Ο Αμερικανός πρόεδρος ενημέρωσε τηλεφωνικά Ευρωπαίους ηγέτες ότι οι συναντήσεις θα γίνουν αποκλειστικά μεταξύ των τριών ηγετών, χωρίς τη συμμετοχή Ευρωπαίων αξιωματούχων. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που έχουν προσπαθήσει να διαδραματίσουν συντονιστικό ρόλο στις προσπάθειες για τον τερματισμό της βίας μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας στηρίζοντας παράλληλα τον ευρωπαϊκό τους γείτονα, φάνηκαν να αποδέχονται τον πρωταγωνιστικό ρόλο των ΗΠΑ στο να υπάρξει εκεχειρία στον πόλεμο στην Ουκρανία. Στην τηλεδιάσκεψη μάλιστα συμμετείχαν επίσης ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, ο καγκελάριος της Γερμανίας και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ.
Είναι προφανές ότι ο Τραμπ, έχοντας περιορίσει τον ρόλο των Ευρωπαίων και απογοητευμένος από τη βραδύτητα των συνομιλιών με τη Ρωσία, ενέκρινε πρόσφατα επιπλέον πωλήσεις όπλων σε συμμάχους του ΝΑΤΟ, με σκοπό να ενισχυθεί η Ουκρανία.
Ο Τραμπ είχε προσπαθήσει να δώσει στον Ρώσο ομόλογό του τον χώρο να έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τους προηγούμενους μήνες. Όμως, πιο πρόσφατα, τον επέκρινε δημοσίως, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο Ρώσος πρόεδρος απλώς κέρδιζε χρόνο μέσω των επαναλαμβανόμενων επαφών του με τον ειδικό απεσταλμένο Γουίτκοφ.
Με την Ευρωπαϊκή Ένωση λοιπόν εκτός κάδρου μια πιθανή κατάληξη σε συμφωνία μεταξύ Πούτιν και Τραμπ να καταλήξουν για το μέλλον της Ουκρανίας χωρίς ενδεχομένως τη σύμφωνη γνώμη συμμετοχή του θα επηρεάζει πολύ το γεωπολιτικό σκηνικό. Ο Ζελένσκι δήλωσε πως θα κάνει συναντήσεις με τους Ευρωπαίους συμμάχους του, όπως τον Μερτς, και έχει επανειλημμένα ζητήσει άμεσες συζητήσεις με τον Πούτιν, με μεσολαβητή είτε τον Τραμπ είτε τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο πρόεδρος της Ρωσίας έχει απορρίψει κάθε τέτοιο ενδεχόμενο, αναφέροντας πως ομάδες διαπραγμάτευσης κατώτερου επιπέδου θα πρέπει πρώτα να καταλήξουν σε συμφωνία, ενώ ζητά επανειλημμένα την παραίτηση του Ζελένσκι.
Η Ευρώπη λοιπόν και υπό το φως αυτών των εξελίξεων και παρά το μέγεθός της, εμφανίζεται κατακερματισμένη, αναποφάσιστη, εσωστρεφής και συχνά ανήμπορη να υπερασπιστεί τα συλλογικά της συμφέροντα και να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Η Γερμανία και η Γαλλία ηγούνται σε επίπεδο μεγέθους και επιρροής, αλλά δεν μοιράζονται πάντα κοινή στρατηγική. Οι ανατολικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενταγμένες μετά το 2004, εμφανίζονται πιο πρόθυμες να ευθυγραμμιστούν με τις ΗΠΑ, ακόμη και εις βάρος της ευρωπαϊκής συνοχής. Το νέο δόγμα της υπονομεύσει τη δύναμη της Ευρώπης , ως αξιόπιστου εταίρου για την μεταθέτει δυνητικές εντάσεις και στην άμυνα μετά τους δασμούς. Ο Αμερικανός πρόεδρος παραμένει απρόβλεπτος στη γεωπολιτική σκακιέρα που έχει στηθεί πάνω σε ευρωπαϊκό έδαφος και η Ευρώπη έχει υιοθετήσει τη στάση πάω με τα νερά του και βλέπουμε. «Ο τρόπος με τον οποίο θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία θα διαμορφώσει την Ευρωπαϊκή Ήπειρο για τις επόμενες γενιές», είχε προειδοποιήσει η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, απευθυνόμενη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, με αφορμή την 80η επετείο από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Με φόντο τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η φον ντερ Λάιεν είχε τονίσει ότι μια κακή συμφωνία θα μπορούσε να ενθαρρύνει τον Πούτιν να επιστρέψει για περισσότερα. «Θα ήταν μια συνταγή για περισσότερη αστάθεια και ανασφάλεια».
Είναι πολύ πιθανό την όποια συμφωνία η Ούρσουλα να την μάθει από το τηλέφωνο όταν θα την καλέσει για να της το ανακοινώσει ο Αμερικανός πρόεδρος.