Όπως παρατηρούν οι FT, η τιμή των δικαιωμάτων CO₂ στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας εκπομπών της ΕΕ έχει μειωθεί στο μισό από τον Φεβρουάριο του 2023, σε μόλις 52 ευρώ/τόνο. Η αγορά είναι υπερπλήρης για έναν καλό λόγο: η ΕΕ εκλύει πολύ λιγότερο CO₂ - 1,2 δισ. τόνους φέτος, εκτιμά ο πάροχος δεδομένων και αναλύσεων για τα εμπορεύματα ICIS, σε σύγκριση με 1,4 δισ. τόνους το 2022.
Λιγότερο ευχάριστα μεν, αλλά υπάρχουν επίσης πολλά δικαιώματα που κυκλοφορούν επειδή η ΕΕ δημοπρατεί επιπλέον παρτίδες για να βοηθήσει στην πληρωμή της ενεργειακής μετάβασης.
Όλα αυτά μοιάζουν με τη λειτουργία μιας κανονικής αγοράς. Αλλά όχι μιας αγοράς που καταφέρνει να βλέπει πολύ μακριά στο μέλλον. Η ΕΕ έχει δεσμευτεί να μειώσει την προσφορά αδειών ETS κατά 62% έως το 2030, γεγονός που θα πρέπει ήδη να οδηγήσει σε μείωση των διαθέσιμων αδειών κατά 200 εκατ. έως το 2027 σε σύγκριση με σήμερα.
Εν τω μεταξύ, αρκετά από τα ελλείποντα CO₂ της Ευρώπης είναι κυκλικά και όχι διαρθρωτικά. Σχεδόν το ήμισυ των εκπομπών ETS προέρχεται από τον βιομηχανικό τομέα, ο οποίος έχει παραγκωνιστεί από τις υψηλές τιμές της ενέργειας. Καθώς η ευρωπαϊκή οικονομία ανακάμπτει, οι εκπομπές θα πρέπει να αρχίσουν να αυξάνονται και πάλι.
Το μεγαλύτερο μέρος των υπόλοιπων εκπομπών ETS καλύπτει τον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, ο οποίος βρίσκεται σε καλύτερη πορεία, με μεγαλύτερο μερίδιο της παραγωγής να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Δεδομένων των χαμηλών τιμών του φυσικού αερίου, οι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση φυσικού αερίου έχουν εκτοπίσει την πιο βρώμικη παραγωγή άνθρακα.
Υπάρχει και εδώ ένα κυκλικό στοιχείο. Η χαμηλότερη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας -μείωση σχεδόν 7% μεταξύ 2021 και 2023 - είναι συνέπεια των αιχμών των τιμών το 2022 και θα πρέπει να αντιστραφεί.
Όλα αυτά οδηγούν σε μια συγκρατημένη πορεία μείωσης των εκπομπών. Η ποσότητα CO₂ που θα εκπέμπεται το 2026/27 αναμένεται να είναι περίπου η ίδια με τη σημερινή. Δεδομένης της επιβεβλημένης μείωσης της διαθεσιμότητας των αδειών, η αγορά μπορεί κάλλιστα να είναι στενή, σε επίπεδο μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων τόνων αδειών CO₂.
Οι σημερινές χαμηλές τιμές άνθρακα θα επιδεινώσουν την επερχόμενη στενότητα, μειώνοντας την πίεση για επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες μείωσης. Η δέσμευση άνθρακα, για παράδειγμα, απαιτεί μια τιμή CO₂ άνω των 100 ευρώ/τόνο για να στοιχηθεί. Το υδρογόνο μπορεί κάλλιστα να είναι υψηλότερο από αυτό.
Οι ατελείς αγορές είναι γεγονός της ζωής. Αλλά η αστάθεια είναι ιδιαίτερα ανησυχητική για την εμπορία CO₂, δεδομένου ότι υποτίθεται ότι παρέχει σήματα για την παροχή κινήτρων σε διαρθρωτικά, μακροπρόθεσμα έργα.
Η ΕΕ έχει θεσπίσει συστήματα για τη σταδιακή απορρόφηση της υπερπροσφοράς. Το μάθημα από την τρέχουσα συντριβή είναι ότι παραμένει πολύ δύσχρηστο για να δώσει την απαιτούμενη ώθηση στην απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές.