Περιφερειακές Ενότητες το περιθώριο ισχύος έχει μηδενιστεί, σηματοδοτώντας ένα κομβικό σημείο για την ισορροπία ανάμεσα στην ενεργειακή μετάβαση και την προστασία της παραγωγικής γης. Το νέο πλαίσιο δεν αλλάζει μόνο τους αριθμούς· αναδιατάσσει και τον ίδιο τον χάρτη των ευκαιριών για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στην ελληνική ύπαιθρο.
Ωστόσο, το «πάγωμα» δεν ισχύει οριζόντια. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις όπου οι εγκαταστάσεις χωροθετούνται σε εκτάσεις που δεν έχουν χαρακτηριστεί ως υψηλής παραγωγικότητας ή καλύπτονται από νόμιμες εξαιρέσεις. Έτσι, παρά την αυστηροποίηση, διατηρούνται δίαυλοι για έργα που εντάσσονται σε ειδικές κατηγορίες γης. Ο επικαιροποιημένος πίνακας που έδωσαν στη δημοσιότητα οι διαχειριστές δείχνει καθαρά τα «στενά» και τα «πλατιά» περιθώρια σε όλη τη χώρα. Η Αττική βρίσκεται πλέον σχεδόν στο όριο, με μόλις 58 MW στα νησιά και 44 MW στη Δυτική Αττική, ενώ σε τμήμα της δεν υπάρχει πλέον κανένα διαθέσιμο περιθώριο. Παρόμοια εικόνα παρουσιάζεται στην Ήπειρο, όπου η Θεσπρωτία διαθέτει μόλις 18 MW και η Πρέβεζα 23 MW. Σε ακραίες περιπτώσεις, όπως στα Ιωάννινα, το περιθώριο έχει μηδενιστεί πλήρως.
Περιθώρια Φ/Β σε Αγροτική Γη ανά Περιφερειακή Ενότητα
Η εικόνα αντιστρέφεται σε περιοχές με ακόμη μεγάλο «απόθεμα» χωρητικότητας. Στην Ανατολική Μακεδονία – Θράκη, στη Δυτική Ελλάδα, και ειδικά η Αιτωλοακαρνανία στη Θεσσαλία, στην Κεντρική Μακεδονία, στην Κρήτη και στην Πελοπόννησο τα διαθέσιμα μεγαβάτ ανέρχονται σε εκατοντάδες, αφήνοντας περιθώρια για νέα έργα μικρής κλίμακας σε αγροτική γη. Οι αποκλίσεις μεταξύ περιφερειών καταδεικνύουν τη γεωγραφική ανισοκατανομή της φωτοβολταϊκής ανάπτυξης, που οφείλεται τόσο στις τεχνικές δυνατότητες του δικτύου όσο και στην ένταση των αιτήσεων τα προηγούμενα χρόνια.
Η πολιτική αυτή εντάσσεται στη διαρκή προσπάθεια εξισορρόπησης της διείσδυσης των ΑΠΕ με τη σταθερότητα και την επάρκεια του δικτύου, αλλά και στη διαφύλαξη της αγροτικής γης υψηλής παραγωγικότητας, η οποία θεωρείται στρατηγικός πόρος για την επισιτιστική ασφάλεια. Το γεγονός ότι ορισμένες περιοχές έχουν φτάσει στο σημείο μηδενικού περιθωρίου αποτελεί σαφές μήνυμα ότι η χωροταξική και ενεργειακή πολιτική οφείλει να κινηθεί με προγραμματισμό και στόχευση, αποφεύγοντας τόσο την υπερσυγκέντρωση έργων όσο και την υπανάπτυξη σε δυναμικές αλλά ανεκμετάλλευτες περιοχές. Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν αν οι αναθεωρήσεις και οι τεχνικές παρεμβάσεις στο δίκτυο μπορούν να επαναφέρουν ισορροπία μεταξύ επενδυτικού ενδιαφέροντος, αγροτικής προστασίας και ενεργειακής μετάβασης.
agrocapital.gr