Η δυναμική υπέρ του υδρογόνου χαμηλών εκπομπών συνεχίζει να αυξάνεται παρά την αργή ανάπτυξη οικονομικών κινήτρων και τις επίμονες πιέσεις κόστους που απειλούν να καθυστερήσουν τα έργα, αναφέρει σήμερα νέα έκθεση του ΙΕΑ. Ωστόσο, τα επίπεδα παραγωγής μπορούν ακόμη να αυξηθούν σημαντικά έως το 2030, εάν υλοποιηθούν όλα τα έργα που έχουν ανακοινωθεί και καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για την ενθάρρυνση της υιοθέτησης.

Ο αριθμός των έργων που έχουν ανακοινωθεί για υδρογόνο χαμηλών εκπομπών συνεχίζει να επεκτείνεται με ταχείς ρυθμούς, ενώ περισσότερες από 40 χώρες παγκοσμίως έχουν μέχρι σήμερα χαράξει εθνικές στρατηγικές για το υδρογόνο. Ωστόσο, η εγκατεστημένη δυναμικότητα και οι όγκοι παραμένουν χαμηλοί, καθώς οι κατασκευαστές περιμένουν κυβερνητική στήριξη πριν προβούν σε επενδύσεις. Ως εκ τούτου, το υδρογόνο χαμηλών εκπομπών εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 1% της συνολικής παραγωγής και χρήσης υδρογόνου, σύμφωνα με την τελευταία έκδοση της ετήσιας Παγκόσμιας Επισκόπησης Υδρογόνου 2023 του ΙΕΑ.

Στο πλαίσιο της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης, του υψηλού πληθωρισμού και των διαταραχών της αλυσίδας εφοδιασμού, τα νέα έργα αντιμετωπίζουν αυξανόμενο κόστος, τουλάχιστον προσωρινά, που απειλεί τη μακροπρόθεσμη κερδοφορία.

Ο πληθωρισμός και το ακριβότερο κόστος δανεισμού επηρεάζουν ολόκληρη την αλυσίδα αξίας του υδρογόνου, αυξάνοντας το κόστος χρηματοδότησης για τους κατασκευαστές και μειώνοντας τον αντίκτυπο της κρατικής στήριξης. Αυτή η συρροή παραγόντων είναι ιδιαίτερα επιζήμια για έναν κλάδο που αντιμετωπίζει υψηλό αρχικό κόστος που σχετίζεται με την κατασκευή, την κατασκευή και την εγκατάσταση του εξοπλισμού.
Παρά τις οικονομικές αντιξοότητες, η ανάπτυξη των ηλεκτρολυτών αρχίζει να επιταχύνεται.Μέχρι το τέλος του 2022, η δυναμικότητα των ηλεκτρολυτών για την παραγωγή υδρογόνου έφτασε σχεδόν τα 700 MW. Με βάση τα έργα που έχουν φτάσει σε τελική επενδυτική απόφαση ή βρίσκονται υπό κατασκευή, η συνολική δυναμικότητα θα μπορούσε να υπερτριπλασιαστεί σε 2GW μέχρι το τέλος του 2023, με την Κίνα να αντιπροσωπεύει το ήμισυ αυτής.Εάν υλοποιηθούν όλα τα έργα που έχουν ανακοινωθεί, θα μπορούσαν να επιτευχθούν συνολικά 420GW έως το 2030, δηλαδή αύξηση 75% σε σύγκριση με την αναθεώρηση του 2022 του ΙΕΑ.

"Έχουμε δει απίστευτη δυναμική πίσω από τα έργα υδρογόνου χαμηλών εκπομπών τα τελευταία χρόνια, τα οποία θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε ενεργοβόρους τομείς όπως τα χημικά, η διύλιση και ο χάλυβας", δήλωσε ο εκτελεστικός διευθυντής του ΙΕΑ Fatih Birol. "Όμως, ένα δύσκολο οικονομικό περιβάλλον θα δοκιμάσει τώρα την αποφασιστικότητα των προγραμματιστών υδρογόνου και των φορέων χάραξης πολιτικής να υλοποιήσουν τα προγραμματισμένα έργα.Απαιτείται μεγαλύτερη πρόοδος όσον αφορά την τεχνολογία, τη ρύθμιση και τη δημιουργία ζήτησης για να διασφαλιστεί ότι το υδρογόνο χαμηλών εκπομπών μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές του".

Πέρα από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι κατασκευαστές και οι προγραμματιστές, η έκθεση διαπιστώνει επίσης ότι οι προσπάθειες για την τόνωση της ζήτησης υδρογόνου χαμηλών εκπομπών υστερούν σε σχέση με τις ανάγκες για την επίτευξη των κλιματικών φιλοδοξιών. Η χρήση υδρογόνου παγκοσμίως έφτασε τα 95 εκατομμύρια τόνους το 2022, σημειώνοντας αύξηση σχεδόν 3% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Υπήρξε ισχυρή αύξηση της ζήτησης σε όλες τις μεγάλες περιοχές κατανάλωσης, εκτός από την Ευρώπη, η οποία υπέστη πλήγμα στη βιομηχανική δραστηριότητα λόγω της απότομης αύξησης των τιμών του φυσικού αερίου.

Ωστόσο, η απορρόφηση του υδρογόνου χαμηλών εκπομπών παραμένει πολύ περιορισμένη, αντιπροσωπεύοντας μόνο το 0,6% της συνολικής ζήτησης υδρογόνου. Ως αποτέλεσμα, η παραγωγή και η χρήση υδρογόνου το 2022 απελευθέρωσε στην ατμόσφαιρα περίπου 900 εκατομμύρια τόνους CO2.

Η έκθεση περιγράφει πώς το υδρογόνο χαμηλών εκπομπών μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για τις χώρες να ενισχύσουν τις οικονομίες τους για το μέλλον, δημιουργώντας νέες βιομηχανικές αλυσίδες εφοδιασμού. Κυβερνητικά προγράμματα χρηματοδότησης είναι ήδη διαθέσιμα μέσω προγραμμάτων όπως η φορολογική πίστωση για την παραγωγή καθαρού υδρογόνου στις ΗΠΑ, τα σημαντικά έργα κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το επιχειρηματικό μοντέλο υδρογόνου χαμηλών εκπομπών άνθρακα του Ηνωμένου Βασιλείου. Ωστόσο, η μεγάλη χρονική υστέρηση μεταξύ των ανακοινώσεων πολιτικής και της υλοποίησης αναγκάζει τους προγραμματιστές να καθυστερούν τα έργα.

Η ετήσια παραγωγή υδρογόνου με χαμηλές εκπομπές θα μπορούσε να φθάσει τα 38 εκατομμύρια τόνους ετησίως το 2030, εάν υλοποιηθούν όλα τα έργα που έχουν ανακοινωθεί, με σχεδόν τα τρία τέταρτα αυτής της παραγωγής να προέρχονται από ηλεκτρολύτες που λειτουργούν με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και το υπόλοιπο με τη χρήση ορυκτών καυσίμων με δέσμευση, χρήση και αποθήκευση άνθρακα. Οι καλύτερες προοπτικές για τη χρήση υδρογόνου με χαμηλές εκπομπές είναι στους βιομηχανικούς τομείς που είναι δύσκολο να μειωθούν οι εκπομπές, αντικαθιστώντας το υδρογόνο που παράγεται από ορυκτά καύσιμα που δεν έχουν μειωθεί, αλλά η πρόοδος είναι αργή. Η έλλειψη προσοχής στη δημιουργία ζήτησης υδρογόνου καταδεικνύεται από τις υφιστάμενες δεσμεύσεις των χωρών.

Το άθροισμα όλων των κυβερνητικών στόχων για την παραγωγή υδρογόνου με χαμηλές εκπομπές ανέρχεται σήμερα σε 35 εκατομμύρια τόνους, αλλά οι στόχοι για τη δημιουργία ζήτησης ανέρχονται σε μόλις 14 εκατομμύρια τόνους, από τους οποίους μόνο οι μισοί επικεντρώνονται στις υφιστάμενες χρήσεις υδρογόνου.

Αρχίζουν να δημιουργούνται συμφωνίες άμεσης αγοράς με καταναλωτές του ιδιωτικού τομέα, αλλά παραμένουν σε πολύ μικρή κλίμακα.

Στην έκθεση προτείνονται διάφορα βήματα για τις κυβερνήσεις ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος και να βελτιωθεί η οικονομική σκοπιμότητα του υδρογόνου χαμηλών εκπομπών, όπως η αποτελεσματική εφαρμογή των καθεστώτων στήριξης, η πιο τολμηρή δράση για την τόνωση της ζήτησης και η αντιμετώπιση των εμποδίων της αγοράς, όπως η αδειοδότηση και η αδειοδότηση.Επιπλέον, η δημιουργία διεθνών αγορών υδρογόνου απαιτεί συνεργασία για την ανάπτυξη κοινών προτύπων, κανονισμών και πιστοποιήσεων.