Οι ένοπλες δυνάμεις της Κίνας αναδιαμορφώνονται με βάση τις νέες τάσεις. Καταφανώς το διάστημα αναδεικνύεται στο νέο πεδίο αντιπαραθέσεως. Ίσως, σε ένα μέλλον που έχει ήδη πλησιάσει, εκεί να καθορίζονται οι παγκόσμιες εξελίξεις. Δεν είναι πολλά χρόνια, μόλις 40, από τότε που το ΝΑΤΟ εισήγαγε την λογική του πολυδιάστατου πολέμου με πρώτο βήμα την αερεδαφική μάχη (air-hand battle). Και όμως σήμερα εκείνη η εποχή φαίνεται τόσο μακρινή και εκείνα τα δόγματα τόσο απηρχαιωμένα. Πλέον μπήκαμε στην εποχή που οι εξελίξεις θα καθορίζονται από τις λεγόμενες «μη πολεμικές στρατιωτικές επιχειρήσεις», επιχειρήσεις στις ασαφείς ζώνες που έχουν εκτοπίσει τις γραμμές που κάποτε οριοθετούσαν με ακρίβεια την διάκριση μεταξύ ειρήνης και πολέμου. Δεν είναι τυχαίο που το μήνυμα έρχεται από την Κίνα. Από την πατρίδα του Σούν Τζού. Ο οποίος πέντε αιώνες προ Χριστού, είπε ανάμεσα σε πολλά: «Η τέχνη του πολέμου είναι ζωτικής σημασίας για ένα κράτος. Είναι θέμα ζωής και θανάτου, ένας δρόμος που οδηγεί είτε στην ασφάλεια είτε στην καταστροφή. Ως εκ τούτου, πρέπει να είναι αντικείμενο έρευνας που σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να αγνοηθεί».
Οι Κινέζοι ερευνούν. Εμείς στην Ευρώπη έχουμε κολλήσει στον μονοδιάστατο φον Κλαούζεβιτς.