Το έργο είναι μια συνεργασία μεταξύ της ινδονησιακής και της ολλανδικής κυβέρνησης και της ολλανδικής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Ocean Cleanup.
Αποτελεί ένα μικρό μέρος της αποστολής της Ινδονησίας, που ορίστηκε το 2017, να μειώσει κατά 70% την ποσότητα πλαστικού που εισέρχεται στον ωκεανό από τις ακτές της μέχρι το 2025.
Επέκταση ενός επιτυχημένου πιλότου
Μετά από τρία χρόνια δοκιμών, έγινε μια ανακοίνωση στη σύνοδο κορυφής της G20 του περασμένου Νοεμβρίου στο Μπαλί ότι τα Interceptors θα κυκλοφορήσουν σε όλη την Ινδονησία.
Ο Lambert Grijns, πρέσβης της Ινδονησίας για την Ολλανδία, δήλωσε σε ένα δελτίο τύπου: «Παρά την κλίμακα της πρόκλησης για την πλαστική, η έγκριση αυτών των καινοτόμων λύσεων και συνεργασιών μου δίνει την ελπίδα ότι μπορούμε να συνεργαστούμε για να λύσουμε τελικά αυτό το πρόβλημα προς όφελος όλων .»
Η πρώτη φάση του έργου στόχευε κυρίως στη συλλογή δεδομένων, στη βοήθεια λύσεων πλαστικών απορριμμάτων ποταμών και διαχείρισης απορριμμάτων, εξήγησε ο M. Saleh Nugrahadi, αναπληρωτής βοηθός διαχείρισης ποταμών και διατήρησης φυσικών πόρων στο υπουργείο Ναυτιλίας της Ινδονησίας.
Αυτά τα δεδομένα έδειξαν ότι το 30 έως 40% των αποβλήτων των ποταμών είναι πλαστικά ή μη οργανικά και ότι ο όγκος του πλαστικού παρουσιάζει διακυμάνσεις, με περισσότερους παγιδευμένους στην εποχή των βροχών παρά στην ξηρά.
«Τα απόβλητα που συλλέγονται θα είναι μέρος της κυκλικής οικονομίας. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα είναι πλέον πρόσθετο βάρος για τη χωματερή», είπε ο Nugrahadi.
Η δεύτερη φάση
Μετά την αξιολόγηση 100 από τα πιο μολυσμένα ποτάμια στην Ινδονησία, το Ocean Cleanup εντόπισε πάνω από 60 όπου θα αναπτυχθούν Interceptors στη δεύτερη φάση, είπε ο οργανισμός στο China Dialogue Ocean.
Κατά την επιλογή των ποταμών, εξέτασαν πόσο πλαστικό ρέει από αυτά στον ωκεανό.
Η ομαλή λειτουργία των νέων μπορεί να εξαρτηθεί από τη συνεργασία των ντόπιων ψαράδων. Η δοκιμή θα μπορούσε να διεξαχθεί αδιάκοπα στο αποχετευτικό κανάλι Cengkareng επειδή δεν υπάρχει ψάρεμα εκεί, είπε ο Nugrahadi. Η επιχειρησιακή ομάδα εξετάζει τον καλύτερο τρόπο για να συνεργαστεί με τους ψαράδες για να διασφαλίσει ότι τόσο οι εργασίες συλλογής πλαστικών όσο και οι αλιευτικές δραστηριότητες δεν θα διαταραχθούν.
Αντιμετώπιση του πλαστικού των ωκεανών στην πηγή
Σχεδόν τα δύο τρίτα των ποταμών στην Ινδονησία είναι πολύ μολυσμένα, σύμφωνα με το υπουργείο Περιβάλλοντος. Η σκληρή δουλειά του Interceptor 001 δεν στοχεύει μόνο να προσφέρει καθαρότερα και χωρίς πλαστικά ποτάμια για την Ινδονησία, αλλά τελικά να «κλείσει τη βρύση» στη ρύπανση των ωκεανών από πλαστικό.
«Τα θαλάσσια πλαστικά συντρίμμια είναι ο κοινός μας εχθρός», δήλωσε ο Luhut Binsar Pandjaitan, συντονιστής υπουργός Ναυτιλιακών Υποθέσεων και Επενδύσεων. «Απαιτούμε εξαιρετικές και ολοκληρωμένες λύσεις για την υπεύθυνη διαχείριση των απορριμμάτων στον ποταμό και στον ωκεανό».
Το ογδόντα τοις εκατό της πλαστικής ρύπανσης των ποταμών που φτάνει στον παγκόσμιο ωκεανό προέρχεται από 1.000 ποταμούς. Τα περισσότερα από αυτά είναι μικρά και διέρχονται από αστικές περιοχές, σύμφωνα με μια μελέτη του 2021.
Οι πλωτοί βραχίονες μπορούν να σταματήσουν πλαστικό που καταλήγει στον ωκεανό έως και δέκα φορές, σύμφωνα με μια μελέτη που συντάχθηκε από τον Muhammad Reza Cordova, ερευνητή ωκεάνιας χημικής και οικοτοξικολογίας στην Εθνική Υπηρεσία Έρευνας και Καινοτομίας στην Τζακάρτα.
Ωστόσο, ο Cordova τόνισε στο China Dialogue Ocean ότι η αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών σημαίνει μείωση της κατανάλωσης πλαστικού και βελτίωση της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Μακροπρόθεσμα, η χώρα πρέπει να κλιμακώσει την υποδομή διαχείρισης απορριμμάτων. Η έλλειψη κάδων απορριμμάτων και συλλογών απορριμμάτων συμβάλλει στην επικρατούσα συνήθεια των ανθρώπων να ρίχνουν σκουπίδια, πρόσθεσε.
Απαιτούνται παγκόσμιες προσπάθειες
Παγκοσμίως, η παραγωγή πλαστικού έχει διπλασιαστεί σε δύο δεκαετίες, από 234 εκατομμύρια τόνους το 2000 σε 460 εκατομμύρια τόνους το 2019. Για να επιλύσουμε ένα πρόβλημα τέτοιας κλίμακας, δεν μπορούμε να βασιστούμε μόνο σε εθελοντικές εθνικές προσπάθειες όπως το έργο Interceptor.
Σύμφωνα με τα λόγια του Κόρντοβα: «Αυτή είναι μια πραγματική απειλή, ακριβώς μπροστά μας, και μπορεί πραγματικά να λυθεί με γρήγορη και σωστή δράση. Αλλά αυτό, φυσικά, θα χρειαστεί υποστήριξη από όλους τους ενδιαφερόμενους».
Οι χώρες αναγνωρίζουν όλο και περισσότερο ότι η παύση της πλαστικής ρύπανσης απαιτεί παγκόσμια διακυβέρνηση και συνεργασία.