Με τους εισαγωγικούς δασμούς και τα περιοριστικά μέτρα να εμφανίζονται αναποτελεσματικά μέχρι στιγμής, οι Ευρωπαίοι ηγέτες αρχίζουν να στρέφονται σε διαφορετικές προσεγγίσεις με στόχο να ενδυναμώσουν τους εγχώριους κατασκευαστές φωτοβολταϊκών. Για παράδειγμα, η ‘Πράξη για τη Βιομηχανία των Μηδενικών Καθαρών Εκπομπών’ (Net Zero Industry Act) της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ως βασικό διακύβευμα την ανάδειξη κριτηρίων όπως η ανθεκτικότητα των εφοδιαστικών αλυσίδων στην κατασκευή νέων έργων. Αυτό σημαίνει πως οι εφοδιαστικές αλυσίδες στην Ευρώπη θα πρέπει να προσαρμοστούν ώστε να μπορούν να αντέξουν μία σειρά ξαφνικών αλλαγών, από την επιβολή δασμών μέχρι τις φυσικές καταστροφές.
Στη Βρετανία, η Ντάουνινγκ Στριτ δίνει έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα ως τείχος προστασίας στις κινεζικές εισαγωγές. Για παράδειγμα, η Great British Energy, η νέα δημόσια επιχείρηση ηλεκτρισμού που ιδρύθηκε από την κυβέρνηση Στάρμερ, θα πρέπει να προμηθεύεται φωτοβολταϊκά που δεν σχετίζονται με καταναγκαστική εργασία στην Κίνα. Αυτό αφορά κυρίως τα ανταλλακτικά που κατασκευάζονται στην επαρχία Σιντζιάνγκ— περίπου το 20% της παγκόσμιας παραγωγής— όπου οι δυτικές ηγεσίες κατηγορούν το Πεκίνο ότι πραγματοποιεί διώξεις κατά της μειονότητας των Ουιγούρων.
Η ευρωπαϊκή βιομηχανία, η οποία έχει μετατραπεί από τον πάλαι ποτέ ηγέτη παγκοσμίως, σε είδος υπό εξαφάνιση, ελπίζει ότι αυτά τα μη οικονομικά κριτήρια θα βοηθήσουν ώστε να ανταγωνιστεί τις πολύ φθηνές εισαγωγές. Επί του παρόντος, το πλημμύρισμα των παγκόσμιων αγορών με υπερπροσφορά κινεζικών φωτοβολταϊκών που δεν προλαβαίνουν να απορροφηθούν, έχει οδηγήσει τις τιμές σε ένα πτωτικό ράλι. Αυτό έχει πλήξει και τους Κινέζους κατασκευαστές, οι οποίοι ελπίζουν σε μία δυναμική παρέμβαση της κινεζικής ηγεσίας ώστε να μειωθούν οι προβληματικές πρακτικές.
Ωστόσο, η πραγματικότητα της αγοράς είναι αμείλικτη: Η Κίνα παράγει πάνω από το 90% των ηλιακών κυττάρων παγκοσμίως και πάνω από το 80% των φωτοβολταϊκών πάνελ. Παράλληλα, η κινεζική υπερπροσφορά έχει ρίξει τις τιμές στα 0,08 ευρώ/watt. Ακόμα και αν οι προαναφερθείσες πρωτοβουλίες είναι αποτελεσματικές, οι μη Κινέζοι προμηθευτές θα αποτελέσουν μόλις το 14% της ευρωπαϊκής αγοράς. Και αυτό δεν αποκλείει τρίτες χώρες, όπως η Ινδία. Ως εκ τούτου, η πραγματική ενδυνάμωση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας θα επιτευχθεί πολύ δύσκολα.