώς η χρηματοδότηση για την υποστήριξη της έρευνας στα επιστημονικά ιδρύματα κρίνεται ακόμη χαμηλή. Παράλληλα, σε επίπεδο υποδομών η θέση της είναι ικανοποιητική (41η), με τη χώρα να κατατάσσεται 36η ως προς την πρόσβαση σε υποδομές τεχνολογίας και πληροφορικής και 45η στις υπηρεσίες του Δημοσίου. Από την άλλη, παρά την πρόοδο, αδυναμίες εξακολουθεί να καταγράφει ως προς το ευρύτερο θεσμικό και ρυθμιστικό περιβάλλον (60ή), ενώ ακόμη χαμηλότερα αξιολογούνται οι επιδόσεις της Ελλάδας ως προς τη σταθερότητα του ρυθμιστικού πλαισίου για τις επιχειρήσεις (80ή). Βέβαια, «αγκάθι» που διαχρονικά βάζει φρένο ακόμη και στην ανταγωνιστικότητά της είναι η χαμηλή διασύνδεση μεταξύ πανεπιστημίων και βιομηχανίας σε επίπεδο έρευνας και ανάπτυξης (107η), αλλά και η αδυναμία ανάπτυξης clusters για την παραγωγή καινοτομίας. Οι επιδόσεις της στον συγκεκριμένο δείκτη τη φέρνουν στην 125η θέση, ένδειξη πως υπάρχει δυσκολία στην ανάπτυξη οικοσυστημάτων και κόμβων καινοτομίας. Περιορισμένη είναι και η ανάπτυξη high tech προϊόντων, με την Ελλάδα να κατατάσσεται στην 71η θέση, ενώ σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η χαμηλή επίδοσή της στο «δημογραφικό μέρισμα νεολαίας», γεγονός που προκαλεί ανησυχία για τη δυνατότητα της χώρας να ανανεώνει το ανθρώπινο δυναμικό της.
Κατά τα λοιπά, η Ελβετία παραμένει ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στον κομβικό τομέα της καινοτομίας, με τη Σουηδία και τις ΗΠΑ να ακολουθούν. Επονται η Νότια Κορέα, η Σιγκαπούρη, η Βρετανία, η Φινλανδία, η Ολλανδία και η Δανία, ενώ στη «χρυσή» δεκάδα προστίθεται και η Κίνα. Τις τελευταίες θέσεις καταλαμβάνουν η Ανγκόλα και η Νιγηρία.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")