Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου και το Λικούντ, το δεξιό κόμμα του οποίου ηγείται κέρδισαν στο νήμα και για πέμπτη φορά τις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στο Ισραήλ - επίτευγμα πέραν κάθε προσδοκίας και δίχως ιστορικό προηγούμενο για χώρα με δημοκρατικό πολίτευμα. Το Λικούντ θα καταλάβει, τελικά, 36 έδρες στη νέα Κνέσετ, ενώ το Μπλε και Λευκό Κόμμα του 

απόστρατου αρχηγού του γενικού επιτελείου, Μπένι Γκαντς εξασφάλισε 35. Με την υποστήριξη των ορθόδοξων Εβραίων και των κομμάτων της δεξιάς, ο κ. Νετανιάχου, ο οποίος εξελέγη για πρώτη φορά πρωθυπουργός, το 2009, μοιάζει να εξασφαλίζει πλειοψηφία 65 εδρών.

Ποιός είναι όμως και τί πρεσβεύει ο Βενιαμίν που...γράφει ιστορία;

«Αγαπητή Ροτέμ, μία σημαντική διόρθωση: Το Ισραήλ δεν είναι κράτος για όλους τους πολίτες του. Σύμφωνα με τον Εθνικό Νόμο που περάσαμε, το Ισραήλ είναι το έθνος-κράτος των Εβραίων μόνο εκείνων. Όπως έγραψες δεν υπάρχει πρόβλημα με τους Άραβες πολίτες του Ισραήλ, έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλους μας και η κυβέρνηση μας έχει επενδύσει στον αραβικό τομέα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση».

Με αυτό τον πρωτοφανή τρόπο απάντησε ο πρωθυπουργός του Ισραήλ στην κριτική που δέχθηκε η κυβέρνησή του για την πολιτική της απέναντι στους Άραβες από μία ισραηλινή ηθοποιό η οποία δήλωσε ότι το Ισραήλ είναι μία χώρα για όλους τους πολίτες του!

Αλλά ας διαβάσουμε και το τί έχει δηλώσει, παλαιότερα, για τα τρία διαχρονικά "αγκάθια" με τα οποία είναι συνυφασμένη η ύπαρξη του εβραϊκού κράτους.

Ο Νετανιάχου έχει αποκαλέσει «χάσιμο χρόνου» τις ειρηνευτικές συνομιλίες υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, για το Παλαιστινιακό. Τον Ιανουάριο του 2009, πριν από τις εκλογές, είπε στον απεσταλμένο για την Μέση Ανατολή, Τόνι Μπλερ, ότι θα συνέχιζε την πολιτική των προκατόχων του και τις επεκτάσεις των οικισμών Εβραίων στη Δυτική Όχθη. Στη διάρκεια ομιλίας του, στις 14 Ιουνίου του 2009, ο πρωθυπουργός Νετανιάχου τάχθηκε για πρώτη φορά υπέρ της ίδρυσης ενός αποστρατικοποιημένου παλαιστινιακού κράτους.

Σε δηλώσεις του για το Ιράν συνέκρινε τη χώρα αυτή με τη ναζιστική Γερμανία. Στις 8 Μαρτίου του 2007, σε συνέντευξή του στο CNN, τόνισε ότι υπάρχει μόνο μία διαφορά ανάμεσα στη ναζιστική Γερμανία και την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Η μεν πρώτη, τόνισε, εισήλθε σε μια παγκόσμια σύρραξη και στη συνέχεια επιζήτησε ατομικά όπλα, ενώ το Ιράν πρώτα ζητά ατομικά όπλα και όταν τα αποκτήσει, θα ξεκινήσει παγκόσμιο πόλεμο. Τον Απρίλιο του 2008 επανέλαβε τα σχόλια αυτά.

Τέλος, στις 21 Οκτωβρίου του 2015, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, μιλώντας στο Παγκόσμιο Εβραϊκό Συμβούλιο, τόνισε πως ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήθελε, στην πραγματικότητα, να εξοντώσει τους Εβραίους, αλλά απλώς να τους απελάσει και πως την ιδέα του Ολοκαυτώματος του την έδωσε ο μουφτής της Ιερουσαλήμ, Χάτζι Μοχάμεντ Αμίν Αλ-Χουσεϊνί! Ο δε κυβερνητικός εκπρόσωπος της Γερμανίας, σχολιάζοντας τη δήλωση αυτή, τόνισε πως η ευθύνη του Ολοκαυτώματος των Εβραίων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο βαραίνει τη Γερμανία και δεν υπάρχει λόγος αυτό να αλλάξει...

Το πολιτικό βιογραφικό του

O Μπενιαμίν Νετανιάχου θεωρείται ένα από τα «Πρόσωπα με τη Μεγαλύτερη Επιρροή Παγκοσμίως», σύμφωνα με την λίστα του περιοδικού Time. Γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1949 και είναι αρχηγός του συντηρητικού κόμματος Λικούντ. Εξελέγη για πρώτη φορά, μέλος της Κνεσέτ το 1988 και θήτευσε στις κυβερνήσεις του Γιτζχάκ Σαμίρ, από το 1988 ως το 1992. Έπειτα από την ήττα του κόμματος Λικούντ στις εκλογές του 1992, ο Σαμίρ αποσύρθηκε από την πολιτική και τον επόμενο χρόνο εξελέγη πρόεδρος του κόμματος ο Νετανιάχου, επικρατώντας του Μπένι Μπέγκιν.

Έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός το 1996, κάνοντας τη μεγάλη έκπληξη και κερδίζοντας τον επικρατέστερο για τη νίκη, Σιμόν Πέρες. Ήταν το νεότερο σε ηλικία πρόσωπο στο Ισραήλ, που αναρριχήθηκε στην πρωθυπουργία της χώρας, όπου και παρέμεινε έως το 1999.

Είναι ο πρώτος και μοναδικός πρωθυπουργός του Ισραήλ ο οποίος γεννήθηκε μετά την ίδρυση του εβραϊκού κράτους, το 1948. Έως το 2005, οπότε και παραιτήθηκε, χρημάτισε υπουργός Οικονομικών. Έγινε ξανά πρόεδρος του Λικούντ στις 20 Δεκεμβρίου του 2005. Τον Αύγουστο του 2007 επανεξελέγη στην ηγεσία του κόμματος στο συνέδριο. Έλαβε εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης από τον πρόεδρο, Σιμόν Πέρες, στις 20 Φεβρουαρίου του 2009, έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές εκείνου του μήνα. Ορκίστηκε πρωθυπουργός στις 31 Μαρτίου του 2009. To 2013 κέρδισε ξανά τις εκλογές και έλαβε εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης. Έγινε το πρώτο πρόσωπο που υπηρέτησε για τρίτη συνεχή θητεία ως πρωθυπουργός, μετά τον ιδρυτή του Ισραήλ, Νταβίντ Μπεν Γκουριόν.

Έχει συγγράψει πολλά βιβλία. Έχει παντρευτεί τρεις φορές και έχει συνολικά δύο γιους και μία κόρη.