Δύο πρόσφατα γεγονότα, η απρόβλεπτη νίκη των Συντηρητικών στις βουλευτικές εκλογές της Αυστραλίας και το Κυριακάτικο δημοψήφισμα στην Ελβετία, υπέρ της χαμηλής φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων, παρήλθαν απαρατήρητα στην αμπελοφιλοσοφούσα χώρα μας.

Κοινό σημείο αμφοτέρων, η προτίμηση των ψηφοφόρων για οικονομική ανάπτυξη, με την πλήρη αναμόχλευση του φορολογικού συστήματος, έστω και με παροδική μείωση των δημοσίων εσόδων (ΣΣ: που δεν είναι βεβαία).

Στην Αυστραλία, οι ηττηθέντες Εργατικοί ήσαν υπέρ της επιβολής νέων φόρων κληρονομίας και εις βάρος των κερδών εκ κεφαλαίου, συγχρόνως με την αύξηση των δημοσίων δαπανών (=ισοδυνάμων φόρων) υπέρ της στροφής στην ανακύκλωση ενεργείας.

Στην Ελβετία, το δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής, απέβη υπέρ της χαμηλώσεως των φόρων στις ξένες μεγάλες επιχειρήσεις ως οι Πρόκτερ & Γκάμπλ, ΒΙΤΟΛ και Καρτέρπιλαρ κλπ., με την σκέψη ότι η οικονομική Ανάπτυξη περνάει, μέσω της προσελκύσεως επενδύσεων και παραμονής ιδιωτικών σημαντικών κεφαλαίων στην χώρα, καθώς τα δημόσια έσοδα θα αυξηθούν μεσοπρόθεσμα. Διότι οι Ελβετοί γνωρίζουν την δυναμική των επενδύσεων στην αύξηση του ρυθμού της οικονομικής αναπτύξεως και συνεπώς θα φέρουν έσοδα υπέρ του προϋπολογισμού των Καντονίων.

Οι Αυστραλοί πάλι, διαπιστώσαντες την εμφάνιση της οικονομικής στασιμότητος, της ακρίβειας των ακινήτων για τα νέα ζευγάρια και της κάμψεως της αγοράς Στέγης, ετάχθησαν υπέρ της χαμήλωσης των φόρων της ακινήτου περιουσίας, με την ελπίδα ότι η Συντηρητική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Σκώτ Μόρισον, θα ενισχύσει την οικοδομή, με χαμήλωση του κόστους συμπεριλαμβανομένων των φόρων.

-Και σε εμάς; Ολίγον χρόνον προ των εκλογών, κανένα κόμμα, εξουσίας ή μη, δεν ομιλεί περί των δημευτικών φόρων της ακινήτου περιουσίας, ούτε μία λέξη για την ενίχυση της οικοδομής, «μάνας όλων των τεχνών» ενώ η ανεργία και η υποαπασχόληση διατηρούνται αμείωτες μέσα στο «αποτυχημένο κράτος» των 845.000 δημοσίων υπαλλήλων.

-Γιατί άραγε; Την απάντηση τόλμησε να ψελλίσει ο Στέφανος Μάνος, πάντοτε εικονοκλάστης. Έγραψε* : Η αριστερά άγεται και φέρεται από τις «φθονερές ιδεοληψίες υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών» και η δεξιά φοβείται «να κάνει το σωστό για τους πολλούς μήπως οι κομμουνιστές την κατηγορήσουν ότι θα ωφελήσει τους λίγους».

-Και τι μ’ αυτό ; Λέγουν τινές: Αν οι ολίγοι δηλαδή οι ξένες μεγάλες επιχειρήσεις, ως εν Ελβετία, ωφεληθούν και η αγορά στέγης, καθώς στην Αυστραλία, ανακάμψει, οι πολλοί θα ζημιωθούν; Όχι βεβαίως!

Πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ επισημαίνει ότι η μείωση του ΕΝΦΙΑ και η κατάργηση του συμπληρωματικού φόρου θα προσφέρει «33.000 νέες θέσεις εργασίας κι’ αύξηση του εθνικού προϊόντος κατά 1,3 δις. ευρώ». Τα οφέλη θα είναι και των ολίγων και των πολλών. Όλων μας: Φορολογουμένων και εργατών, χωρίς βλάβη των 33.000 υπαλλήλων του ΥΠΟΙΚ, εργαζομένων την ανεργία.