Κι όπως επισημαίνουν οι New York Times, τα ανωτέρω εργοστάσια κανένα ενδιαφέρον δεν έχουν για τους τουρίστες, αλλά συμβάλλουν τα πλείστα στην τοπική οικονομία, απασχολώντας χιλιάδες ανθρώπους. Δεδομένων, όμως, των ρύπων που εκπέμπουν και των ολοένα και αυστηρότερων περιβαλλοντικών προδιαγραφών της Ε.Ε. για την άμβλυνση της υπερθέρμανσης και την απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα, η βιωσιμότητά τους αμφισβητείται. Το ίδιο συμβαίνει παντού στην Ευρώπη. Ο προβληματισμός είναι κοινός: το υψηλό κόστος συμμόρφωσης στους νέους κανόνες ίσως σημάνει λουκέτο για τις βιομηχανίες και μαζικές απολύσεις. «Θέλουμε τα εργοστάσιά μας ενεργά στο μέλλον, αλλά θέλουμε και να εκπληρώσουμε τους στόχους μείωσης των ρύπων», τονίζει ο δήμαρχος της Ραβένας, Μικέλε ντε Πασκάλε.
Ο ιταλικός ενεργειακός όμιλος ήδη έχει αναπτύξει το σχέδιο αυτό στη Βρετανία.
Τη λύση προσφέρει ο ιταλικός ενεργειακός κολοσσός ΕΝΙ, με εκτεταμένη παρουσία στη Ραβένα. Το σχέδιό του μπορεί να συνδράμει στη διατήρηση της βαριάς βιομηχανίας της περιοχής μέσω της κατασκευής συλλέκτη εκπομπών ρύπων. Η ΕΝΙ θα κατασκευάσει δίκτυο αγωγών, συγκεκριμένα, οι οποίοι θα δεσμεύουν το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από τις εργοστασιακές εγκαταστάσεις και θα το αποθηκεύουν μακριά σε παλαιές, υποθαλάσσιες δεξαμενές αερίου. Ο Μικέλε ντε Πασκάλε θεωρεί τη δραστηριότητα πολλά υποσχόμενη. Ο ιταλικός όμιλος ήδη έχει αναπτύξει το σχέδιο αυτό στη Βρετανία, όπου παλαιά κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου που έχουν εξαντληθεί μπορούν να μετατραπούν σε τεράστιες «αποθήκες» ρύπων.
Βέβαια, η ΕΝΙ έχει τη στήριξη της βρετανικής κυβέρνησης επί χρόνια, συμπεριλαμβανομένου σχεδίου για απορρύπανση της περιοχής πέριξ του Λίβερπουλ και του Μάντσεστερ στα βορειοδυτικά. Το έργο HyNet North West προβλέπει κατασκευή και διαχείριση αγωγού 40 μιλίων από την ΕΝΙ, ο οποίος θα συλλέγει CO2 από εργοστάσια κι άλλους ρυπαντές και θα το διοχετεύει σε παλαιές πετρελαιοπηγές στον κόλπο του Λίβερπουλ. Η διοίκησή του ΕΝΙ εκτιμά ότι στο εν λόγω πεδίο έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, διότι μπορεί να χρησιμοποιήσει τις υπάρχουσες υποδομές του, δηλαδή πετρελαιοπηγές, πηγές φυσικού αερίου και αγωγούς, και να διοχετεύσει εκεί τους ρύπους.
Ο ιταλικός όμιλος διατηρεί περίπου 50 θαλάσσιες πλατφόρμες εξόρυξης κοντά στη Ραβένα, πέρα από τις λίμνες, όπου διαβιούν φοινικόπτερα. Η παραγωγή μειώνεται και η ΕΝΙ θα το αντισταθμίσει με τη διοχέτευση του διοξειδίου στις άδειες δεξαμενές αερίου, που λειτουργούν ως απορροφητικοί σπόγγοι. Πάντως, όπως σημειώνουν οι Νew York Times, η δέσμευση CO2 θα πρέπει να φθάνει στο 8% των μειωμένων ρύπων αθροιστικά για να επιτευχθεί μηδενικό αποτύπωμα έως το 2050 παγκοσμίως, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας. Συνεπώς θα πρέπει η αποθήκευση να εικοσαπλασιαστεί έως το 2030 στο 1 δισ. τόνους, στόχος υπερφιλόδοξος, όπως παρατηρούν, τέλος, αναλυτές.
(από την εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»)