Η ανωτέρω ενέργεια σαφώς δεν άρεσε στην Τουρκία πλην όμως δεν είχε πολλά περιθώρια αντίδρασης αφού ο υποκινητής του ΘΧΣ είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες. Με την οποία η Άγκυρα επ ουδενί επιθυμεί να έρθει σε αντιπαράθεση έχοντας θέσει ως ύψιστο στόχο στην συμμετοχή της σε ευρωπαϊκά αμυντικά προγράμματα και την στρατιωτική της συνεργασία με την ΕΕ.
Σήμερα που όλο το γεωπολιτικό παιχνίδι στην Μεσόγειο παίζεται μέσω της αναγνώρισης της ΑΟΖ των διαφόρων κρατών, οι χάρτες έχουν εξέχουσα σημασία. Και εδώ φαίνεται το έλλειμμα στρατηγικής της Ελληνικής πλευράς και η ελαφρότητα με την οποία η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση πιστεύοντας ότι το παράνομο Τούρκο-Λιβυκό μνημόνιο και τα αβάσιμα αποτελέσματα που (δυστυχώς) αρχίζει να παράγει αντιμετωπίζονται με χαμόγελα και χαριεντισμούς με τους υπουργούς εξωτερικών της Λιβύης, της Αιγύπτου και της Τουρκίας.
Η Άγκυρα, που κατανοεί πολύ καλύτερα από εμάς, την σημασία των χαρτών στη χάραξη πολιτικής για την ΑΟΖ συχνά -πυκνά αναρτά χάρτες δεξιά-αριστερά σε μια προσπάθεια προβολής των ανυπόστατων θέσεων της σε ένα ευρύτερο κοινό, στο πλαίσιο συστηματικής προσπάθειας επηρεασμού της διεθνούς κοινής γνώμης. Τελευταία προσπάθεια της η κατάθεση χάρτη με τα θαλάσσια πάρκα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο που σαφώς καταπατούν μεγάλο τμήμα των Ελληνικών θαλασσών, και η δημοσίευση του από το πλέον αναρμόδιο για τέτοια θέματα διεθνές όργανο, την UNESCO. Παράλληλα καταθέτει τους χάρτες της και στα πλέον αρμόδια όργανα των Ηνωμένων Εθνών, όπως στο DOALOS (Division for Ocean Affairs and the Law of the Sea). Αυτή πραγματικά είναι πολυδιάστατη πολιτική και όχι οι φοβίες και ενδοιασμοί της Αθήνας που την εμποδίζουν ακόμα και να οριοθετήσει ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία.