ενώ επιπλέον, και η ίδια η ΕΕ έχει ελάχιστο έλεγχο στην ενέργεια που εισάγουν οι εταιρείες της. Αυτό τονίζει σε ανάλυσή του το Reuters σχολιάζοντας τις ενεργειακές πτυχές της εμπορικής συμφωνίας-πλαίσιο στην οποία κατέληξαν ΗΠΑ και ΕΕ την Κυριακή, και η οποία θα επιβάλει δασμούς 15% στα περισσότερα ευρωπαϊκά προϊόντα που εισάγονται στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η συμφωνία περιελάμβανε μια δέσμευση για την ΕΕ να δαπανά 250 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε ενέργεια από τις ΗΠΑ - εισαγωγές πετρελαίου, LNG και πυρηνικής τεχνολογίας - για τα επόμενα τρία χρόνια. Οι συνολικές εξαγωγές ενέργειας των ΗΠΑ προς όλο τον κόσμο το 2024 ανήλθαν σε 318 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΙΑ, της Υπηρεσίας Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ. Από αυτά, η ΕΕ εισήγαγε συνολικά 76 δισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικό πετρέλαιο, LNG και στερεά καύσιμα - όπως άνθρακα - το 2024, σύμφωνα με υπολογισμούς του Reuters που βασίζονται σε στοιχεία της Eurostat.
Ο υπερτριπλασιασμός αυτών των εισαγωγών είναι μη ρεαλιστικός, ανέφεραν οι αναλυτές.
Ειδικότερα, ο Arturo Regalado, ανώτερος αναλυτής LNG στην Kpler, δήλωσε στο Reuters ότι το εύρος του ενεργειακού εμπορίου που προβλέπεται στη συμφωνία «υπερβαίνει την πραγματικότητα της αγοράς». «Οι ροές πετρελαίου των ΗΠΑ θα πρέπει να ανακατευθυνθούν πλήρως προς την ΕΕ για να επιτευχθεί ο στόχος, διαφορετικά η αξία των εισαγωγών LNG από τις ΗΠΑ θα πρέπει να αυξηθεί έξι φορές», δήλωσε ο Regalado.
Υπάρχει έντονος διαγκωνισμός για τις εξαγωγές ενέργειας των ΗΠΑ, καθώς και άλλες χώρες χρειάζονται τις προμήθειες αυτές - και έχουν δεσμευτεί οι ίδιες να αγοράσουν περισσότερα σε εμπορικές συμφωνίες.
Έτσι, η Ιαπωνία συμφώνησε σε μια «σημαντική επέκταση των εξαγωγών ενέργειας των ΗΠΑ» στην εμπορική συμφωνία της με τις ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα, ανέφερε ο Λευκός Οίκος σε ανακοίνωσή του.
Η Νότια Κορέα έχει επίσης εκδηλώσει ενδιαφέρον για επενδύσεις και αγορά καυσίμων από ένα έργο LNG στην Αλάσκα, καθώς επιδιώκει τη σύναψη εμπορικής συμφωνίας.
Ο ανταγωνισμός για το ποια χώρα θα εξασφαλίσει ενεργειακές προμήθειες από τις ΗΠΑ θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση στις τιμές αναφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου των ΗΠΑ και να ενθαρρύνει τους Αμερικανούς παραγωγούς να προτιμήσουν τις εξαγωγές έναντι της εγχώριας προσφοράς. Αυτό θα μπορούσε να κάνει το κόστος καυσίμων και ενέργειας πιο ακριβό, κάτι που θα αποτελούσε πολιτικό και οικονομικό πονοκέφαλο για τους ηγέτες των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Ας σημειωθεί ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει διευκρινίσει τι περιλαμβανόταν στη συμφωνία της Κυριακής όσον αφορά την ενέργεια - ή αν κάλυπτε θέματα όπως ενεργειακές υπηρεσίες ή εξοπλισμό για δίκτυα και σταθμούς ηλεκτρικής ενέργειας.
Η ΕΕ εκτιμά ότι τα σχέδια των χωρών-μελών της για επέκταση της πυρηνικής ενέργειας θα απαιτήσουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ σε επενδύσεις έως το 2050. Ωστόσο, οι εισαγωγές της που σχετίζονται με πυρηνικούς αντιδραστήρες ανήλθαν συνολικά σε μόλις 53,3 δισεκατομμύρια ευρώ το 2024, σύμφωνα με εμπορικά στοιχεία.
Οι δεσμεύσεις όσον αφορά την ενέργεια, στο πλαίσιο της συμφωνίας με τις ΗΠΑ, αντανακλούσε την ανάλυση της ΕΕ για το μέγεθος του ενεργειακού εφοδιασμού από τις ΗΠΑ που θα μπορούσε να υποδεχθεί, δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος της ΕΕ, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από τις επενδύσεις σε αμερικανικές υποδομές πετρελαίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου, από τις ευρωπαϊκές υποδομές εισαγωγών., καθώς και από τη ναυτιλιακή δυναμικότητα.
«Αυτά τα στοιχεία, και πάλι, δεν είναι από το πουθενά. Οπότε ναι, απαιτούνται επενδύσεις», δήλωσε ο ανώτερος αξιωματούχος, ο οποίος αρνήθηκε να κατονομαστεί. «Βέβαια, [το μέγεθος των επενδύσεων] θα ποικίλλει ανάλογα με τις πηγές ενέργειας. Αλλά αυτά είναι στοιχεία που είναι προσβάσιμα».
Δεν υπήρξε δημόσια δέσμευση για την παράδοση, πρόσθεσε ο αξιωματούχος, καθώς οι ποσότητες ενέργειας δεν θα αγοραστούν από την ίδια την ΕΕ αλλά από τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε αυτήν. Οι ιδιωτικές εταιρείες εισάγουν το μεγαλύτερο μέρος του πετρελαίου της Ευρώπης, ενώ ένα μείγμα ιδιωτικών και κρατικών εταιρειών εισάγει φυσικό αέριο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να συγκεντρώσει τη ζήτηση για υγροποιημένο φυσικό αέριο για να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους, αλλά δεν μπορεί να αναγκάσει τις εταιρείες να αγοράσουν καύσιμα. Αυτή είναι μια εμπορική απόφαση.
«Είναι απλώς μη ρεαλιστικό», ανέφεραν οι αναλυτές της ICIS, Andreas Schröder και Ajay Parmar, σε γραπτά σχόλια προς το Reuters σχετικά με την δέσμευση της ΕΕ για αγορές ενεργειακών ποσοτήτων αξίας 250 δις δολ. το χρόνο από τις ΗΠΑ. «Είτε η Ευρώπη θα καταβάλλει μια εξαιρετικά υψηλή τιμή για το αμερικανικό LNG, η οποία δεν αντανακλά την αγορά, είτε θα καταναλώνει πάρα πολλές ποσότητες LNG, περισσότερες από όσες μπορεί να αντέξει».
Η παραγωγή των ΗΠΑ
Ας σημειωθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ήδη ο κορυφαίος προμηθευτής LNG και πετρελαίου της ΕΕ, καλύπτοντας το 44% των αναγκών της σε LNG και το 15,4% των αναγκών της σε πετρέλαιο το 2024, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αύξηση των εισαγωγών στα επίπεδα του στόχου των 250 δις δολ. ετησίως θα απαιτούσε επέκταση της παραγωγής LNG των ΗΠΑ πολύ πέρα από το προγραμματισμένο έως το 2030, δήλωσε ο Jacob Mandel, επικεφαλής έρευνας στην Aurora Energy Research. «Μπορείς να προσθέσεις χωρητικότητα», είπε ο Mandel. «Αλλά αν μιλάμε για την κλίμακα που θα ήταν απαραίτητη για την επίτευξη αυτών των στόχων, των 250 δις δολ., τότε δεν είναι πραγματικά εφικτό».
Η Ευρώπη θα μπορούσε να αγοράσει 50 δισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον LNG από τις ΗΠΑ ετησίως καθώς αυξάνεται η προσφορά, πρόσθεσε ο Mandel.
Υποκαθιστώντας τις εισαγωγές ενέργειας από τη Ρωσία
Η ΕΕ έχει δηλώσει ότι θα μπορούσε να εισάγει περισσότερες ποσότητες ενέργειας από τις ΗΠΑ καθώς προχωρά η υλοποίηση των σχεδίων της για τον τερματισμό των εισαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από τη Ρωσία έως το 2028. Ας σημειωθεί ότι η ΕΕ εισήγαγε περίπου 94 εκατομμύρια βαρέλια ρωσικού πετρελαίου πέρυσι - το 3% των αγορών αργού πετρελαίου της Ένωσης - και 52 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm) ρωσικού LNG και φυσικού αερίου, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ. Για λόγους σύγκρισης, η ΕΕ εισήγαγε 45 bcm LNG από τις ΗΠΑ πέρυσι.
Ωστόσο, οι υψηλότερες αγορές καυσίμων στην ΕΕ θα έρχονταν σε αντίθεση με τις προβλέψεις για μείωση της ζήτησης όσο η τελευταία θα στρέφεται όλο και περισσότερο στην καθαρή ενέργεια, ανέφεραν οι αναλυτές. «Δεν υπάρχει μεγάλη ανάγκη η ΕΕ να εισάγει περισσότερο πετρέλαιο από τις ΗΠΑ, στην πραγματικότητα, η ζήτηση πετρελαίου κορυφώθηκε πριν από αρκετά χρόνια», ανέφεραν στο Reuters οι Schröder και Parmar.