της ανακαλύψεως, οι Τουρκοκύπριοι δικαιούνται μεριδίου απ’ τα κέρδη εκμεταλλεύσεως του κοιτάσματος «που όμως δεν τα διεκδικεί η Τουρκία στο ίδιο οικόπεδο αλλά λίγο παρά πάνω».
- Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνει κάποια συμφωνία διαμοιρασμού των εσόδων από την αξιοποίηση του κοιτάσματος , μεταξύ των δύο Κυπριακών κοινοτήτων. Αλλά τον έλεγχο του κοιτάσματος έχει η νόμιμη κυβέρνηση της ΚΔ την οποία όμως η Τουρκία δεν αναγνωρίζει. ΄Αρα το νέο στοιχείο στην διελκυστίνδα Τουρκίας και ΚΔ είναι η αναγνώριση της «υφ’ όρους» που φέρει την όλη υπόθεση του Κυπριακού προβλήματος στα ίχνη του σχεδίου Ανάν , με εξόχως δυσάρεστους παραμέτρους για την Ελληνοκυπριακή κοινότητα.
Ως γνωστόν, το σχέδιο Ανάν ή άλλως του Βρετανού διπλωμάτη Χάντ και του αλήστου μνήμης «πατρός» της Κυπριακής Τραγωδίας , Χένρυ Κίσινγκερ, διατελέσαντος κι υπουργού Εξωτερικών της Αμερικανικής κυβέρνησης Νίξον το 1974 -75 (διότι περί του ΝΑΤΟ τελικώς πρόκειται ) έχει βρικολακιάσει ακριβώς λόγω των δολίων προνοίων του. Όπως η κατάργηση της ανεξαρτησίας και εθνικής κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, η αντιδημοκρατική ισοδυναμία της πλειοψηφίας του Κυπριακού λαού με την μειοψηφία (ΣΣ: άλλο το ζήτημα της ισότητος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κατοίκων της Μεγαλονήσου) η μόνιμος παραμονή του Τουρκικού στρατού και των αποίκων εξ Ανατολίας στο Κυπριακό έδαφος και διάφορα επι μέρους διαχειριστικά μέτρα , ως η εναλλάξ προεδρία της κυβερνήσεως , η διπλή υπηκοότης των υπηκόων του νέου κρατιδίου, η διαιτητική δικαιοσύνη από τρίτους κι οι ελάχιστες εδαφικές διευθετήσεις που θα προέκυπταν από την επανένωση της νήσου κλπ. κλπ. Λεπτομέρειες δηλαδή στις οποίες κρύπτονται οι δαίμονες των δυσλειτουργιών του παρελθόντος που προκάλεσαν την εκ 13 σημείων τροποποίηση του Κυπριακού συντάγματος απ’ τον αρχιεπίσκοπο Μακάριον.
Εάν, η Τουρκοκυπριακή Κ ο ι ν ό τ η τ α δεν επιθυμεί να μετάσχει στην ευημερία του ενιαίου, Ευρωπαϊκού, ομοσπονδιακού Κυπριακού κράτους, με εκπροσώπηση στο ένα πέμπτο της δικαιοσύνης, διοίκησης, άμυνας και στα κέρδη από την αξιοποίηση του υποθαλασσίου πλούτου της Κυπριακής ΑΟΖ, τότε ας περιχαρακωθεί στην κατοχική ζ ώ ν η της Τουρκικής εισβολής το 1974 κι ας εισπράττει μόνο το 18% των καθαρών κερδών από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων της ελευθέρας Κύπρου, επιφυλασσομένης της Αμοιβαιότητος.
Έτσι οι Τουρκοκύπριοι δεν πρόκειται να ξεφύγουν από την υπανάπτυξη, την Τουρκική επικυριαρχία και την υποτιμημένη λίρα, μήτε να καταστούν ποτέ ελεύθεροι πολίτες της ηνωμένης Ευρώπης.
Ο νεοεκλεγείς αρχιεπίσκοπος Γεώργιος ο Γ’, συμπολεμιστής του στρατηγού Γεωργίου Γρίβα - ήρωος του αγώνος της ανεξαρτησίας της Κύπρου κι όχι μόνον – ηγωνίσθη εναντίον του σχεδίου Ανάν. Ως ο προκάτοχος του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο που συσπείρωσε τους Ελληνοκυπρίους να καταψηφίσουν με 74% το σχέδιο Ανάν, έτσι κι ο νέος ηγέτης της αρχαίας Εκκλησίας της Κύπρου δεν θα φήσει τους πολιτικάντηδες της ΚΔ να προδώσουν τα κεκτημένα του Κυπριακού λαού μέσα στην ηνωμένη Ευρώπη, της οποίας αποτελούν όχι μόνο προπύργιο αλλά και ελπίδα ενεργειακής αυταρκείας μετά τα ενθαρρυντικά ευρήματα στον βυθό της ΑΟΖ της Κύπρου.
Οιαδήποτε άλλη λύση του Κυπριακού προβλήματος δεν θα στέρξει ν’ αποδεχθεί ο Ελληνοκυπριακός λαός διότι θα είναι νόθος και θνησιγενής εκδοχή της «δικοινοτικής – διζωνικής» διαιρέσεως της νήσου μετά την εισβολή και κατοχή Ευρωπαϊκού εδάφους από τον σύγχρονο Αττίλα.