Σε κάθε περίπτωση, το οικονομικό πλήγμα για την Ελλάδα θα είναι μεγαλύτερο, εάν ληφθεί υπόψιν η μεγάλη εξάρτηση της από τον τουρισμό, αλλά και ο περιορισμός δημοσιονομικού χώρου, για άσκηση ενεργούς δημοσιονομικής πολιτικής.
Η αγορά των καυσίμων έχει επηρεασθεί σημαντικά μέχρι σήμερα. Η κατανάλωση βενζίνης έχει μειωθεί κατά 60%. Το πετρέλαιο κίνησης, κυρίως λόγω των αγροτικών καλλιεργειών αλλά και των αυξημένων εσωτερικών μεταφορών, παρουσιάζει μια ηπιότερη πτώση της τάξεως του 35%-40%.
Η μεγάλη ανησυχία για τον κλάδο αφορά την περίοδο μετά τον Μάιο, για 2 λόγους:
1. Τον Μάιο θα σταματήσει η διανομή του πετρελαίου Θέρμανσης, το οποίο λόγω των εξαιρετικά χαμηλών τιμών παρουσίασε, για καθαρά αποταμιευτικούς λόγους, μια αύξηση που τον Απρίλιο ξεπέρασε το 150%, αναπληρώνοντας σε έναν βαθμό, τις απώλειες από την μείωση στα καύσιμα κίνησης.
2. Η μείωση του αριθμού των τουριστών κατά 80% περίπου, αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά τα έσοδα ενός κλάδου, ο οποίος έχει προβεί σε σημαντικές επενδύσεις, στο χώρο αυτό.
Η κατακόρυφη μείωση του τζίρου και η έλλειψη ρευστότητας, είναι τα σημαντικά προβλήματα του κλάδου. Ενός κλάδου ο οποίος δεν υπήχθη σε κανένα προστατευτικό μέτρο.
Αίτημα του κλάδου, προκειμένου να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα βιωσιμότητας που θα αντιμετωπίσουν οι εταιρίες, είναι η παροχή πίστωσης στους δασμούς και φόρους του Δημοσίου οι οποίοι προκαταβάλλονται, σε αντίθεση με όλους τους άλλους κλάδους της οικονομίας, και αντιπροσωπεύουν π.χ. στην αμόλυβδη, το 81% της τιμής. Αποτέλεσμα της λανθασμένης δημοσιονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε, με υπέρμετρη αύξηση φορολογίας, που οδήγησε σε μείωση κατανάλωσης αλλά και σε μειωμένα έσοδα του Δημοσίου.
Είναι δύσκολο σήμερα κάποιος να προβλέψει πώς θα εξελιχθούν οι προοπτικές της αγοράς.
Η «ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ» είναι γεμάτη ερωτηματικά. Υπάρχει διχογνωμία ως προς το πότε μπορεί να ανακάμψει η ζήτηση.
Θα χρειασθεί αρκετός χρόνος και δε γνωρίζουμε σήμερα εάν θα παγιωθούν οι νέες συνήθειες.
Ενδεχομένως να υπάρξει, όπως και στην Κίνα, μείωση των ανθρώπων που κινούνται με μέσα μαζικής μεταφοράς και θα προτιμούν να κινούνται με το αυτοκίνητο καταναλώνοντας περισσότερο καύσιμο.
Αντίστοιχα, όμως, ο επιχειρηματικός κόσμος αναγκάζεται να δοκιμάσει την τηλεργασία. Είναι ενδεικτικό το παράδειγμα της Αμερικής. Το ποσοστό των ανθρώπων στην Αμερική που εργάζονταν από το σπίτι ανερχόταν στο 5%.
Αν αυτό το ποσοστό διπλασιαστεί μετά την πανδημία, η κατανάλωση βενζίνης στις Η.Π.Α θα μειωθεί κατά 94.000 βαρέλια ημερησίως. Αν κάθε Αμερικανός εργάζεται 1 ημέρα την εβδομάδα από το σπίτι, η φετινή ζήτηση θα μειωθεί κατά 370.000 βαρέλια ημερησίως!! Συνεπώς, δεν γνωρίζουμε σήμερα τι επίπτωση θα έχει η τηλεργασία στην κατανάλωση των καυσίμων.
Δε γνωρίζουμε την εξέλιξη των αεροπορικών ταξιδιών.
Σήμερα οι άνθρωποι παραμένουν στον τόπο τους και τα σύνορα δεν θα ανοίξουν εύκολα.
Είμαι πεπεισμένος ότι είμαστε σε μια αγορά με “αχαρτογράφητα νερά”, όπου παράγοντες όπως η πορεία του ιού, οι αλλαγές στη συμπεριφορά των πολιτών, θα καθορίσουν την «ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ» του κλάδου.
Το Κράτος επέδειξε άψογα «αντανακλαστικά», στην αντιμετώπιση της επιδημιολογικής κρίσης. Αυτό είναι ένα πολύ ελπιδοφόρο σημάδι, ότι μπορούμε καλύτερα. Αποτελεί μια πολύ ουσιαστική παρακαταθήκη, για το μέλλον μας.
Εκτιμώ ότι το ίδιο μείγμα κυβερνητικής ικανότητας και συνεργασίας, θα επιδειχθεί στο δεύτερο σκέλος της αντιμετώπισης της πανδημίας, καθώς η επανεκκίνηση της οικονομίας, απαιτεί δύσκολες αποφάσεις.
Η χώρα χρειάζεται ένα νέο σχέδιο ανασυγκρότησης, που θα αναπτύσσεται δυναμικά, έχοντας στην βάση του, μια ρεαλιστική αποτίμηση του πλήγματος που δέχτηκε η οικονομία.
Το βάρος πέφτει και στην Κυβέρνηση και στις επιχειρήσεις. Οφείλουμε να στηρίξουμε τους εργαζόμενους και την απασχόληση.
Η «ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ», πρέπει να μας βρει ενωμένους, κάτω από μια εθνική προσπάθεια.
Να ενισχύσουμε και να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες που ανέδειξε η κρίση, όπως η αλληλεγγύη, το ψηφιακό Κράτος, η τηλεργασία, η κοινωνική συνοχή, οι οποίες πρέπει να παραμείνουν στην πρώτη γραμμή και την επομένη της λήξης της πανδημίας.
Λίγα Λόγια για τον Ιωάννη Αληγιζάκη:
Ο κ. Ιωάννης Αληγιζάκης κατέχει από το 2006 τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου στην ΕΛΙΝΟΙΛ. Έχει ενεργή συμμετοχή σε θέματα που απασχολούν τον κλάδο των πετρελαιοειδών και κατέχει από το 2015 τη θέση του Προέδρου του ΣΕΕΠΕ.