Η έξοδος στις αγορές με την έκδοση του πενταετούς ομολόγου ήταν μια επιτυχής κίνηση που κατέγραψε τη «βαθμολογία» που βάζουν οι επενδυτές στην ελληνική οικονομία. Το πρωτογενές πλεόνασμα που επιτεύχθηκε το 2013 είναι επίσης ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Δείχνει το αποτέλεσμα της έως τώρα δημοσιονομικής προσαρμογής. Ωστόσο, δεν πρέπει να υπάρξει παρανόηση: Ο μαραθώνιος δεν τελείωσε και τα τελευταία χιλιόμετρα είναι πάντα πιο δύσκολα εξαιτίας της συσσωρευμένης «κόπωσης». Η ρήση του Τσόρτσιλ μετά τη νικηφόρα μάχη του Ελ Αλαμέιν τον Νοέμβριο του 1942 «αυτό δεν είναι το τέλος, ούτε καν η αρχή του τέλους, ίσως είναι το τέλος της αρχής» αποτυπώνει τη σημερινή κατάσταση στη χώρα.
Το θετικό πρόσημο στα αποτελέσματα της δημοσιονομικής προσαρμογής δεν σημαίνει ότι επανήλθε η δημοσιονομική ισορροπία. Προφανώς από εδώ και στο εξής η προσαρμογή θα είναι πολύ πιο ήπια, ωστόσο θα συνεχισθεί. Άλλωστε η χώρα, για να εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος (σε όποιο επίπεδο μειωθεί αυτό), πρέπει να παράγει, σε μόνιμη βάση, πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.
Πλανάται πλάνην οικτράν όποιος θεωρεί ότι το θετικό πρόσημο στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σηματοδοτεί την ολοκλήρωση των διαδικασιών απελευθέρωσης των αγορών. Η Βουλή ψήφισε νόμους με τους οποίους αλλάζει θεαματικά το πλαίσιο λειτουργίας των αγορών. Όμως, ακόμη δεν έχουν δοκιμαστεί στην πράξη. Η προσέλκυση επενδύσεων και η ανεμπόδιστη ανάπτυξη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών απαιτεί χρόνο. Επιπλέον δε, πολλά απομένουν να γίνουν στο επίπεδο των δομικών αλλαγών σε καίριας σημασίας τομείς, όπως στην ενέργεια.
Τα βαθιά ριζωμένα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας δεν έχουν αντιμετωπιστεί οριστικά. Ο μετασχηματισμός δε της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας μόλις αρχίζει να κάνει τα πρώτα ουσιαστικά βήματα. Το νέο παραγωγικό πρότυπο δεν υπάρχει ακόμη ούτε ως «σχεδιάγραμμα», με αποτέλεσμα να δημιουργεί κινδύνους για «κακό» σχεδιασμό στην κατανομή των κονδυλίων του νέου ΕΣΠΑ έως το 2020.
Οπως επισημαίνει το ΙΟΒΕ «η εντυπωσιακή αποκατάσταση της ισορροπίας στα δίδυμα ελλείμματα έγινε κατά κύριο λόγο με 'μεταφορά' της ανισορροπίας στην πλευρά της παραγωγής και της αγοράς εργασίας. Το ζητούμενο είναι να υπάρξουν το συντομότερο δυνατό σημαντικοί ρυθμοί ανάπτυξης και μείωση της ανεργίας, χωρίς να εκτροχιασθούν εκ νέου τα ελλείμματα».
Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μεγάλη βελτίωση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας, που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για αύξηση των επενδύσεων και των εξαγωγών.
Αν όλα αυτά φαντάζουν... λίγο μακροπρόθεσμα υπάρχουν και τα ανοικτά μέτωπα, όπως η ψήφιση του επικαιροποιημένου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και των μέτρων που περιλαμβάνει στις αρχές Μαΐου.
Η πορεία προς την ανάκαμψη απλώς συνεχίζεται.
(από την εφημερίδα "Ημερησία")