Ευπρόσδεκτη η στήριξη από τον αμερικανικό παράγοντα, αλλά δυστυχώς
δεν μεταφράζεται σε απτή βοήθεια. Τα καλά λόγια που ακούσαμε από τον
υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου δεν φτάνουν για να έχουμε ανάπτυξη
και βιώσιμους δημοσιονομικούς στόχους.
Όταν μάλιστα ρωτήθηκε για το εάν πρέπει να μειωθεί ο στόχος του 3,5%
για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2018, ο Αμερικανός αξιωματούχος ήταν
ιδιαίτερα φειδωλός λέγοντας ότι αυτό είναι θέμα που πρέπει να συζητηθεί
στο πλαίσιο της Ευρώπης.
Καλώς ή κακώς, η μοναδική χρηματοδοτική πηγή της Ελλάδας είναι οι
«τοκογλύφοι» της Ευρώπης που μας δανείζουν με επιτόκιο κάτω του 2%. Οι
Αμερικανοί έχουν τα δικά τους ζητήματα, ενώ η χώρα βρίσκεται σε τροχιά
εκλογών, οι Ρώσοι δεν κατέθεσαν καν προσφορά για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ενώ οι
Κινέζοι διυλίζουν τα νομοσχέδια του Δρίτσα για να ανακαλύπτουν τις
κρυμμένες παγίδες στην Cosco.
Η κυβέρνηση ποντάρει επικοινωνιακά στην επίσκεψη Λιου, αλλά ύστερα
από λίγες εβδομάδες ο Τσακαλώτος θα είναι μόνος του στα Eurogroup για
την εκπλήρωση των προαπαιτουμένων προκειμένου να απελευθερωθεί η υποδόση
των 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Και στο παρελθόν οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν επενδύσει στη στήριξη από τις ΗΠΑ, αλλά δολάριο δεν είδαν.
Χαρακτηριστικός ήταν ο διάλογος που είχαν ο Λιου με τον Σόιμπλε τον
Μάιο του 2015, όταν δηλαδή η Ελλάδα βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού και
ο Βαρουφάκης προετοίμαζε το σχέδιο για το παράλληλο νόμισμα. Τότε
λοιπόν ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών ζήτησε από τον Γερμανό ομόλογό
του να στηρίξει την Ελλάδα.
Ο Σόιμπλε του απάντησε με έμφαση: «Δώστε και εσείς 50 δισ. για να
σωθεί». Σύμφωνα με τις διαρροές της εποχής εκείνης, ο Λιου δεν απάντησε
τίποτε, για ορισμένους του έπεσε το ακουστικό από το αφτί μόλις άκουσε
το νούμερο.
Με άλλα λόγια, το Βερολίνο γνωρίζει ότι όταν μπαίνει ζήτημα χρημάτων η Ουάσιγκτον κάνει πίσω.
Δεν είναι τυχαίο ότι λίγες εβδομάδες αργότερα από την τηλεφωνική
συνομιλία Λιου-Σόιμπλε η κυβέρνηση Τσίπρα υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο με
πολύ πιο επώδυνα μέτρα από αυτά που προβλέπονταν στις αρχές του 2015.
Η κυβέρνηση αντί να κυνηγά ευχολόγια από τις ΗΠΑ για τους
δημοσιονομικούς στόχους θα έπρεπε να παρουσιάσει συγκεκριμένες
επενδυτικές προτάσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον
αμερικανικών ομίλων. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα καίγεται από την έλλειψη
επενδύσεων και αυτό που προέχει τώρα είναι «να έρθει το δολάριο». Όχι ως
δάνειο που δεν θα έρθει ποτέ από την αμερικανική κυβέρνηση, αλλά με τη
μορφή επενδύσεων που θα στείλουν το μήνυμα ότι η ελληνική οικονομία
είναι ζωντανή και κρύβει ευκαιρίες.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
(από eleftherostypos.gr)