Σημαντικοί παράμετροι σε αυτή την εξίσωση είναι η ισχυρή παρουσία της κινέζικης κρατικής εταιρείας Cosco στον Πειραιά και τα σχέδια για τη δημιουργία του νέου εμπορικού δρόμου Ινδίας-Μέσης Ανατολής- Ευρώπης (The India-Middle East-Europe Economic Corridor- IMEC) ως “αντίβαρο” στην κινεζική πρωτοβουλία “Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος” (BRI).
Η κυβέρνηση με “σύμμαχο” το Ισραήλ, που, μαζί με την Ινδία, αποτελούν τους δύο βασικούς πόλους του υπό σχεδίαση “δρόμου”, επιδιώκει ένα ή περισσότερα από τα ελληνικά λιμάνια να αποτελέσει τον ευρωπαϊκό τερματικό σταθμό του IMEC. Ωστόσο, εκτός από τον ανταγωνισμό για αυτό τον ρόλο από δύο άλλα ευρωπαϊκά λιμάνια, τη Μασσαλία και τη Τεργέστη, η οποία φαίνεται να έχει και τη στήριξη των ΗΠΑ, λόγω των καλών σχέσεων του Ντόναλντ Τραμπ με τη πρωθυπουργό της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, ανασταλτικός παράγοντας για την Ελλάδα φαίνεται να είναι και η παρουσία της Cosco στον Πειραιά.
Η “Καθημερινή”, σε δημοσίευμά της στις 18/5, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «η υλοποίηση του ινδικού “Διαδρόμου” με ευρωπαϊκές πύλες τα ελληνικά λιμάνια, θα σημάνει τη γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας. Το “αντίτιμο”, που θα πρέπει να επωμιστεί σε αυτή την περίπτωση η Αθήνα, είναι, σύμφωνα με ελληνικές διπλωματικές πηγές, το κόστος της “αποσύνδεσης” από τους Κινέζους». Φαίνεται, όμως, ότι στην κυβέρνηση δεν έχει ληφθεί, ακόμα, απόφαση για να προχωρήσει σε “ρήξη” με τους Κινέζους.
(η συνέχεια στο slpress.gr)
*Ο Σταύρος Μαλαγκονιάρης είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος, εξειδικευμένος στο ναυτιλιακό ρεπορτάζ. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Από το 1982 εργάστηκε σε πολλές εφημερίδες (Αυριανή, Ελεύθερος Τύπος, Έθνος κ.α.). Παράλληλα, έχει συνεργαστεί με ναυτιλιακά περιοδικά, όπως ο “Εφοπλιστής” και το “Αργώ”. Από το 2014 μέχρι σήμερα συνεργάζεται με την “Εφημερίδα των Συντακτών”, γράφοντας ιστορικά θέματα.