Όμως οι τιμές δεν έχουν εκτοξευθεί σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδ,α όπως θα περίμενε κάποιος που ευρίσκεται εκτός αγορών, και βασίζει τις εκτιμήσεις του στην απλή παρατήρηση ότι το Ιράν είναι ένας σημαντικός πετρελαιοπαραγωγός και εξαγωγέας που βρίσκεται εν μέσω της περιοχής που ελέγχει το 1/3 των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου και αερίου. Κα,ι άρα, ο πόλεμος στον οποίο έχει εμπλακεί θα έχει άμεσο αντίκτυπο στις πέριξ χώρες επηρεάζοντας την διεθνή προμήθεια πετρελαίου και αερίου.
Όμως, όσοι κινούνται καθημερινά στις αγορές ενεργειακών εμπορευμάτων τυχαίνει να έχουν αντίθετη άποψη και είθισται να βλέπουν τα πράγματα μέσα από τα στοιχεία που ανακοινώνονται διαρκώς σε πραγματικό χρόνο (real time) τόσο για τις εξαγωγικές ροές πετρελαίου, αργού- προϊόντων, και του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), όσο και για τα συμβόλαια προμήθειας που κλείνουν τα διυλιστήρια και οι εταιρίες παραγωγής ενέργειας.
Οι traders ασφαλώς και ανησυχούν για την εξέλιξη της φονικής σύρραξης Ισραήλ-Ιράν αφού τους απασχολούν ιδιαίτερα οι πιθανές επιπτώσεις από ένα ενδεχόμενο κλείσιμο των Στενών του Ορμούζ από τους Ιρανούς, ως μοχλό πίεσης προς την διεθνή κοινότητα, όμως μέχρι στιγμής οι εν λόγω ροές δεν έχουν σταματήσει ούτε μια ημέρα. Με τα τάνκερς να κινούνται ανενόχλητα καθ’ όλο το μήκος και πλάτος του Περσικού Κόλπου αλλά και διά μέσου των Στενών. Η κανονικότητα αυτή εν μέσω σφοδρών αεροπορικών βομβαρδισμών σε Ισραήλ και Ιράν φαίνεται ότι δρα ως ισχυρό αντίβαρο στην λειτουργία της καθημερινής αγοράς ενέργειας.
Σε ό, τι αφορά την τιμή του αργού Brent, του διεθνούς benchmark, αυτή έχει ανατιμηθεί κατά 11,5% από τις 12 Ιουνίου (μια ημέρα προ της ισραηλινής επίθεσης κατά του Ιράν) κλείνοντας στα $ 77,32 το βαρέλι την Παρασκευή το βράδυ στο ICE του Λονδίνου, έχοντας αγγίξει τα $79 σε ενδοσυνεδριακή διαπραγμάτευση την περασμένη Πέμπτη (19/6). Σε αντίθεση με το πετρέλαιο, η άνοδος των τιμών φυσικού αερίου υπήρξε ελαφρά υψηλότερη, με το μηνιαίο forward contract στο Ολλανδικό TTF, που ουσιαστικά αντιπροσωπεύει τις ευρωπαϊκές τιμές, να καταγράφει κέρδη στα € 40,940 ανά MWh την Παρασκευή το απόγευμα, έχοντας ανατιμηθεί κατά 13% από τις 12/6. Με το Αμερικανικό Henry Hub, που επηρεάζει τις διεθνείς τιμές, να έχει ανατιμηθεί και αυτό κατά 17% από τις 12/6, καθώς εχθές το βράδυ διαπραγματευόταν ενδοσυνεδριακά MMBtu στα € 4,10 ανά MMBtu, κλείνοντας τελικά στα $ 3,90 / MMBtu.
Όσο ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ και το επιτελείο του αμφιταλαντεύονται ως προς την λήψη απόφασης για στρατιωτική επέμβαση με στόχο να στηρίξουν το Ισραήλ, επισπεύδοντας τις όποιες εξελίξεις, και κυρίως τον βομβαρδισμό των πυρηνικών εγκαταστάσεων στο Φορντό με ισχυρές βόμβες μεγάλης διατρητικής δυνατότητας, οι ενεργειακές αγορές θα επιδεικνύουν σχετική νευρικότητα. Με το Ισραήλ να έχει ήδη βομβαρδίσει πολλές από τις πυρηνικές μονάδες του Ιράν, όπως στο Νατάνζ, στην Τεχεράνη και στο Αράκ, ενώ σήμερα Σάββατο αναφέρθηκε επιδρομή 50 αεροπλάνων κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων έξω από το Ισπαχάν. Να υπενθυμίσουμε ότι ο βασικός λόγος για τον πόλεμο που έχει κηρύξει το Ισραήλ κατά του Ιράν είναι η απόλυτη εξάλειψη του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης, που, σύμφωνα με το Ισραήλ, έχει αποκλειστικό στόχο την δημιουργία πυρηνικού οπλοστασίου.
Όπως επισημαίνουν αναλυτές της αγοράς, όσο διαρκούν οι πολεμικές επιχειρήσεις στο μέτωπο Ισραήλ-Ιράν, οι τιμές του πετρελαίου και του φ. αερίου θα χαρακτηρίζονται από υψηλή μεταβλητότητα. Χωρίς φυσικά να ανακόπτεται η αργόσυρτη ανοδική τάση που διαφαίνεται, μετά την απότομη άνοδο τους στις 13/6.
Ενώ σε περασμένες εποχές η άμεση στήριξη του Ισραήλ από τις ΗΠΑ εν μέσω πολέμου θα εθεωρείτο δεδομένη, η σημερινή πολιτική συγκυρία στις ΗΠΑ είναι τέτοια που υποχρεώνει τον Πρόεδρο να κινηθεί προσεκτικά και με μεγάλη σύνεση καθώς δεν θέλει να διακινδυνεύσει ένα ανεπανόρθωτο ρήγμα στις τάξεις του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Κι αυτό γιατί η αποφυγή εμπλοκής των ΗΠΑ σε πολεμικά μέτωπα ανά τη υφήλιο αποτέλεσε βασική προεκλογική δέσμευση του Τραμπ. Σύμφωνα με αναλυτές, και εν όψει της δύσκολης αυτής επιλογής από πλευράς ΗΠΑ, το πλέον πιθανό σενάριο για τις επόμενες ημέρες είναι η ανοικτή πολιτική στήριξη προς την κυβέρνηση του Ισραήλ - κάτι που έχει ήδη εκδηλωθεί – και, παράλληλα, η σιωπηλή παροχή στρατιωτικής βοήθειας. Με άλλα λόγια, θα ενισχύσουν το Ισραήλ στο να «τελειώσει την δουλειά που το ίδιο ξεκίνησε».
Σε κάθε περίπτωση, ανοικτό παραμένει το ενδεχόμενο εμπλοκής των ΗΠΑ στο νέο πολεμικό μέτωπο σε περίπτωση που το Ιράν πλήξει Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις ή πλοία στην περιοχή. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η κρίση θα διευρυνθεί με τον Περσικό Κόλπο να μεταβάλλεται σε ένα μεγάλο πεδίο πολέμου, όπως ακριβώς είχε γίνει την περίοδο του Ιρανό-Ιρακινού πολέμου (1981-1988). Τότε, δεν αποκλείεται οι Ιρανοί να επιχειρήσουν το κλείσιμο των Στενών του Ορμουζ θέλοντας με αυτό τον τρόπο να διεθνοποιήσουν το πρόβλημα, αφού σε καθημερινή βάση διέρχεται μέσω των Στενών περίπου το 20% των διακινούμενων παγκοσμίως ποσοτήτων πετρελαίου και LNG. Όμως, ο αποκλεισμός των Στενών θα θέσει σε κίνδυνο και τις Ιρανικές εξαγωγές αργού, που εκτιμώνται στα 2.1 εκατ. βαρέλια την ημέρα, με το 1/3 περίπου να απορροφώνται από την Κίνα. Με την Κίνα να εκτιμάται, από τους ως άνω αναλυτές, ότι θα παίξει καθοριστικό λόγο στην επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας.
Σήμερα το πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό τοπίο παραμένει θολό, με τους περισσότερους παρατηρητές να εκτιμούν ότι η έκβαση της κρίσης θα κριθεί τελικά στο πεδίο και την δυνατότατα του Ισραήλ να ελέγξει πλήρως τον εναέριο χώρο του Ιράν και την απομάκρυνση κάθε μορφής πυρηνικού εξοπλισμού από τα ερευνητικά κέντρα της χώρας.