Η Γερμανία ισχυρίζεται, από την πλευρά της, ότι οι προμήθειες φυσικού αερίου από την Ρωσία αποτελούν το εχέγγυο της αμοιβαίας εξάρτησής τους και αποτελεί εγγύηση για την εξασφάλιση της σταθερότητας και της ανάπτυξης.
"Δεν υπάρχουν πολλά μέρη στον κόσμο, εκτός από την Ρωσία, όπου η Γερμανία μπορεί να προμηθευτεί μεγάλες ποσότητες αερίου και άμεσα".
Αυτά δήλωσε ο Τζόναθαν Στερν, πρόεδρος και επικεφαλής έρευνας του Προγράμματος Ερευνών Φυσικού Αερίου του Ινστιτούτου Ενεργειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Η Gazprom καλύπτει ποσοστό της τάξης του 35% της συνολικής κατανάλωσης φυσικού αερίου της Ευρώπης, με το μερίδιό της στην αγορά να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, παρά την εκπεφρασμένη βούληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να μειώσει την ενεργειακή της εξάρτηση από την Μόσχα.
Οι εξαγωγές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη έφθασαν σε επίπεδο ρεκόρ το 2016 και το 2017, κυρίως χάρη στις συνθήκες δριμύ χειμώνα που επικράτησαν. Το πρώτο τρίμηνο του 2018, η Gazprom ανακοίνωσε την περαιτέρω αύξηση, κατά 6,6%, των εξαγωγών της, σε ετήσια βάση.
Σήμερα, το ρωσικό φυσικό αέριο φθάνει στην Ευρώπη μέσω δύο οδών: του Nord Stream 1 στην Γερμανία, δύο αγωγών στην Πολωνία, μέσω της Λευκορωσίας και άλλων τεσσάρων που διέρχονται από την Ουκρανία, εκτός εκείνου που καταλήγει στην Τουρκία και των απευθείας εξαγωγών προς την Φινλανδία και τις χώρες της Βαλτικής.
Ομως η Gazprom επιδιώκει να αναπτύξει νέους αγωγούς, με την κεφαλαιακή υποστήριξη μεγάλων ευρωπαϊκών ομίλων, για να διατηρήσει την κυρίαρχη θέση της στην αγορά και για να περιορίσει στο ελάχιστο τη διέλευση των αγωγών της από το έδαφος της Ουκρανίας.
Ο ρωσικός όμιλος ελπίζει να θέσει σε λειτουργία δύο νέους αγωγούς, που θα παρακάμπτουν την Ουκρανία, έως τα τέλη του 2019: τον TurkStream, μέσω Τουρκίας, και τον Nord Stream 2, μέσω Βαλτικής.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τηρεί επιφυλακτική στάση για το σχέδιο. Μολονότι δεν μπορεί να αντιταχθεί σε αυτό επιθυμεί, εν τούτοις, να διασφαλίσει ότι θα συνάδει με τους κανόνες της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας, κυρίως στον τομέα του ανταγωνισμού. Η Πολωνία και οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης είναι οι δυσμενέστερα διακείμενες προς το σχέδιο.
Μάλιστα, η Γερμανία που είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του αγωγού, ισχυρίζεται ότι χρειάζεται για να αυξηθεί ο εφοδιασμός με φυσικό αέριο, καθώς ορισμένα μέλη της Ε.Ε. σχεδιάζουν να απομακρυνθούν από την παραγωγή ενέργειας μέσω πυρηνικών σταθμών.
Η Uniper, η γερμανική εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας, ανακοίνωσε την Δευτέρα ότι είναι έτοιμη να εισάγει LNG στη χώρα και να το διανείμει, σε περίπτωση κατασκευής τερματικού σταθμού στο Wilhelmshaven, δηλαδή, κοντά στις εγκαταστάσεις αποθήκευσης.
Νωρίτερα τον Σεπτέμβριο, η RWE ανακοίνωσε ότι είχε εξασφαλίσει LNG σε τερματικό σταθμό στο Brunsbuettel, το επόμενο έτος.
Παράλληλα, ο Steven Winberg, αναπληρωτής γραμματέας του τμήματος ορυκτών καυσίμων του Υπουργείου Ενέργειας των Η.Π.Α. δήλωσε κατά τη διάρκεια ακρόασης της Γερουσίας, την Πέμπτη, ότι η χώρα πρέπει να αυξήσει τις εξαγωγές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπιστεί η εντεινόμενη ενεργειακή κυριαρχία της Ρωσίας στην περιοχή. Λόγω της έλλειψης οδών εφοδιασμού και της ανεπαρκούς ανάπτυξης των αγωγών, η Ευρώπη εξαρτάται όλο και περισσότερο από το ρωσικό φυσικό αέριο, δήλωσε ο Winberg.
Σημειωτέον, ότι εξαιτίας των υψηλών δαπανών μεταφοράς και υγροποίησης του καυσίμου, το LNG προέλευσης ΗΠΑ, δεν είναι σε θέση να ανταγωνιστεί το κόστος του ρωσικού φυσικού αερίου.