Στο μεταξύ και στην Ευρώπη, ιδιαιτέρως στη Γερμανία και στη Δανία, ήταν απογοητευτική η ζήτηση στις δημοπρασίες για αιολική ενέργεια. Εν ολίγοις τα δεινά της αιολικής ενέργειας εκτείνονται πολύ πέραν των ΗΠΑ. Αν σε αυτά προσθέσουμε τις μαζικές απολύσεις, τις ανακλήσεις προγραμματισμένων σχεδίων σημαντικών εταιρειών αιολικών πάρκων αλλά και μεγάλα χρονικά διαστήματα μειωμένης παραγωγής σε ορισμένες αγορές καίριας σημασίας, βλέπουμε πως το 2025 ήταν μια χρονιά που θα ήθελε να ξεχάσει ο κλάδος. Μπορεί, πάντως, να περιμένει κανείς κάποια βελτίωση της κατάστασης μέσα στο 2026 είτε στα κίνητρα που θα δοθούν στις δημοπρασίες για την ανάληψη έργων, είτε ως προσαρμογή στις εφοδιαστικές αλυσίδες και στην αύξηση της ζήτησης για ενέργεια από όλες τις πηγές που μπορεί να τονώσουν την παραγωγή αιολικής ενέργειας ανά τον κόσμο.
Ανάμεσα στους παράγοντες που αποθάρρυναν την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας το 2025 ο κυριότερος ήταν το γεγονός ότι η απόδοση των υφιστάμενων αιολικών πάρκων δεν επαρκούσε για να βελτιώσει τη φήμη του κλάδου ως αξιόπιστης πηγής ενέργειας. Σε παγκόσμιο επίπεδο η παραγωγή ενέργειας από τα αιολικά πάρκα στη διάρκεια του 2025 σημείωσε τη μικρότερη ανάπτυξη που έχει καταγράψει τα τελευταία 20 χρόνια, κυρίως επειδή ήταν πολύ μικρή η παραγωγή στην Ευρώπη και στη Νότια Αμερική. Σύμφωνα με στοιχεία της δεξαμενής σκέψης Ember, η παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αιολική τους πρώτους 10 μήνες του 2025 έφτασε στις 2.158 τεραβατώρες. Πρόκειται για ρεκόρ αλλά είναι μόλις 7% υψηλότερη από το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2024, όπως και πολύ λιγότερη από την αύξηση κατά 14% που ήταν ο μέσος όρος ετήσιας αύξησης από το 2015 μέχρι και το 2024.
Τέσσερις συναπτοί μήνες μείωσης παραγωγής της αιολικής ενέργειας στην Ευρώπη, τη δεύτερη στον κόσμο περιοχή σε παραγωγή αιολικής ενέργειας μετά την Ασία, υπήρξαν καθοριστικοί σε ό,τι αφορά τη μείωση της παραγωγής από την αρχή του 2025. Ακόμη και η Ασία, που αντιπροσωπεύει το 45% της παγκόσμιας παραγωγής αιολικής ενέργειας, κατέγραψε περιστασιακά κάποια πτώση στην παραγωγή τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Ακριβώς τη στιγμή που τα αιολικά πάρκα αγωνίζονταν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες, τα προγραμματισμένα σχέδια για νέα αιολικά πάρκα «πάγωναν» εξαιτίας αιφνιδιαστικών ανατροπών σε καίριες πολιτικές επιλογές. Στις ΗΠΑ η κυβέρνηση Τραμπ ακύρωσε τις επιδοτήσεις στα σχέδια αιολικής ενέργειας, επέσπευσε την κατάργηση των φοροαπαλλαγών στον κλάδο, επέβαλε αυστηρότερους κανονισμούς στις κατασκευές και πολύ περιορισμένα όρια στη χρήση εισαγόμενων εξαρτημάτων. Ολες αυτές οι μεταβολές είναι σαφές ότι θα επιβραδύνουν την ανάπτυξη του κλάδου για χρόνια. Στην Ευρώπη σειρά από απογοητευτικές δημοπρασίες αποθάρρυνε τις σημαντικότερες εταιρείες του κλάδου, μεταξύ των οποίων την Orsted και τη Vestas της Δανίας, οι οποίες για να προχωρήσουν σε νέες επενδύσεις ζητούν ταχύτερες διαδικασίες έκδοσης αδειών και καλύτερους όρους στις δημοπρασίες για ανάληψη έργων. Ακόμη και στην Ιαπωνία η αύξηση του εκτιμώμενου κόστους για τα υπεράκτια σχέδια είχε ως αποτέλεσμα να αποσυρθεί η Mitsubishi από τρία σχέδια που είχαν προγραμματιστεί να αρχίσουν να λειτουργούν το 2030.
(Από την εφημερίδα Η Καθημερινή)