Αυτή όμως είναι η κρατούσα άποψη μεγάλης μερίδας ακαδημαϊκών και αναλυτών της "προοδευτικής" Δύσης οι οποίοι μετρούν και εκτιμούν τα πάντα με τον κοινό παρονομαστή της "αδήριτης" ανάγκης μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία παρά τις διαφωνίες μεγάλου τμήματος των ευρωβουλευτών της ήδη βρίσκεται καθ’ οδόν, εν είδει αυτοεκπληρούμενης προφητείας, να υιοθετήσει ακόμα υψηλότερους στόχους μείωσης των εκπομπών για το 2030 ( κατά 55% σε σχέση με τον υφιστάμενο που είναι 40%) αποβλέποντας, με τη νέα αυτή στόχευση, να υποχρεώσει στην μαζική στροφή στις ΑΠΕ ασχέτως του υψηλού κόστους των συνεπαγόμενων επενδύσεων.
(η συνέχεια στη στήλη "Σχόλιο")