Ευρώπης - ΗΠΑ για τους δασμούς, που ανοίγει το δρόμο για τη μονοπώληση της ευρωπαϊκής αγοράς από το αμερικανικό LNG, με ό,τι κινδύνους μπορεί να έχει αυτό για τις τιμές, τα στοιχεία του ΔΕΣΦΑ, από την αρχή του έτους μέχρι και το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, δείχνουν ότι περίπου οκτώ στα δέκα φορτία που φτάνουν στο τερματικό σταθμό της Ρεβυθούσας είναι αμερικάνικα.
Το ίδιο ισχύει για τα επτά πλοία που έχουν προγραμματίσει να φέρουν για τον Αύγουστο στο συγκεκριμένο χώρο εκφόρτωσης οι μεγάλοι παίκτες της ελληνικής αγοράς, (367.134 κυβικά μέτρα), όπως και για τα έξι που αναμένονται για τον Σεπτέμβριο (178.114 κ.μ). Δεκατρία πλοία μέσα σε ένα δίμηνο που αφορά και τη καρδιά της καλοκαιρινής περιόδου, είναι αριθμός που είχε καιρό να καταγραφεί.
Αν και το ρωσικό αέριο συνεχίζει να κρατά τα σκήπτρα στην ελληνική αγορά και να αποτελεί ακόμη τη νούμερο ένα πηγή προμήθειας στην Ελλάδα, η «ψαλίδα» με το αμερικανικό (LNG) έχει σχεδόν κλείσει.
Και εκεί που τέτοια εποχή πέρυσι τα ποσοστά έπαιζαν στο 30% (LNG) - 50% (ρωσικό), σήμερα η αναλογία έχει σχεδόν αντιστραφεί και βρίσκεται σύμφωνα με πηγές του ΔΕΣΦΑ στο 41% (LNG) - 44% (ρωσικό), με το υπόλοιπο ποσοστό να αφορά το αζέρικο αέριο που εισάγουμε μέσω του αγωγού TAP.
Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τον Ιούλιο του 2024, το ρωσικό αέριο είχε επανέλθει σε επίπεδα προ της εισβολής στην Ουκρανία και είχε φτάσει να καλύπτει το 60% των εγχώριων αναγκών.
Το πόσο λίγο απέχουμε από το γυρίσει εντελώς το παιχνίδι και να πάρει και επίσημα τα σκήπτρα στην ελληνική αγορά το αμερικανικό αέριο - μένει να φανεί πώς θα αποτυπωθεί στις τιμές, καθώς είναι ακριβότερο - προκύπτει από μια απλή σύγκριση των όγκων.
Τα στοιχεία, που δεν έχουν ακόμη δημοσιευτεί, προέρχονται από πηγές του ΔΕΣΦΑ και δείχνουν ότι από την αρχή της χρονιάς μέχρι και τη Κυριακή 10 Αυγούστου, είχαμε εισάγει ως χώρα 20,8 Τεραβατώρες ρωσικού αερίου (μέσω του αγωγού από το Σιδηρόκαστρο στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα). Στο ίδιο διάστημα μπήκαν στην ελληνική αγορά, 19,3 Τεραβατώρες LNG, κυρίως μέσω Ρεβυθούσας.
Ξαναπήρε μπροστά το FSRU Αλεξανδρούπολης
Και τα πάντα δείχνουν ότι ο καλπασμός των εισαγωγών αμερικανικού LNG θα συνεχιστεί, καθώς η αυξητική τάση συμπίπτει με μια πλειάδα ειδήσεων τόσο σε διεθνές επίπεδο, όσο και εγχώριο.
Καταρχήν, έπειτα από επτά μήνες διακοπής της λειτουργίας του λόγω ζημιάς στις αντλίες υψηλής πίεσης της υποδομής, χθες η Gaztrade ανακοίνωσε ότι ξαναπήρε μπροστά ο τερματικός σταθμός υγροποιημένου αέριου (FSRU) της Αλεξανδρούπολης, που μέχρι και τις αρχές Οκτωβρίου θα λειτουργεί με δυναμικότητα 25%, δηλαδή με 45,4 GWh / ημερησίως.
Το comeback της Αλεξανδρούπολης, έστω και σε χαμηλούς ρυθμούς, μεταφράζεται σε περαιτέρω αύξηση των αμερικανικών εισαγωγών για τις ανάγκες της ΝΑ Ευρώπης, προς την οποία το FSRU αποτελεί βασική πύλη εισόδου για το LNG.
Κερδίζει έδαφος ο Κάθετος Διάδρομος
Η επαναφορά του στην ενεργό δράση συμπίπτει με μια δεύτερη εξέλιξη, την κινητικότητα γύρω από τον Κάθετο Διάδρομο Φυσικού Αερίου (Vertical Corridor), ο οποίος κερδίζει σταδιακά έδαφος ως όδευση μεταφοράς αέριου μη ρωσικής προέλευσης από Ελλάδα προς Ουκρανία.
Επειτα από αρκετές περιπέτειες, τα σήματα των προμηθευτών δείχνουν θετικά για την ενιαία ταρίφα και το ειδικό προϊόν δέσμευσης δυναμικότητας «Route 1», το οποίο έβγαλαν πρόσφατα σε δημοπρασία οι Διαχειριστές των χωρών κατά μήκος της όδευσης. Καθόλου τυχαία, οι εμπλεκόμενοι εξετάζουν ένα προϊόν με αντίστοιχα χαρακτηριστικά και σημείο εκκίνησης το FSRU της Αλεξανδρούπολης, ώστε να καλυφθούν και τα φορτία που θα φτάνουν στο συγκεκριμένο τερματικό.
Τη σημασία της υποδομής για τα αμερικανικά συμφέροντα και τον στόχο να κυριαρχήσουν στην περιοχή, είχε κάνει σαφή κατά την ακρόασή της τον Ιούλιο στη Γερουσία η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, λέγοντας ότι είναι μονόδρομος προκειμένου «να γίνει η Ελλάδα κόμβος αμερικανικού φυσικού αέριου στην περιοχή». Αντίστοιχα μηνύματα έχει εισπράξει η ελληνική πλευρά και από τον Αμερικανό υπ. Ενέργειας Κρις Ράιτ, που πρόκειται το Νοέμβριο να επισκεφτεί την Αθήνα.
Νέα FSRU στην Ελλάδα
Η τρίτη είδηση συνδέεται με την αυξανόμενη κινητικότητα γύρω από τυχόν νέα FSRU στην Ελλάδα και συγκεκριμένα με το «Thessaloniki FSRU» της Elpedison, όπως και το δεύτερο FSRU στην Θράκη της Gastrade.
Στη πρώτη περίπτωση, ο ΔΕΣΦΑ έβγαλε πρόσφατα σε διαβούλευση την αίτηση της Elpedison για μελλοντική δυναμικότητα σε νέο σημείο εισόδου του συστήματος, δηλαδή στη Θεσσαλονίκη, καλώντας κάθε ενδιαφερόμενο να υποβάλει τις απόψεις του. Στη δεύτερη περίπτωση, αυτή του έργου στο Θρακικό Πέλαγος, η Gastrade δρομολογεί ήδη την περιβαλλοντική αδειοδότηση.
Αν και για αμφότερα δεν έχει ληφθεί η τελική επενδυτική απόφαση, εντούτοις καταγράφονται κινήσεις ωρίμανσης, που συνδέονται με τις εκτιμήσεις ότι για να παίξει η Ελλάδα εξαγωγικό ρόλο στο LNG, χρειάζεται τουλάχιστον ακόμη ένα FSRU, πέραν της Αλεξανδρούπολης.
Τέλος, κατά το τελευταίο γύρο ετησίως δημοπρασιών δέσμευσης δυναμικότητας στις υποδομές φυσικού αερίου των χωρών της ΝΑ Ευρώπης, η εικόνα δείχνει τάση μείωσης στη προμήθεια ρωσικού αερίου και κινήσεις αντικατάστασής του με φορτία LNG.
Τα πάντα δείχνουν ότι έρχεται ένα νέο κύμα εισαγωγών αμερικανικού LNG στην ελληνική αγορά (όπως και στην ευρωπαϊκή) σε συνέχεια και της συμφωνίας ΕΕ- ΗΠΑ για ετήσιες αγορές 250 δισ. δολαρίων φυσικού αερίου, πετρελαίου και πυρηνικής τεχνολογίας από τις ΗΠΑ (750 δισ. στην τριετία).
Στο ερώτημα ως προς το κόστος που θα έχουν όλοι αυτοί όγκοι της «Made in USA» ενέργειας, που θα κληθούν να αντικαταστήσουν τις υφιστάμενες ρωσικές ποσότητες, απάντηση ακόμη δεν υπάρχει.
Σύμφωνα με πηγές της εγχώριας αγοράς, στο ελληνικό εικονικό σημείο συναλλαγών (Virtual Trading Point), το αμερικανικό αέριο πωλούνταν μέχρι πρόσφατα, σε τιμή TTF+1 €/ΜWh, έναντι τιμής TTF -3 €/MWh του ρωσικού.
Το Title Transfer Facility (TTF) είναι το εικονικό σημείο διαπραγμάτευσης φυσικού αερίου στην Ολλανδία, βάσει του οποίου διαμορφώνεται η τιμή στην ευρωπαϊκή αγορά, η οποία χθες κινούνταν στα 33,13 ευρώ/ Μεγαβατώρα.
Τα επίπεδα του TTF ακολουθεί κάθε προμηθευτής που πουλάει στην ευρωπαϊκή αγορά, ωστόσο το αμερικανικό αέριο έχει επιπλέον κόστη αεριοποίησης και μεταφοράς, και μαζί με τα περιθώρια κέρδους των traders φτάνει στην ήπειρο ακριβότερο από το ρωσικό.
Το ερώτημα είναι κατά πόσο η εικόνα αυτή θα επιδεινωθεί στο σενάριο που τα τερματικά της ηπείρου κατακλυστούν από πολλαπλάσιους όγκους αμερικανικού LNG, με υποχρέωση των ευρωπαίων αγοραστών να τους απορροφούν στο πλαίσιο της συμφωνίας ΗΠΑ -ΕΕ.
euro2day.gr