διατηρήσουν την πυρηνική ενέργεια στο τραπέζι, καθώς η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται και οι πιέσεις για την απαλλαγή από τον άνθρακα εντείνονται. Ενώ η κίνηση αυτή δεν δεσμεύει την εταιρεία στην κατασκευή, προωθεί σημαντικά τις βάσεις για την αδειοδότηση και μειώνει τον μακροπρόθεσμο κανονιστικό και οικονομικό κίνδυνο σε περίπτωση που η Duke αποφασίσει αργότερα να κατασκευάσει.
Ένα ESP είναι μια προαιρετική διαδικασία NRC που αξιολογεί περιβαλλοντικά ζητήματα και ζητήματα ασφάλειας του χώρου ανεξάρτητα από τον συγκεκριμένο σχεδιασμό ενός αντιδραστήρα. Επιλύοντας αυτά τα ζητήματα εκ των προτέρων, οι εταιρείες κοινής ωφέλειας μπορούν να συντομεύσουν τα χρονοδιαγράμματα και να μειώσουν την αβεβαιότητα εάν τα έργα προχωρήσουν. Ο Duke λέει ότι η στρατηγική στοχεύει στην προστασία τόσο των πελατών όσο και των επενδυτών καθώς αξιολογεί τις επιλογές πυρηνικής ενέργειας επόμενης γενιάς.
Η εφαρμογή είναι τεχνολογικά ουδέτερη και περιλαμβάνει έξι πιθανά σχέδια αντιδραστήρων - τέσσερις μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες (SMR) και δύο αντιδραστήρες που δεν λειτουργούν με ελαφρό νερό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Duke απέκλεισε τους μεγάλους παραδοσιακούς αντιδραστήρες ελαφρού νερού, παρόλο που λειτουργεί ήδη 11 τέτοιες μονάδες σε ολόκληρη τη Β. Καρολίνα. Η έμφαση στους SMR υπογραμμίζει το αυξανόμενο ενδιαφέρον της βιομηχανίας για μικρότερους, εργοστασιακά κατασκευασμένους αντιδραστήρες που υπόσχονται χαμηλότερο αρχικό κόστος κεφαλαίου και πιο ευέλικτη ανάπτυξη, αν και κανένας δεν έχει ακόμη κατασκευαστεί σε εμπορική κλίμακα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα στελέχη της εταιρείας χαρακτήρισαν την υποβολή ως ένα μετρημένο βήμα και όχι ως μια σταθερή δέσμευση. Η Duke Energy δεν έχει λάβει οριστική επενδυτική απόφαση, αλλά εάν περαιτέρω αξιολόγηση υποστηρίξει τα οικονομικά στοιχεία και την απόδοση των SMR στην τοποθεσία, η εταιρεία κοινής ωφέλειας σχεδιάζει να προσθέσει έως και 600 μεγαβάτ προηγμένης πυρηνικής ισχύος έως το 2037. Η πρώτη μονάδα θα μπορούσε να τεθεί σε λειτουργία ήδη από το 2036.
Η πυρηνική ενέργεια παραμένει κεντρικός πυλώνας του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού πόρων της Duke, ιδιαίτερα στην Βόρεια Καρολίνα, όπου η απόσυρση εργοστασίων ενέργειας με καύση άνθρακα και η αύξηση του φορτίου από κέντρα δεδομένων, την κατασκευή και την ηλεκτροδότηση επιβαρύνουν την υπάρχουσα χωρητικότητα. Σε αντίθεση με τις διαλείπουσες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι πυρηνικοί σταθμοί παρέχουν συνεχή παραγωγή βασικού φορτίου, ένα χαρακτηριστικό που οι εταιρείες κοινής ωφέλειας εκτιμούν ολοένα και περισσότερο καθώς τα δίκτυα γίνονται πιο περίπλοκα.
Η τοποθεσία Belews Creek φιλοξενεί ήδη ένα εργοστάσιο με καύση άνθρακα, το οποίο θα μπορούσε να μετριάσει τις προκλήσεις στις υποδομές και τη μεταφορά εάν τελικά αναπτυχθεί μια πυρηνική εγκατάσταση. Παρόμοιες στρατηγικές για εγκαταλελειμμένα πεδία ή παρακείμενες εγκαταστάσεις διερευνώνται από άλλες αμερικανικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που επιδιώκουν να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα που αποσύρονται χωρίς να αναθεωρήσουν τις τοπικές συνδέσεις με το δίκτυο.
Η κίνηση της Duke έρχεται εν μέσω ανανεωμένης ομοσπονδιακής υποστήριξης για την πυρηνική ενέργεια, συμπεριλαμβανομένων φορολογικών πιστώσεων για υφιστάμενες μονάδες και κινήτρων για προηγμένους αντιδραστήρες βάσει της πρόσφατης νομοθεσίας των ΗΠΑ για την ενέργεια και το κλίμα. Ωστόσο, ο τομέας αντιμετωπίζει εμπόδια, όπως υπερβάσεις κόστους, μεγάλα χρονοδιαγράμματα ανάπτυξης και σκεπτικισμό του κοινού - παράγοντες που καθιστούν ιδιαίτερα ελκυστική τη μείωση του κινδύνου σε πρώιμο στάδιο.
Επιδιώκοντας μια ESP τώρα, η Duke ουσιαστικά αγοράζει χρόνο και ευελιξία. Το κατά πόσον οι SMRs τελικά θα τηρήσουν την υπόσχεσή τους παραμένει αβέβαιο, αλλά εταιρείες κοινής ωφέλειας όπως η Duke σηματοδοτούν ότι η πυρηνική ενέργεια, με κάποια μορφή, είναι πιθανό να παραμείνει μέρος του ενεργειακού μείγματος των ΗΠΑ και για την επόμενη δεκαετία.