να τον εγκαταλείπουν… Η μάχη με τους Σύρους, στο Ινλίμπ, φέρει πίσω νεκροφόρες, στην Τουρκία, όπου η κοινή γνώμη – τουλάχιστον – ανησυχεί για την (κακή) πορεία του διετούς πολέμου, κατόπιν της νέας Τουρκικής εισβολής εις ανεξάρτητο κράτος του ΟΗΕ (μετά την Κύπρο το 1974). Απώλειες Τούρκων υψηλοβάθμων στρατιωτικών υπάρχουν και στην Λιβύη.
Ο Αμερικανός πρεσβευτής Νόρλαντ επεσκέφθη τον πολέμαρχο Καλίφ Χαφτάρ του ανατολικού τμήματος της χώρας και συζήτησε μαζί τρόπους ειρήνευσης της Λιβύης ενώ ο επίδοξος κυβερνήτης της αξίωσε τον τερματισμό αποστολής Σύρων μισθοφόρων υπό της Τουρκίας στα μέτωπα της Λιβύης.
Η επιχείρηση ΣΟΦΙΑ της Ευρωπαϊκής Ενώσεως ετοιμάζεται ν’ αναλάβει δράση στην Μεσόγειο Θάλασσα, να εμποδίσει την αποστολή πλοίων με όπλα και ενόπλους στην Λιβύη, προφανώς από την Τουρκία.
Η Γαλλική αεροναυτική αποστολή στην ΝΑ Μεσόγειο, με επικεφαλής το αεροπλανοφόρο ΣΑΡΛ ΝΤΕ ΓΚΩΛΛ συνεπλήρωσε δύο μήνες παραμονής στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας, εκδηλώνοντας έτσι συμπαράσταση στην αποθάρρυνση της Τουρκικής επιθετικότητος.
Αλλά το πλέον υπερρεαλιστικό γεγονός δια τον Τουρκοθωμανό πρόεδρο αφορά στην έκκληση του προς τις ΗΠΑ να τον εφοδιάσουν με το αντιπυραυλικό σύστημα ΠΑΤΡΙΟΤ, προκειμένου ν’ αντιμετωπίσει την Ρωσσική αεροπορία στους αιθέρες της Συρίας. Και η έκκληση Ερντογάν στους Ευρωπαίους ηγέτες δια μεσολάβηση στο Λιβυκό στο οποίον ο ίδιος ανεμείχθη άνευ προκλήσεως. Προφανώς «δεν τα βρίσκει πιά» με τον Ρώσσο ηγέτη Βλαδίμηρο Πούτιν, ο οποίος υποστηρίζει την κυβέρνηση Άσσαντ, στον απελευθερωτικό της πόλεμο κατά της Τουρκίας και στην Λιβύη τον πολέμαρχο Χάφταρ.
Μέχρι πρότινος, η προσφορά των ΠΑΤΡΙΟΤ απορρίπτονταν υπό της Τουρκίας μετά υψηλών πατριωτικών παιάνων. Τώρα παρακαλεί για βοήθεια , διότι οι S 400 δεν επαρκούν ως προφανώς άχρηστοι για την ολική αντιεροπορική άμυνα της Τουρκίας. Στον Λιβυκό εμφύλιο τα σχέδια του Ερντογάν προσέκοψαν στους Ρώσσους μισθοφόρους.
Η σημαντικότερη όμως ανατροπή των ηγεμονικών φιλοδοξιών του Τουρκοθωμανού προέδρου οφείλεται στην επιδείνωση του οικονομικού κλίματος της χώρας του. Οι ξένοι επενδυτές την εγκαταλείπουν, οι παραδοσιακοί του φίλοι (Άγγελα Μέρκελ) ευρίσκονται στην αποδρομή και οι συναλλαγματική κατάσταση της χώρας επιδεινούται από την συνεχιζόμενη άνοδο του δολαρίου.
Από της εποχής του στρατιωτικού κινήματος, το 2016, περί τους 80.000 πολιτικοί αντίπαλοι του Ερντογάν έχουν φυλακισθεί, και 150.000 δημόσιοι λειτουργοί περιλαμβανομένων υψηλοβάθμων στελεχών των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και πιλότων της πολεμικής αεροπορίας, έχουν απομακρυνθεί από την ενεργό δράση, ως «φίλα» προσκείμενοι στον ιμάμη Φεθουλάχ Γκιουλέν, εγκατεστημένου στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, υπό την άγρυπνη προστασία του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Πολλοί ομιλούν περί επικειμένου νέου κινήματος στην Τουρκία, που εγκατέλειψε Κεμαλισμό και τον Μεχμέτ Νταβούτογλου, με τα περί ειρηνικής συνυπάρξεως με τις γειτονικές χώρες, και υιοθέτησε τον ηγεμονισμό του Νταγίπ …σωτήρος! ΄Οθεν κι’ η παρωδία του Καβαφικού ποιήματος:
Φαντάζονταν έργα να κάνει ξακουστά
να παύσει την ταπείνωση που απ’ την μάχη Ιντλίμπ
την πατρίδα του εξευτελίζει.
Να γίνει πάλι κράτος δυνατό η Τουρκία
Με τους στρατούς της , με τους στόλους της
με τα προεδρικά ανάκτορα, με τα πλούτη
της αρπαγής. Ύστερα πικραινόταν στις Βρυξέλλες
σαν ένοιωθε στις ομιλίες των φίλων του,
της ελίτ των μεγάλων Ευρωπαϊκών κρατών,
μεσ’ όλην την διπλωματική λεπτότητα
που έδειχναν σ’ αυτόν, ότι σώθηκε από το
στρατιωτικό πολυαίμακτο κίνημα του Γκιουλέν -
σαν ένοιωθε που όμως πάντα υπήρχε μια κρυφή
ευχή να’ χε πετύχει, ν’ απαλλαγούν της δυναστεία
του, η οποία ξέπεσε και για την αρχηγεία των
λαών της Μεσογείου δεν είναι πολύ κατάλληλη.
Τραβιόταν μόνος του και αγανακτούσε, κι’ όμνυε
που όπως το θαρρούν διόλου δεν θα’ ναι .
Ιδού που έχει θέλησιν αυτός .
να αγωνισθή στην Συρία, στη Λιβύη
να κάμει πολλά, σε ξηρά και θάλασσα.
΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄
Και τώρα απελπισία και τι καϋμός
Είχαν δίκιο τα παιδιά της Ράντ Κορπορέησον:
Δεν είναι δυνατό να βασταχθούν οι χώρες
που έβγαλε η κατάκτηση των Οθωμανών,
(*) Κ. Π. Καβάφη: Δημητρίου Σωτήρος (162-150 π.Χ).Το ιστορικοφανές ποίημα γράφηκε τον Μάρτιο 1915 και η ιλαροπαρωδία του απ’ τον Κώστα Κόλμερ.