Κατόπιν της επισκέψεως του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενεργείας Σταύρου Παπασταύρου στα γραφεία της ΣΕΒΡΟΝ στο Τέξας, αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον των ανταγωνιστών εταιριών στον διαγωνισμό της 10ης Σεπτεμβρίου ε.έ,γιά έρευνες- εκμετάλλευση υποθαλάσσιων κοιτασμάτων στις δύο περιοχές της Κρήτης.
Μάλιστα , στο σχετικό ρεπορτάζ περιλαμβάνεται δήλωση «αρμοδίων» Ελλαδικών παραγόντων ότι «απευθύνονται σε κοινά οικονομικά συμφέροντα που δεν θα ήθελαν να βρεθούν ενώπιον εντάσεων». (Πρόκειται) «για σημάδι εκτόνωσης της έντασης στις σχέσεις Ελλάδος-Λιβύης που εκδηλώθηκε με αφορμή τις παραχωρήσεις νέων οικοπέδων Κρήτης»!...
Οι ίδιοι παράγοντες επισημαίνουν ότι στα υπό παραχώρηση οικόπεδα της Λιβύης , δεν περιλαμβάνονται 4 οικόπεδα που δόθηκαν για έρευνα κι εκμετάλλευση στην Τουρκία : «Είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό ότι τα παραχωρηθέντα οικόπεδα της Λιβύης στην Τουρκία γειτνιάζουν με τα δύο οικόπεδα της Κρήτης – κάτι που για τις πετρελαϊκές εταιρίες μεταφράζεται σε «οικονομίες κλίμακος» , όσον αφορά στις δαπάνες για έρευνες , αφού στην ουσία αποτελούν μία ενιαία περιοχή»!...
Λίγο έλειψε να αναφερθεί το ρεπορτάζ στην ανάγκη συνεκμετάλλευσης των Λιβυοελληνικών κοιτασμάτων για λόγους «οικονομίας κλίμακος», που αποτελεί μοντέλο στα μυαλά των «αρμοδίων παραγόντων» και στις σχέσεις με την Τουρκία , που ως γνωστόν έχει μοιράσει το Αιγαίον στα δύο «μεταξύ γειτόνων».
Ο διάσημος συγγραφέας Τζόν Λε Καρρέ έλεγε ότι αυτό που ενδιαφέρει τελικά είναι «αν μία γάτα κοιμάται στο τάπητα ενός σκύλου κι όχι στο χαλάκι της» . Τούτ’ αυτό ισχύει και για τα αμφισβητούμενα θαλάσσια οικόπεδα. Σημασία έχει η εθνική κυριαρχία.
Δεν υπάρχει ούτε μία συνεκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην Βόρειο Θάλασσα όπου γειτνιάζουν Αγγλία, Ολλανδία και Νορβηγία. Αντί λοιπόν , οι «αρμόδιοι» να προτείνουν κοινές «οικονομίες κλίμακος» να κοιτάξουν να κηρύξουν την Ελληνική ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης πριν την διεκδικήσουν «νέοι μνηστήρες».
(*) ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 4. 7.25 σελ. 25.