και τρόπο ζωής που δεν ήταν ο δικός του. Οι μεγάλοι τότε και πνευματικοί του δάσκαλοι δεν υποψιάστηκαν τις προσδοκίες και δυνατότητες που κρύβονται μέσα στο μικρό και συνηθισμένο παιδί. Αγνόησαν ότι ο άνθρωπος είναι υποψήφιος κεκρυμμένου μεγαλείου και όχι οπαδός μιάς απόψεως.
Τον έκλεισαν μέσα σε στενά και γεώδη προγράμματα που αρχίζουν και τελειώνουν στη φθορά. Ενώ έπρεπε να οδηγήσουν το παιδί στην ευρυχωρία της αγάπης και στην τόλμη της θυσίας. Να πάρει τον δρόμο της ελευθερίας και να χαρεί τη ζωή του μέσα στον κίνδυνο της περιπέτειας για να μπορέση να αναπτυχθή.
Έτσι όταν ήλθε η ώρα να βλαστήση, βρέθηκε το παιδί κλεισμένο σ’ ένα στενό χώρο, σαν να ήταν φυτό μονοετές, για να στολίση τη βιτρίνα ενός μαγαζιού. Ενώ ήταν αιωνόβιο δένδρο που διψούσε τις κακοκαιρίες του ψ η λ ο ύ β ο υ ν ο ύ (υπογράμμιση δική μας) για να βρή τον εαυτό του μέσα στη δοκιμασία της ελευθερίας.
Στα στενά όρια της κλειστής λογικής ασφυκτιά ο άνθρωπος. Και ως αντίδραση φυσική, ακολουθεί η άρνηση όλων εκείνων που πήγαν να καταχωνιάσουν τη ζωή του. Αυτή η δυναμική διαμορφώνει τον χαρακτήρα και διατυπώνει τον λόγο του»…
Είναι άγνωστο ποίον υπονοεί ο π. Βασίλειος. Έτσι μπορεί καθένας να βάλει στο κάδρο τη φωτογραφία οιουδήποτε εξουσιαστή.
Εν τούτω γαρ η αληθής έστιν είδησις του ζητουμένου και εν τούτω το ιδείν εν τω μη ιδείν , ότι υπέρκειται πάσης ειδήσεως το ζητούμενον. (Άγιος Γρηγόριος Νύσσης 331-394 , εις τον βίον του Μωυσέως ).Ibid.
Και διά την αντιγραφήν Κώστας Κόλμερ
(*)ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ του Αρχιμ, Βασιλείου . ΙSBN 978-618-8`1968-5-8. Σελίδες 158 .Έκδ. Μάρτιος 2024.