για άνευ όρων στρατιωτική υποστήριξη στο καθεστώς του Αζερμπαϊτζάν, επιδεινώνει την ήδη επικίνδυνη κατάσταση, δυσχεραίνοντας τις προσπάθειες για ειρήνευση στην ευρύτερη περιοχή του Νότιου Καυκάσου.
Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με ιδιαίτερη ανησυχία τις ένοπλες συγκρούσεις που προκάλεσε η επίθεση των Αζέρων. Τα σημερινά ντε φάκτο σύνορα έχουν διαμορφωθεί σχεδόν πριν τρεις δεκαετίες. H σύγκρουση Αρμενίων-Αζέρων για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ έχει τις ρίζες της πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα. Η περιοχή αυτή είχε κατοίκους Αρμένιους κατά πλειονότητα, αλλά στο πλαίσιο της Σοβιετικής Ένωσης είχε ενταχθεί εδαφικά στο Αζερμπαϊτζάν.
Το 1991, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ξέσπασε ευρείας κλίμακας πόλεμος μεταξύ Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν, κατά τη διάρκεια του οποίου οι Αρμένιοι έθεσαν υπό τον έλεγχό τους την επίμαχη περιοχή, καθώς και τις αζέρικες περιοχές γύρω από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Ο αρμενικός πληθυσμός του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ενέκρινε με δημοψήφισμα την ανακήρυξη της περιοχής σε ανεξάρτητο κράτος, το οποίο, όμως, δεν αναγνωρίστηκε διεθνώς, με αποτέλεσμα να επιβιώνει και να επικοινωνεί με τον υπόλοιπο κόσμο αποκλειστικά μέσω της Αρμενίας, της οποίας ουσιαστικά αποτελεί προέκταση.
Οι συγκρούσεις των τελευταίων ημερών γεννούν φόβο για ενδεχόμενη μετεξέλιξή τους σε γενικευμένο πόλεμο Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας. Από τη δεκαετία έχουν λάβει χώρα θερμά επεισόδια, αλλά δεν έχουμε ξαναδεί κάτι τέτοιο μετά την εκεχειρία που επιτεύχθηκε τη δεκαετία του 1990.
Με δεδομένο ότι ο Καύκασος είναι ένα ακόμα πεδίο γεωπολιτικού ανταγωνισμού μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, όπως συμβαίνει και στη Συρία και στη Λιβύη. Η Μόσχα έχει συνάψει συμμαχία με την Αρμενία και διατηρεί εκεί στρατιωτικές βάσεις. Από την άλλη το Αζερμπαϊτζάν είναι ταυτισμένο με την Άγκυρα, η οποία λειτουργεί σαν προστάτης του, αντιμετωπίζοντας τους τουρκογενείς Αζέρους σαν αδελφό έθνος.
Θεωρείται λοιπόν δεδομένο ότι η αζέρικη επίθεση έγινε με άδεια του Ερντογάν, αν όχι με παρότρυνσή του. Σε αντίθεση, με το Κρεμλίνο, που έκανε έκκληση για άμεση κατάπαυση του πυρός, η Άγκυρα ανακοίνωσε αμέσως και χωρίς να κρατήσει τα όποια προσχήματα ότι στηρίζει το Αζερμπαϊτζάν.
Μάλιστα εκτιμάται ότι πιθανόν ο Ερντογάν να επιδιώκει να δείξει στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ η Τουρκία μπορεί αν χρειαστεί να γίνει ανάχωμα σε μία πιθανή ρωσική κάθοδο προς Νότο.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι ο Ερντογάν ανοίγει το νέο αυτό μέτωπο ανάμεσα σε πολλά που έχει δημιουργήσει και επιπροσθέτως έχει προκαλέσει έντονη δυσφορία στις δυτικές πρωτεύουσες, ενώ η τουρκική λίρα συνεχίζει την ραγδαία καθοδική πορεία της, υποχωρώντας σε επίπεδο-ρεκόρ. Παίζει σε πολλά ταμπλό και το πιθανότερο είναι ότι κάπου θα χάσει...