Η ιστορική, και παγκοσμίου εμβέλειας, επίσκεψη του Μπ. Ομπάμα,
τελειώνει σήμερα και οι κανονικοί ρυθμοί θα επιστρέψουν. Η τρόικα είναι
εδώ, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, τα χρονοδιαγράμματα είναι στενά
και τα περιθώρια εξαιρετικά περιορισμένα.
Τα στοιχεία για την
οικονομία είναι ενθαρρυντικά, αλλά μόνο τα μακρο-οικονομικά. Η
πραγματική οικονομία στενάζει, οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια, οι
μικρομεσαίες επιχειρήσεις κινούνται σε τεντωμένο σκοινί, οι καταναλωτές
μειώνονται επειδή μειώνονται τα εισοδήματα. Ενώ ελλοχεύει ξανά ο φόβος
νέων περιοριστικών μέτρων που πιθανότατα δεν θα αντέξουν τα νοικοκυριά
και η αγορά.
Επομένως, οι επόμενες εβδομάδες θα είναι ιδιαίτερα
κρίσιμες, κυρίως ως προς τις λύσεις που θα βρεθούν για ελάφρυνση του
χρέους χωρίς να υπάρξουν σκληρά μέτρα. Ο κόσμος αλλάζει. Τα οικονομικά
μοντέλα διαφοροποιούνται, άλλες οικονομίες έχουν προχωρήσει σε γενναίες
μεταρρυθμίσεις τις οποίες η Ελλάδα αποφεύγει να κάνει. Από την
αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής μέχρι τη γραφειοκρατία και από το
δύσκαμπτο δημόσιο τομέα μέχρι τα εμπόδια που μπαίνουν από βολεμένες
ομάδες του πληθυσμού που δεν θέλουν τις αλλαγές.
Τρανό παράδειγμα
οι προσπάθειες που κάνει η διοίκηση της ΔΕΗ να απομακρύνει από την
Επιχείρηση εργαζόμενους οι οποίοι έχουν ξεπεράσει... τα 67 έτη. Οι
συνδικαλιστές και οι μόνιμοι αντιδρώντες μιλούν για ομαδικές απολύσεις,
όταν είναι φανερό ότι η ΔΕΗ χρειάζεται ανανέωση προσωπικού και
στρατηγικής.
Είναι ένα παράδειγμα για το πώς λειτουργεί η «ιερή
αγελάδα» του Δημοσίου και δείχνει ότι ακόμη και μετά από οκτώ
καταστροφικά χρόνια το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία δεν μπορούν να
δεχθούν\ τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Ο κόσμος αλλάζει και
αφήνει πίσω του τις χώρες που δεν μπορούν ή δεν αντέχουν. Θα μείνει και η
Ελλάδα πίσω; Θα συνεχίσει να ομφαλοσκοπεί και να μην αντιμετωπίζει τα
προβλήματα με τη δέουσα σοβαρότητα, ώστε το μέλλον των επόμενων γενεών
να είναι ακόμη καλύτερο;
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 16/11/2016)