Το φετινό καλοκαίρι είναι πολύ παράξενο και ταυτόχρονα πολύ κρίσιμο. Λίγοι είναι εκείνοι που κάνουν ξένοιαστες διακοπές και τα «μπάνια του λαού» για πρώτη φορά μετά από
δεκαετίες δεν είναι ανέμελα. Η σοβαρή οικονομική κρίση που περνά η χώρα,
η πολυήμερη τραπεζική αργία και τα πρωτόγνωρα αλλά και τόσο ασφυκτικά
capital controls έχουν παραλύσει τα πάντα.
Η οικονομία βρίσκεται
σε δεινή θέση, όμως, όπως εκτιμούν οι περισσότεροι οικονομολόγοι, τα
χειρότερα βρίσκονται μπροστά. Οι επιπτώσεις από την τραπεζική αργία δεν
έχουν φανεί ακόμη καλά και μπορεί η ταλαιπωρία για 60 ευρώ στα ΑΤΜ να
βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, ωστόσο, οι πληγές είναι
βαθύτερες.
Η ζημιά στην πραγματική οικονομία, τις επιχειρή σεις,
τους πολίτες και φυσικά στον προϋπολογισμό είναι τεράστια. Οι έξι μήνες
της δημιουργικής ασάφειας της κυβέρνησης, του δημοψηφίσματος, των
κλειστών τραπεζών και βεβαίως του τρίτου Μνημονίου, έχουν προκαλέσει
σοκ, που σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτό που πιστεύουν οι πολίτες. Ο
«λογαριασμός» θα είναι μεγάλος και θα
κληθούν να τον πληρώσουν όλοι, δυστυχώς όχι με αναλογικό και δίκαιο τρόπο.
Παρ’ όλα αυτά, το πλέον ανησυχητικό στοιχείο σε όλη αυτή τη ζοφερή
κατάσταση είναι ότι τα πολιτικά κόμματα δεν έχουν αντιληφθεί επακριβώς
την κατάσταση που επικρατεί. Δεν έχουν διδαχθεί από την πρωτοφανή
καταστροφή, παρά τα όποια ψήγματα συναίνεσης που είδαμε τις τελευταίες
ημέρες στη Βουλή.
Η κυβέρνηση σπαράσσεται από τις εσωκομματικές
έριδες του ΣΥΡΙΖΑ. Η διάσπαση είναι προ των πυλών, ενώ ο πρωθυπουργός
και κορυφαίοι υπουργοί και στελέχη αναλώνουν τον χρόνο τους σε μάχες
χαρακωμάτων. Την ίδια στιγμή, το κυβερνητικό έργο έχει παγώσει εν
αναμονή και των διαπραγματεύσεων με την τρόικα που έγινε... κουαρτέτο.
Από την άλλη, στη Νέα Δημοκρατία προσπαθούν να κλείσουν τα εσωκομματικά
μέτωπα με «μπαλώματα» και χωρίς μια ουσιαστική ανανέωση δυνάμεων και
κυρίως οραμάτων, σχεδιασμών, στρατηγικής που θα βοηθήσει τη χώρα να βγει
από το τέλμα.
Ωστόσο, η οικονομία δεν μπορεί να περιμένει και
κυρίως δεν μπορεί να βρίσκεται διαρκώς πίσω από τις πολιτικές εξελίξεις,
τις σκιαμαχίες στη Βουλή, τις εσωκομματικές γκρίνιες και τις εκλογικές
αναμετρήσεις. Δεν μπορεί ουσιαστικά το κομματικό και προσωπικό συμφέρον
να προτάσσεται και να αφήνεται στον αέρα η οικονομία, η
επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Τι πιστεύουν άραγε τα
κόμματα; Οτι
οι στρατιές νέων ανέργων από τα χιλιάδες λουκέτα που θα έρθουν, θα
σκεφτούν με πολιτική ωριμότητα; Ή μήπως θα κινηθούν στις παρυφές των
άκρων;
Οφείλουν, λοιπόν, όλες οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις να
αλλάξουν ρότα. Να σηκώσουν τα μανίκια και να βάλουν το κεφάλι κάτω να
εργαστούν για την ανακούφιση των πολιτών και των επιχειρήσεων. Δεν
πρέπει να χαθεί ούτε μία ημέρα σε πολιτικά παιχνίδια και «στημένες»
αντιπαραθέσεις.
Ο κόσμος αναζητά διεξόδους στα προβλήματά του κι
έχει βαρεθεί να γίνεται θεατής μιας πολιτικής αρένας που χωρά τους
πάντες. Και τον πρωθυπουργό, και τον Λαφαζάνη, και την κ.
Κωνσταντοπούλου και τον Μεϊμαράκη.
Ας αρθούν λοιπόν όλοι, και
κυρίως η νέα κυβέρνηση στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων. Ο κίνδυνος
του Grexit δεν έχει απομακρυνθεί. Οι επόμενοι μήνες θα κρίνουν το μέλλον
της χώρας. Ας μη χαθούν επομένως οι ευκαιρίες που έχουν δοθεί στην
Ελλάδα για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 25-26/07/2015)