Ειδικότερα, ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Παραγωγών Βιοαερίου (ΕΣΠΑΒ), Αλέξανδρος Υφαντής, ανέδειξε, μεταξύ άλλων προτάσεων του συνδέσμου, τέσσερα βασικά σημεία που, όπως ανέφερε, θα πρέπει να τύχουν άμεσων τροποποιήσεων, διαφορετικά, η βιωσιμότητα των μονάδων τίθεται εν αμφιβόλω, όπως και συνολικότερα η αποτελεσματικότητα του νομοσχεδίου.
Σημειώνεται ότι η φιλοσοφία του νομοσχεδίου, ως έχει συνταχθεί και τόνισε ο γενικός γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών, Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης, αποσκοπεί στη μετάβαση των υφιστάμενων μονάδων βιοαερίου σε βιομεθάνιο προς αξιοποίηση και διαχείριση των αποβλήτων. Επί της αρχής, υπάρχει «κοινός τόπος» με την αγορά, ωστόσο στελέχη του κλάδου επισημαίνουν την ανάγκη να μη γίνει «βεβιασμένα», παρά προσμετρώντας τις ιδιαίτερες συνθήκες του κλάδου που σήμερα «δοκιμάζεται» οικονομικά.
Οι 4 προτάσεις
Σε αυτή την κατεύθυνση, ο κ. Υφαντής κάλεσε το υπουργείο να εξετάσει εκ νέου τις προτεινόμενες διατάξεις για την αξιοποίηση των θερμικών φορτίων, του περιορισμού στις ώρες έγχυσης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυο, τον επιμερισμό του κόστους του δικτύου σύνδεσης των μονάδων με το σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου ή το δίκτυο διανομής, καθώς και την απουσία πρόβλεψης για το CNG.
Τα τέσσερα προαναφερόμενα θέματα έρχονται στην προμετωπίδα της ατζέντας του κλάδου, με τα δύο πρώτα να αφορούν «αποτύπωμα» στη λειτουργία των μονάδων. Ειδικότερα, η πρόβλεψη για θερμικά φορτία μειώνει την παραγωγή κατά 15% και η πρόβλεψη για μέχρι 12 ώρες έγχυση συνιστά περιορισμό στη λειτουργία τους, με ανάλογο περιορισμό στα έσοδα που δύναται να αποκομίσουν από τη δραστηριότητα της ηλεκτροπαραγωγής. Μάλιστα, η ένσταση του ΕΣΠΑΒ εστιάζει στη «βαρύτητα» που έχει το έσοδο από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη λειτουργία των μονάδων, δεδομένου ότι δεν υπάρχει κανένα έσοδο από το γεγονός ότι οι μονάδες βιοαερίου φτάνουν να διαχειρίζονται σήμερα 4 εκατ. απόβλητα, χωρίς αυτό να τυγχάνει αποζημίωσης μέσα από κάποιον μηχανισμό.
Ως προς τον επιμερισμό του κόστους δικτύου για τη σύνδεση των μονάδων, η θέση του ΕΣΠΑΒ είναι ότι θα πρέπει να ακολουθηθεί η ευρωπαϊκή εμπειρία όπου επιμερίζει στα έως 5 χιλιόμετρα καθ’ ολοκληρίαν το κόστος στον διαχειριστή, ισομερώς (50%-50%) από 5 έως 10 χιλιόμετρα και στον επενδυτή για πάνω από 10 χιλιόμετρα, με το τελευταίο να θέλει να λειτουργεί και ως αντικίνητρο, ώστε οι μονάδες να επιλέγουν τοποθεσίες κοντά στο δίκτυο, αποφεύγοντας κοστοβόρες επενδύσεις διασύνδεσης που στο «τέλος της ημέρας» θα επιβαρύνουν τον τελικό καταναλωτή, μέσα από τα τέλη χρήσης δικτύου. Εντούτοις, το νομοσχέδιο προκρίνει τη λύση του 50%-50% για το σύνολο του μήκους του δικτύου, πράγμα που ωστόσο εκτιμάται ότι φέρνει υπέρμετρα βάρη στον επενδυτή, συνιστώντας αντικίνητρο για την επένδυση.
Ο τελευταίος αστερίσκος αφορά την πρόβλεψη για CNG, πράγμα που έχει τύχει και άλλων σχολίων, στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης. Η πρόταση του ΕΣΠΑΒ αφορά τη διαμόρφωση σαφούς προοπτικής για το CNG και BioLNG, με πρόβλεψη για εικονικά δίκτυα και κίνητρα που θα επιτρέψουν τόσο τον εικονικό συμψηφισμό όσο και την πραγματοποίηση συναλλαγών, ώστε να υπάρχει ευελιξία στην αγορά. «Το νομοσχέδιο είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό βήμα, αν και άργησε. Με μερικές, ελάχιστες αλλαγές μπορεί να παράγει αποτέλεσμα για την ανάπτυξη της αγοράς, πράγμα που διαφορετικά δεν θα γίνει, αν μείνει ως έχει», ανέφερε σχετικά ο κύριος Υφαντής.
Ο αντίλογος του ΥΠΕΝ
Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας του ΥΠΕΝ, Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης, απαντώντας στις αιτιάσεις του κ. Υφαντή και στα σχόλια της αγοράς, υπογράμμισε ότι η κεντρική επιδίωξη του υπουργείου είναι να «ανοίξει» τον δρόμο για το βιομεθάνιο ως συστατικό μέρος της ενεργειακής μετάβασης και βασικό «όχημα» για την επίτευξη των ενεργειακών και κλιματικών στόχων, χωρίς ωστόσο αυτό να «φουσκώσει» υπέρμετρα τον τελικό λογαριασμό για τον καταναλωτή.
Υπό αυτό το πρίσμα, προκύπτει ανάγκη αναθεώρησης των συμβάσεων που διατηρούν οι μονάδες βιοαερίου στο ΔΑΠΕΕΠ που σήμερα καταλήγουν 60 μονάδες να απορροφούν σε λειτουργική ενίσχυση 95 εκατ. ευρώ από το σύνολο των 800 εκατ. ευρώ που διαθέτει ο ΔΑΠΕΕΠ για την ενίσχυση των ΑΠΕ σε ετήσια βάση. Η αναλογία είναι δυσανάλογη και θα πρέπει να περιοριστεί, καθώς διαφορετικά αφήνει ισχυρό αποτύπωμα στην τελική τιμή ενέργειας, που με τη σειρά της καθορίζει το σύνολο της ελληνικής οικονομίας.
Σε αυτή την κατεύθυνση, η πρόθεση του ΥΠΕΝ είναι μέσα από μια σειρά από κίνητρα και αντικίνητρα να σπρώξει τις μονάδες βιοαερίου να μετατραπούν σε μονάδες παραγωγής βιομεθανίου, που με τη σειρά του θα αξιοποιηθεί για την απανθρακοποίηση του τομέα του φυσικού αερίου, καθώς και των μεταφορών, με πρόσθετες εφαρμογές στο κομμάτι της ναυτιλίας και της αεροπλοΐας, μέσα από τη χρήση βιοκαυσίμων. Μάλιστα, δεν παρέλειψε να συμπληρώσει ότι «free risk επενδύσεις δεν υπάρχουν. Δεν μπορεί να εγγυηθεί το κράτος ότι θα έχετε πάντα κέρδη».
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")