Δεν συνάδει σε πρωθυπουργό να
λέει ότι αν έρθει ο πολιτικός του αντίπαλος στην εξουσία, δεν θα μείνει στις
τράπεζες ούτε ένα ευρώ! Αυτό μπορούν να το πουν οικονομικοί ή τραπεζικοί
αναλυτές, όχι όμως ο Πρωθυπουργός. Έστω και αν ο κ. Σαμαράς το είπε σε
ανεπίσημη συζήτηση με βουλευτές του κόμματος του στο εντευκτήριο της Βουλής,
γνωρίζοντας όμως ότι θα διαρρεύσει και θα μεταδοθεί από τα μέσα ενημέρωσης. Η
ρήση αυτή υποδηλώνει απώλεια ψυχραιμίας. Και σε κάθε περίπτωση, αν το εκλογικό
σώμα αποφασίσει να αναδείξει την πρωθυπουργία τον κ. Τσίπρα, ας αναλάβει την
ευθύνη των επιλογών του, όποιες και αν είναι αυτές.
Αυτό που περιμένουμε να ακούσουμε
από τον Πρωθυπουργό είναι ισχυρά επιχειρήματα ως προς το γιατί δεν πρέπει να
γίνουν πρόωρες εκλογές. Βέβαια ο κ. Σαμαράς ανέφερε στην ομιλία του στην
Θεσσαλονίκη ότι δεν νοείται να γίνονται εκλογές κάθε δύο χρόνια. Αλλά αυτό δεν
είναι αρκετό να πειστεί η κοινή γνώμη. Πρέπει και ο τελευταίος πολίτης να
καταλάβει ότι η κύρια αιτία που φτάσαμε στην οικονομική κρίση είναι ότι το 2009
παραβιάστηκε βάναυσα ο εκλογικός κύκλος και δεν αφέθηκε η τότε Κυβέρνηση
Καραμανλή να ολοκληρώσει την θητεία της. Έκτοτε η Βουλή διαλύθηκε πρόωρα άλλη
μια φορά και ο τόπος άλλαξε κυβέρνηση συνολικώς τέσσερις φορές! Από τον
Οκτώβριου του 2009 μέχρι σήμερα σχηματίστηκαν κατά σειράν οι κυβερνήσεις
Παπανδρέου, Παπαδήμου, Πικραμμένου και Σαμαρά.
Προϋποθέσεις για να ορθοποδήσει
κάθε οικονομία είναι να επικρατεί πολιτική σταθερότητα. Αυτό είναι το «άλφα»
και το «ωμέγα» για την επιτυχή εφαρμογή οιασδήποτε οικονομικής πολιτικής. Για
να γίνουν επενδύσεις και να ληφθούν έστω και τρεχούσης φύσεως επιχειρηματικές
αποφάσεις πρέπει να επικρατεί στοιχειώδης βεβαιότητα για το αύριο. Αν επικρατεί
αβεβαιότητα, επειδή η αντιπολίτευση ζητάει «εδώ και τώρα εκλογές», τότε
ολόκληρο το οικονομικό οικοδόμημα κινδυνεύει να καταρρεύσει. Αυτό είναι το
μεγάλο κακό που προκαλεί με τις απειλές του ο πρόεδρος του Σύριζα. Και αυτό
πρέπει να αναδειχθεί. Η Κυβέρνηση να τον καταγγείλει ότι με την συμπεριφορά του
δημιουργεί τέτοια αβεβαιότητα, ώστε προκαλείται τεράστια βλάβη στην οικονομία.
Και ότι υπό τέτοιο καθεστώς, τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει.
Τα ευρώ θα φύγουν από τις
τράπεζες όχι όταν θα έρθει ο κ. Τσίπρας στην εξουσία, αλλά πολύ νωρίτερα. Και
μόνο η προκήρυξη πρόωρων εκλογών θα είναι αρκετή για να προκαλέσει την ζημιά.
Το ίδιο είχε συμβεί και το 2012, στο ενδιάμεσο των δύο εκλογικών αναμετρήσεων.
Μόλις διαπιστώθηκε ο κίνδυνος ανόδου του Σύριζα στην εξουσία οι καταθέτες
άρχισαν να αναλαμβάνουν και να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους με ταχύτατους
ρυθμούς. Το τραπεζικό σύστημα απειλήθηκε με κατάρρευση. Ήταν τέτοιες οι
απώλειες, ώστε εκ των υστέρων παρέστη η ανάγκη να διατεθούν τεράστια κονδύλια
για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών. Η μαζική φυγή κεφαλαίων ήταν προϊόν της
αβεβαιότητας που είχαν προκαλέσει οι πρόωρες εκλογές της 6ης Μαΐου και το
αποτέλεσμα τους, που δεν επέτρεψε τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Σκεφτείτε λοιπόν να γίνουν τώρα
πάλι εκλογές στο μέσο της κυβερνητικής θητείας και να προκύψει ακυβερνησία. Θα
είναι η μεγαλύτερη καταστροφή που μπορεί να συμβεί στον τόπο. Ότι επιτεύχθηκε
με μεγάλους κόπους και θυσίες όλο αυτό το διάστημα, θα τιναχθεί εν μία νυκτί στον αέρα. Τα πάντα θα πρέπει να αρχίσουν πάλι
από το μηδέν. Διότι ας μην αυταπατώθμεθα. Αν συμβούν αυτά, η οικονομία θα
υποστεί τεράστιο κλονισμό που θα έχει καταλυτικές επιπτώσεις. Περίπου ότι
συνέβη το 2009 και στις αρχές του 2010 ακριβώς επειδή τότε διαλύθηκε πρόωρα η
Βουλή και διεκόπη στο μέσο η κυβερνητική θητεία. Η Κυβέρνηση Καραμανλή δεν
πρόλαβε καν να καταρτίσει τον Προϋπολογισμό το 2010. Η δε Κυβέρνηση Παπανδρέου
μέχρι να συνειδητοποιήσει τι γινόταν και να λάβει κάποια αναγκαία διορθωτικά
μέτρα, έχασε πλήρως τον έλεγχο, με τα επιτόκια δανεισμού του δημοσίου να
εκτινάσσονται στα ύψη.
Άραγε θα μπορούσε ο κ. Τσίπρας να
αντιμετωπίσει αντίστοιχες καταστάσεις; Προφανώς όχι. Οι συνεργάτες του δεν
φαίνεται να αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο. Λένε διαρκώς ότι το πρόγραμμα που
εξήγγειλε ο ίδιος στην Θεσσαλονίκη είναι «κοστολογημένο» και εφικτό. Όμως αυτό
που προδήλως δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν
είναι ότι μέχρι να αναλάβουν την εξουσία, θα έχει επέλθει η καταστροφή λόγω της
αναστάτωσης που θα έχουν προκαλέσει. Διότι άλλο είναι να αφεθεί η Κυβέρνηση να
ολοκληρώσει την θητεία της και, ύστερα από δύο χρόνια, τον Ιούνιο του 2016 να
προκηρυχθούν κανονικά οι εκλογές και να αναδειχθεί ενδεχομένως στην εξουσία ο
Σύριζα, και άλλο είναι να συμβεί αυτό τώρα, λόγω πρόωρης διάλυσης την Βουλής
επειδή δεν θα καταστεί δυνατή η εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Θα είναι
τέτοια η αναστάτωση και ο πανικός που θα προκληθεί ώστε η καταστροφή θα έχει
επέλθει προ της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού.
Η ζημιά από τις τυχόν πρόωρες
εκλογές θα επέλθει ακόμη και εάν επανεκλεγεί η Κυβέρνηση Σαμαρά. Και μόνο η
αναστάτωση και το κλίμα αβεβαιότητας που θα κυριαρχήσουν θα είναι αρκετά για να
προκαλέσουν πανικό και μαζική φυγή καταθέσεων και κεφαλαίων. Επομένως δεν είναι
μόνο η πιθανή εκλογική νίκη του Σύριζα που θα επιδράσει καταλυτικά στην
οικονομία, αλλά κυρίως η πρόωρη διάλυση της Βουλής και η όλη διαδικασία της
προσφυγής στις κάλπες. Αν αυτό συμβεί στα μέσα Φεβρουαρίου, μέχρι τον Μάρτιο
όντως δεν θα έχει απομείνει ευρώ στις ελληνικές τράπεζες. Αυτό πρέπει να
προτάξει η Κυβέρνηση. Να πείσει τους πολίτες για τους κινδύνους των πρόωρων
εκλογών. Αυτή είναι η ενδεδειγμένη απάντηση προς τον κ. Τσίπρα.