Ο Κώστας Καρράς ενσάρκωνε τόσες αρετές, συνδύαζε τόση γνώση και τέτοιο πάθος, καταπιανόταν με τόσα προβλήματα, που ήταν σαν να εμπνεόταν από έναν φιλάνθρωπο θεό να αγωνίζεται συνεχώς: για την προστασία του φυσικού και πολιτισμικού πλούτου της Ελλάδας, για τη δημοκρατία και την ειρηνική συνύπαρξη λαών, για ένα καλύτερο μέλλον. Αξιοποιώντας όλα τα ταλέντα του και ατομικούς πόρους για το συλλογικό καλό, ο Κώστας Καρράς ήταν, πάνω απ’ όλα, δάσκαλος

Μας έδειξε ότι όταν νοιαζόμαστε, όταν βγαίνουμε από την πεπατημένη για να υπερασπιστούμε το σωστό, μπορούμε να είμαστε καλοί πολίτες, χρήσιμοι για την κοινωνία.

Γεννημένος στο Λονδίνο, μέλος οικογένειας εφοπλιστών, με σπουδές στην Οξφόρδη και στο Χάρβαρντ, ο Κώστας Καρράς θα μπορούσε να παρακολουθεί από μακριά τις ατέρμονες περιπέτειες του ρωμαίικου. Ομως, από νωρίς ενσωματώθηκε στους αγώνες των Ελλήνων. Με ορθόδοξο πνεύμα οικουμενικότητας και προτεσταντικό αίσθημα προσωπικής ευθύνης, ο Κώστας Καρράς συμμετείχε στον αγώνα κατά της δικτατορίας. Γνωρίστηκε με τη σύντροφο της ζωής του, Λυδία, όταν συνεργάστηκαν στην εκστρατεία να εκτεθούν στο Συμβούλιο της Ευρώπης εγκλήματα της χούντας. Το 1972, βλέποντας την ανάγκη να προστατευθεί η πολιτισμική και φυσική κληρονομιά, ο Κώστας και η Λυδία ίδρυσαν την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Στα 50 χρόνια που πέρασαν, η Εταιρεία παραμένει πρωτοπόρος όχι μόνο με το σημαντικότατο έργο της, αλλά και με το παράδειγμα της επιμονής, της ευαισθησίας, των εμπνευσμένων ιδεών και της ακούραστης εργασίας που τη διακρίνει.

Με τη βαθιά προσωπική αυτοπεποίθηση που διέθετε, με πίστη στο δίκαιο και στη δύναμη του διαλόγου, ο Κώστας Καρράς διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο και στην ανάπτυξη διαύλων επικοινωνίας μεταξύ Ελλήνων, Τούρκων και Κυπρίων. Ηταν ιδρυτικό μέλος του Ελληνο-Τουρκικού Φόρουμ (και συντονιστής της ελληνικής πτέρυγας), των Φίλων της Κύπρου στο Λονδίνο και του Κέντρου για τη Δημοκρατία και Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ο Κώστας Καρράς ήταν φιλόξενος, σοφός και φιλομαθής· κιβωτός γνώσης όχι μόνο του ελληνικού κόσμου αλλά κάθε πολιτισμού, και γοητευτικότατος αφηγητής. Κοσμοπολίτης και υπερήφανος Ελληνας, είχε το πείσμα να μάχεται για ό,τι πίστευε, καθώς και την αγάπη και την υπομονή να γεφυρώνει διαφορές. Διέκρινε το όμορφο, έπραττε το αναγκαίο. Ηταν οικουμενικός και ωραίος.

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")