Περίπου 250 τρισεκατομμύρια τόνοι αλμυρού, πλούσιου σε οξυγόνο και πυκνού νερού βυθίζονται κοντά στην Ανταρκτική κάθε χρόνο. Αυτό είναι γνωστό ως Antarctic Bottom Water (AABW). Καθοδηγεί τη βαθιά ωκεάνια κυκλοφορία και τροφοδοτεί με οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά τον βαθύ Ινδικό, τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Ωστόσο, μια νέα μελέτη του Οργανισμού Επιστημονικής και Βιομηχανικής Έρευνας της Κοινοπολιτείας (CSIRO), μιας υπηρεσίας της αυστραλιανής κυβέρνησης, δείχνει ότι το AABW επιβραδύνεται με μειωμένη βύθιση του πυκνού νερού στην Ανταρκτική.
"Οι παρατηρήσεις μας δείχνουν ότι η βαθιά ωκεάνια κυκλοφορία γύρω από την Ανταρκτική έχει επιβραδυνθεί συνολικά κατά περίπου 30 τοις εκατό από τη δεκαετία του 1990. Αυτή η επιβράδυνση κλειδώνει επιπτώσεις δεκαετιών", δήλωσε η Δρ Kathy Gunn, επικεφαλής ερευνήτρια της μελέτης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η επιβράδυνση των βαθιών ωκεάνιων ρευμάτων οφείλεται στο αυξημένο λιώσιμο των παγετώνων της Ανταρκτικής, με αποτέλεσμα τα επιφανειακά ύδατα να είναι λιγότερο αλμυρά και επομένως να έχουν μεγαλύτερη άνωση. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει λιγότερο πυκνό νερό που βυθίζεται από την επιφάνεια προς τα βάθη. Ως εκ τούτου, μια τέτοια διακοπή μιας βασικής διαδικασίας που αναπληρώνει τον βαθύ ωκεανό με οξυγόνο θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις πέρα από την άμεση θάλασσα.
Ο καθηγητής Matthew England, αναπληρωτής διευθυντής του Αυστραλιανού Κέντρου Αριστείας για την Ανταρκτική Επιστήμη, πρόσθεσε ότι μια πρόσφατη άσκηση μοντελοποίησης του κλίματος στην οποία συμμετείχε εκτιμά ότι σύμφωνα με ένα σενάριο υψηλών εκπομπών της IPCC (Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή), η ροή του AABW θα επιβραδυνθεί κατά περισσότερο από 40 τοις εκατό μέχρι το 2050.
"Αυτό θα παγίδευε θρεπτικά συστατικά στα βάθη του ωκεανού, μειώνοντας τα θρεπτικά συστατικά που είναι διαθέσιμα για τη στήριξη της θαλάσσιας ζωής κοντά στην επιφάνεια του ωκεανού", δήλωσε ο καθηγητής England.
Ενώ υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα για τον Νότιο ή τον Ανταρκτικό Ωκεανό σε σύγκριση με άλλες θάλασσες, μια νέα μέθοδος μέτρησης της βαθιάς κυκλοφορίας, που αναπτύχθηκε από την Kathy και την ομάδα της, κατέστησε δυνατή αυτή τη νέα μελέτη στην περιοχή. Μάλιστα, πέτυχε τις πρώτες εκτιμήσεις βάσει παρατήρησης για το πώς έχει αλλάξει η μεταφορά όγκου του AABW.
Η μελέτη επικεντρώθηκε στην αυστραλιανή λεκάνη της Ανταρκτικής, επειδή ιστορικά έχει παρουσιάσει μεγάλες μεταβολές στο AABW και είναι πιο πιθανό να παρέχει ένα αναδυόμενο σήμα έγκαιρης προειδοποίησης.
"Έχουμε συνηθίσει στην ιδέα ότι το λιώσιμο του στρώματος πάγου της Ανταρκτικής προκαλεί άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Αλλά αυτή η εργασία μας δείχνει επίσης ότι οι επιπτώσεις του λιώσιμου των παγετώνων στην Ανταρκτική επεκτείνονται μέχρι τα βάθη της θάλασσας, επηρεάζοντας το κλίμα και τη χημεία των ωκεανών", σχολίασε ο δρ Steve Rintoul, συν-συγγραφέας της μελέτης και ερευνητής ωκεανογραφίας στο CSIRO.