Δεν είναι μόνο εννέα οι ιδιωτικοποιήσεις που πρέπει να φέρει εις
πέρας η κυβέρνηση όπως η ίδια ισχυρίζεται, αλλά η πλειονότητα των 23 τις
οποίες συμφώνησε να κάνει τον Αύγουστο και υπέγραψε μαζί με το τρίτο
Μνημόνιο.
Αυτό έχουν διαμηνύσει οι θεσμοί στην ελληνική πλευρά σύμφωνα με καλά
πληροφορημένες πηγές, καταρρίπτοντας τα επιχειρήματα πολλών υπουργών ότι
το ΤΑΙΠΕΔ θα ολοκληρώσει τις εννέα ιδιωτικοποιήσεις που εφαρμόζει ήδη
και αμέσως μετά ο ρόλος του στο νέο Υπερταμείο θα υποβαθμιστεί, με
προοπτική σταδιακά να κλείσει.
Ούτε θα περιοριστεί ο ρόλος του ΤΑΙΠΕΔ ως εκτελεστικού οργάνου για
τις ιδιωτικοποιήσεις, λένε οι ίδιες πηγές, ούτε θα μεταφέρει στη νέα
θυγατρική των ΔΕΚΟ, που θα ιδρυθεί υπό την ομπρέλα του νέου Ταμείου,
όλες τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που έχει στο χαρτοφυλάκιό του,
προκειμένου να παραμείνουν εκεί για χρόνια και κάποια στιγμή στο μέλλον
να αξιοποιηθούν. Το αντίθετο θα συμβεί, λένε άνθρωποι που γνωρίζουν καλά
την κατάσταση. Η συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση που έγινε το
καλοκαίρι δεν πρόκειται να αλλάξει. Επομένως το ΤΑΙΠΕΔ θα υλοποιήσει το
μεγαλύτερο μέρος από τις 23 αποκρατικοποιήσεις που περιλαμβάνει το
Στρατηγικό Σχέδιο Αξιοποίησης (Asset Development Plan), το οποίο
ψηφίστηκε ως παράρτημα μαζί με το Μνημόνιο τον Αύγουστο.
Αυτό σημαίνει ότι το ΤΑΙΠΕΔ μπορεί από το 2017 και μετά να αρχίσει,
για παράδειγμα, την ιδιωτικοποίηση των ποσοστών του Δημοσίου σε μία
σειρά από ενεργειακές επιχειρήσεις που κατέχει, δηλαδή ΔΕΗ (17%), ΔΕΠΑ
(65%) και ΕΛΠΕ (35%), παρά τις περί του αντιθέτου κατηγορηματικές
διαβεβαιώσεις πολλών υπουργών. Το παραπάνω σενάριο, παρότι η κυβέρνηση
το ξορκίζει, δεν είναι καθόλου απίθανο, υποστηρίζουν καλά ενημερωμένες
πηγές.
Πλην κάποιων εξαιρέσεων, που θα μεταφερθούν στη νέα θυγατρική ΔΕΚΟ,
όπως η ΕΥΔΑΠ η αποκρατικοποίηση της οποίας είχε προσκρούσει στο
Συμβούλιο της Επικρατείας, η ΕΥΑΘ και τα ΕΛΤΑ για τα οποία δεν υπάρχει
επενδυτικό ενδιαφέρον, οι λοιπές επιχειρήσεις θα παραμείνουν στην
πλειονότητά τους ως έχουν, δηλαδή στο ΤΑΙΠΕΔ.
Υπό αυτό πρίσμα, γεννάται εύλογα το ερώτημα με ποιες επιχειρήσεις
κοινής ωφέλειας θα προικιστεί η νέα θυγατρική για τις ΔΕΚΟ, η οποία θα
αποτελέσει έναν από τους τέσσερις βασικούς πυλώνες του νέου Ταμείου,
μαζί με ΤΑΙΠΕΔ, ΤΧΣ και ΕΤΑΔ; Κυρίως με άλλες, πέραν των όσων ελέγχει
ήδη το ΤΑΙΠΕΔ είναι η απάντηση, όπως για παράδειγμα η Αττικό Μετρό, το
Κτηματολόγιο, οι Κεντρικές Αγορές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης (ΟΚΑΑ,
ΚΑΘ) κ.λπ.
ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ. Το ΤΑΙΠΕΔ θα συνεχίσει να λειτουργεί κανονικά
στο πλαίσιο του νέου Υπερταμείου, μέχρι να ολοκληρώσει τους στόχους του
τόσο σε επίπεδο περιουσιακών στοιχείων όσο και εσόδων. Για την τριετία
2016-2018 η πρόβλεψη μιλά για έσοδα 3 δισ. ευρώ.
Αν δεν προλάβει να υλοποιήσει τους στόχους του, τότε η ζωή του θα
παραταθεί πέραν της 1ης Ιουλίου 2017, οπότε και εκπνέει η εξαετής
διάρκεια λειτουργίας του με βάση τον ιδρυτικό νόμο του 2011. Αλλωστε ο
ίδιος νόμος προβλέπει το δικαίωμα παράτασης με απόφαση του εκάστοτε
υπουργού Οικονομικών.
Οπως και να έχει, τα θέματα της προίκας του νέου Ταμείου βρίσκουν
εντελώς αντίθετο το Μαξίμου και κορυφαίους υπουργούς, που έχουν ταχθεί
ανοιχτά κατά της λειτουργίας του ΤΑΙΠΕΔ. Η συλλογιστική τους είναι ότι
συνιστά ένα βάρος που «κληρονόμησαν» από την κυβέρνηση Σαμαρά -
Βενιζέλου, ένα είδος κράτος εν κράτει που έχει μάθει να λειτουργεί
ανεξέλεγκτα, ελέγχεται από τους δανειστές και εν πάση περιπτώσει δεν
συνάδει με το αριστερό πρόσημο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό και
πρέπει να καταργηθεί.
«ΚΑΤΕΝΑΤΣΙΟ». Ευκολονόητο είναι γιατί πολλοί στην κυβέρνηση θέλουν
πάση θυσία να μειώσουν τον ρόλο του. Διότι, αν σήμερα μπορούν να
μπλοκάρουν τη λειτουργία του «παίζοντας κατενάτσιο» σε κρίσιμες
αποκρατικοποιήσεις, όταν το ΤΑΙΠΕΔ ενσωματωθεί στους κόλπους του νέου
Υπερταμείου θα ξεφύγει εντελώς από τον έλεγχό τους.
Κι αυτό καθώς τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις αποφάσεις του
νέου Ταμείου δεν θα τον έχει η ελληνική πλευρά, παρά την εικόνα που
επιχειρεί να περάσει η πλευρά Τσακαλώτου, αλλά ένα πανίσχυρο Εποπτικό
Συμβούλιο (Supervisory Board). Τα νήματα σε αυτό το Συμβούλιο θα τα
κινούν οι δανειστές. Ο φορέας θα απαρτίζεται από πέντε μέλη, εκ των
οποίων τα τρία θα διορίζονται από την ελληνική κυβέρνηση και τα δύο -εκ
των οποίων το ένα ο πρόεδρος -από τους δανειστές.
Τα πρόσωπα που θα αναλάβουν το τιμόνι του νέου Ταμείου δεν είναι
ακόμη γνωστά. Ωστόσο, η ύπαρξη και μόνο ενός οργάνου σε ρόλο γενικού
επόπτη για τη διαχείριση και την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου
δίνει ενισχυμένο ρόλο στους δανειστές. Για όλους αυτούς τους λόγους, η
κυβέρνηση θα επιθυμούσε το ΤΑΙΠΕΔ να ολοκληρώσει τις εννέα
αποκρατικοποιήσεις και μετά σταδιακά να κλείσει. Αλλά οι δανειστές έχουν
άλλα σχέδια.
Η διάρκεια ζωής του ΤΑΙΠΕΔ
Την τριετία 2016-2018 η πρόβλεψη μιλά για έσοδα 3 δισ. ευρώ (σ.σ.
σημειωτέον ότι από την έναρξη της ίδρυσής του έως σήμερα έχει εισπράξει 3
δισ.). Αν δεν προλάβει να υλοποιήσει τους στόχους του, τότε η ζωή του
θα παραταθεί πέραν της 1ης Ιουλίου του 2017, οπότε και εκπνέει η εξαετής
διάρκεια λειτουργίας του με βάση τον ιδρυτικό νόμο του 2011. Αλλωστε ο
ίδιος νόμος προβλέπει το δικαίωμα παράτασης με απόφαση του εκάστοτε
υπουργού Οικονομικών.
(από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 25/03/2016)