και υπογράμμιζε ότι η κυβέρνησή του παρουσίαζε ψευδή στοιχεία για τις αμυντικές δαπάνες, τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων και τους κεφαλαιοποιημένους τόκους από κρατικά ομόλογα!
Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην πρόκληση που μού επεφύλαξαν αναγνώστες με τα σχόλιά τους στο άρθρο μου υπό τον τίτλο «Μητσοτάκης Β: L’ etat ce moi» (12/08/2025) και ιδιαίτερα με το ερώτημα του κ. Γιώργου Ντούνη «Τελικά, ποιά είναι η πραγματική μας δημοσιονομική κατάσταση;», με αναφορά στη δήλωση του Κώστα Σημίτη «τον Δεκέμβριο του 2018 στη Βουλή ότι το επόμενο μνημόνιο θα ήταν εκτός ευρώ!».
Η απάντηση της ταπεινότητάς μου είναι ότι ανταγωνίζεται σε «ωραιότητα» εκείνη των κυβερνήσεων του Κώστα Σημίτη, δηλαδή είναι ωραιοποιημένη, είναι «κεκονιαμένη» για το «θεαθήναι» και το «εντυπωσιάζειν», όπως συνεχώς και σε κάθε έκθεσή του επί του προϋπολογισμού καταγγέλλει, όπως έχω ήδη γράψει, το Ελεγκτικό Συνέδριο! Αλλά, όλα αυτά, όπως λέει ο θυμόσοφος ελληνικός λαός, «έχουν κοντά ποδάρια» και αποκαλύπτονται, όπως η περιβόητη «Δημιουργική Λογιστική», η οποία είναι μία συναρπαστική ιστορία, την οποία έχω παρουσιάσει σε όλα σχεδόν τα οικονομικά βιβλία και, φυσικά, σε δημοσιογραφικές έρευνες με τη μορφή φακέλων.
Η συναρπαστική ιστορία της «Δημιουργικής Λογιστικής»
Είναι, λοιπόν, συναρπαστική η ιστορία της «Δημιουργικής Λογιστικής», διότι πολλές πτυχές της είναι σχεδόν άγνωστες στον ελληνικό λαό και το μόνο που είναι περισσότερο γνωστές είναι οι περιβόητες «Απογραφές» που διενήργησαν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του 2004 υπό τον Κώστα Καραμανλή και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό τον Γιώργο Παπανδρέου το 2009 για να βγάλει η μία τα μάτια της χώρας μας κάνοντάς την χλεύη της Ευρώπης!
Υπενθυμίζω ότι η «Απογραφή» που έκανε η τότε, νέα, κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας καθώς κι εκείνη που έκανε στη συνέχεια η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 απλώς αποκάλυπταν το συνεχιζόμενο πολιτικό και οικονομικό δράμα της χώρας μας και, το κυριότερο, την αναξιοπιστία της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Eurostat. Σημειώνεται ότι η αναξιοπιστία της χώρας μας είχε γίνει «βούκινο» στην Eurostat ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 με τα στοιχεία που αποστέλλονταν με βάση την περιβόητη «Δημιουργική Λογιστική», για τα οποία υπήρχαν αμφιβολίες ή υποψίες!
Αλλά, ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος συνεχώς έλεγε ότι για όλα τα δεινά φταίνε οι άλλοι, όπως σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης (για όλα τα άγη που προκλήθηκαν επί κυβερνήσεών του, όπως Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ κλπ, επικαλείται ως άλλοθι τις «διαχρονικές παθογένειες», ότι δηλαδή φταίνε όλοι οι προηγούμενοι πλην εκείνου!) πήγαινε γυρεύοντας, όπως «ο λαγός που κουνάει τη φτέρη για κακό του κεφαλιού του» ή όπως «η γίδα που πηγαίνει να ξυθεί στη γκλίτσα του τσοπάνη», με το θέμα να πάρει φανερά πια άσχημες διαστάσεις για το κύρος της χώρας μας.
Ο Κώστας Σημίτης και η επιστολή – καταπέλτης
Συγκεκριμένα, στις 21 Δεκεμβρίου 2004 στην εφημερίδα “Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς” δημοσιεύθηκε άρθρο του Κώστα Σημίτη υπό τον τίτλο «Η αναθεώρηση του ελληνικού ελλείμματος έβλαψε την Ευρώπη», στην οποία επισημαινόταν ότι η αναθεώρηση των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων οφείλεται στην αναδρομική εφαρμογή νέων κανόνων. Ύστερα από μια ακριβώς εβδομάδα, στις 28 Δεκεμβρίου 2004 δημοσιεύτηκε στην ίδια εφημερίδα επιστολή – απάντηση του τότε διευθυντή της Eurostat Γκίντερ Χανράϊχ, με την οποία διαψεύδονταν όλοι οι σχετικοί ισχυρισμοί του Κώστα Σημίτη, υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνησή του παρουσίαζε ψευδή στοιχεία για τις αμυντικές δαπάνες, τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων και τους κεφαλαιοποιημένους τόκους από κρατικά ομόλογα.
(η συνέχεια στο slpress.gr)