Η πρόσφατη πτώση των τιμών του αργού στις διεθνείς αγορές κατά 15% είναι γεγονός ότι προσέφερε μία ανακούφιση στις κεντρικές τράπεζες και στις δύο άκρες του Ατλαντικού οι οποίες έντρομες αντιμετωπίζουν με ορθάνοικτα μάτια το φάσμα ενός παρατεταμένου στασιμοπληθωρισμού.
Αξιωματούχοι της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας στοιχηματίζουν ότι ο πληθωρισμός θα μετριαστεί προς τα τέλη του έτους και σίγουρα τον παράγοντα - κλειδί αποτελεί η σταθεροποίηση των τιμών ενέργειας. Ωστόσο, η διόρθωση των τιμών θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική για να αποφευχθεί ενδεχόμενη κατάρρευση των καταναλωτικών δαπανών, από τη στιγμή που ξεθωριάζει ολοένα και περισσότερο ο αντίκτυπος από την πρόσφατη δέσμη φοροαπαλλαγών που εισήγαγε η αμερικανική κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους ως ανακούφιση από την πιστωτική κρίση.
Ωστόσο, όλοι οι αξιωματούχοι της Fed δεν ενστερνίζονται αυτό το σενάριο. Πολλοί πιστεύουν ότι οι υψηλότερες τιμές πετρελαίου έχουν ήδη επηρεάσει την ευρύτερη αμερικανική οικονομία, καθώς ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις αναλογίζονται το υψηλότερο ενεργειακό κόστος στα επιχειρησιακά τους σχέδια και περικόπτουν δαπάνες σήμερα και αύριο θέσεις εργασίας.
Στην Ευρώπη, η οποία έχει πληγεί λιγότερο από τις υψηλές τιμές πετρελαίου αφού το ισχυρό ευρώ έχει μέχρι σήμερα δράσει ως ασπίδα προστασίας, το πρόβλημα μετατίθεται για τον προσεχή χειμώνα όπου οι ανατιμήσεις του πετρελαίου θα έχουν πλέον μεταφερθεί στο φυσικό αέριο, το οποίο χρησιμοποιούν ευρέως οι περισσότερες χώρες για παραγωγή ηλεκτρισμού και θέρμανσης. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έχει λιγότερους λόγους να ανησυχεί απ’ ότι η Fed, όμως δεν παύει ούτε ημέρα να την ανησυχεί η άνοδος των τιμών αφού γνωρίζει ότι εάν δεν ελέγξει αποτελεσματικά την προσφορά χρήματος σε μία ευρωζώνη με ανερχόμενο πληθωρισμό η ύφεση θα χτυπήσει αργά ή γρήγορα την πόρτα. Και όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι οι τιμές του πετρελαίου θα παραμείνουν σε λογικά επίπεδα, στην ζώνη των $100 με $120 το βαρέλι.
Βέβαια η πραγματικότητα, η οποία σπανίως είναι ευχάριστη, είναι διαφορετική αφού οι μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις για τις τιμές του αργού είναι καθαρά ανοδικές. Αυτό που είδαμε πρόσφατα ήτο μία απλή διόρθωση αφού είναι γνωστή η συμπεριφορά των πετρελαϊκών τιμών οι οποίες χαρακτηρίζονται από μεγάλη μεταβλητότητα ιδίως όταν αυξάνονται μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Έτσι η παραμονή των τιμών στη ζώνη των $125 – 130 το βαρέλι θα είναι προσωρινή αφού τα market fundamentals παραμένουν ουσιαστικά αναλλοίωτα. Η παγκόσμιος ζήτηση εξακολουθεί να κινείται σε υψηλά επίπεδα με ετήσια αύξηση 1.0% ή 860.000 βαρέλια ανά ημέρα. Η παραγωγή παραμένει σταθερή από πλευράς OPEC ενώ οι εκτός OPEC χώρες αναφέρουν μειωμένη παραγωγή για το 2008 σε σύγκριση με πέρυσι. Τα δε αποθέματα των χωρών του ΟΟΣΑ είναι στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 5 ετών. Παράλληλα, ο ρόλος των γεωπολιτικών και κλιματολογικών παραγόντων παραμένει ενεργός και είναι απλά θέμα χρόνου για την επανεμφάνιση απειλών που μπορούν να επηρεάσουν την προσφορά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το εξαιρετικά συντηρητικό στις προβλέψεις του Centre for Global Energy Studies του Λονδίνου (CGES) προβλέπει ότι η μέση τιμή του αργού μέχρι το τέλος του έτους να διαμορφώνεται στα $124/βαρέλι (το οποίο προϋποθέτει ένα εύρος διακύμανσης $110 με $140) για το υπόλοιπο του 2008 και $150 το βαρέλι για το 2009. Άρα ας σταματήσουν οι υπεύθυνοι για την σύνταξη του κρατικού προϋπολογισμού να ονειρεύονται εντυπωσιακή υποχώρηση των διεθνών τιμών (όπως λανθασμένα εκτιμούν κάθε χρόνο) και ας χρησιμοποιήσουν επιτέλους ρεαλιστικές εκτιμήσεις για την διαμόρφωση των μέσων τιμών αργού και προϊόντων. Μόνο έτσι ίσως καταλάβουν το μέγεθος του προβλήματος και την αξία της εγχώριας παραγωγής ενέργειας την οποία και υποβαθμίζουν.