O ξεχασμένος αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη ή μετά τις νέες εξελίξεις  Αλεξανδρουπόλεως-Μπουργκάς  επανέρχεται στο προσκήνιο μετά την δημόσια πρόταση που απηύθυνε ο Βούλγαρος υπουργός Rosen Hristov προς τον Έλληνα ομόλογό του, Κώστα Σκρέκα στο πλαίσιο του διήμερου συνεδρίου του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης που πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας την περασμένη εβδομάδα.

Συγκεκριμένα, ο Βούλγαρος Υπουργός Ενέργειας πρότεινε την αναβίωση του εν λόγω αγωγού μεταφοράς πετρελαίου με αντίστροφη ροή Αλεξανδρουπόλεως-Μπουργκάς, χωρίς την ανάμειξη της Μόσχας φυσικά, καθώς η κυβέρνησις της Σόφιας επιδιώκει να χαράξει εναλλακτικές διαδρομές προμήθειας ενέργειας, τόσο λόγω της ραγδαίας αυξήσεως των τελών διελεύσεως των δεξαμενόπλοιων από τα Στενά του Βοσπόρου, αλλά κυρίως εξ αιτίας της  προσπάθειας απεξαρτήσεως από την ρωσσική Lukoil.

Τις εν λόγω συζητήσεις επιβεβαιώνει και η ελληνική πλευρά, ωστόσο πηγές που γνωρίζουν άριστα την αγορά ενέργειας,  τονίζουν στην ΕΣΤΙΑ ότι η εν λόγω πρόταση αυτή την στιγμή βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο καθώς δεν υπάρχει καμία επικαιροποιημένη  τεχνο-οικονομική μελέτη για αντίστροφη ροή, μόνο η παλαιότερη του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρουπόλεως. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της Βουλγαρίας με καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, καθώς η Σόφια βρίσκεται υπό ασφυκτική αμερικανική πίεση να απαλλαγεί εξ ολοκλήρου από το ρωσικό πετρέλαιο και κατά συνέπεια από την Lukoil. Σύμφωνα  με πληροφορίες της ΕΣΤΙΑΣ, υπάρχει ενδιαφέρον εξαγοράς της ρωσικής Lukoil από τα Ελληνικά Πετρέλαια, τα οποία έχουν ήδη σημαντική παρουσία στην γειτονική χώρα. Αν και για να ευοδωθεί αυτό το ενδεχόμενο θα πρέπει να ξεπερασθούν αρκετά εμπόδια και να τηρηθούν συγκεκριμένοι όροι, σε περίπτωση που όντως τα Ελληνικά Πετρέλαια εισέλθουν δυναμικά στην εξαγορά της Lukoil,  ο αγωγός Αλεξανδρουπόλεως-Μπουργκάς έχει πράγματι βάσιμες ελπίδες υλοποιήσεως. 

Σε κάθε περίπτωση,  υπάρχουν και  κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες που δεν αφορούν τις δυο χώρες,  ούτε τις ΗΠΑ.  Αυτές πηγάζουν από την επίσημη πολιτική της Κομισιόν, η οποία  ουσιαστικά αποθαρρύνει την κατασκευή τέτοιων έργων. Διότι όπως υποστηρίζουν οι Βρυξέλλες σε 10 χρόνια η Ένωση θα έχει απεξαρτηθεί πλήρως από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο! Εκτίμηση που εν προκειμένω όχι μόνο δεν επαληθεύεται , αλλά παρατηρείται μια επιστροφή στα ορυκτά καύσιμα.  Ανοίγουν  ξανά τα εργοστάσια λιγνίτη και τα πυρηνικά εργοστάσια και αναζητούνται εναγωνίως εναλλακτικοί προμηθευτές  φυσικού αερίου και πετρελαίου. Παρά ταύτα αυτή η επιμονή της Κομμισσιόν – μακάρι να είχε την ίδια  έστω και στοιχειώδη επιμονή και  στην λήψη μέτρων κατά της ενεργειακής ακρίβειας - δημιουργεί κλίμα με αποτέλεσμα οι τράπεζες και άλλοι επίσημοι φορείς να δυσκολεύονται να χρηματοδοτήσουν αυτά τα έργα. Επι πλέον, το κόστος κατασκευής του αγωγού Αλεξανδρουπόλεως-Μπουργκάς υπολογίζεται στα 700-800 εκατομμύρια ευρώ. Κάτι που σημαίνει ότι η απόσβεση θα γίνει σε διάστημα 20ετίας, γεγονός που θεωρείται επίσης προβληματικό αν λάβουμε υπόψη την επίσημη θέση των Βρυξελλών.  

Υπενθυμίζεται ότι το 2007 ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Καραμανλής είχε συμφωνήσει με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Βούλγαρο πρωθυπουργό Σεργκέι Στανίσεφ για την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, ο οποίος θα διευκόλυνε την μεταφορά ρωσικού πετρελαίου προς την Μεσόγειο αποφεύγοντας τα στενά του Βοσπόρου. Μάλιστα τον Μάρτιο του 2007 οι αρμόδιοι υπουργοί είχαν υπογράψει και σχετική συμφωνία στο Μέγαρο Μαξίμου παρόντων των τριών αρχηγών κρατών. Ωστόσο ο αγωγός  «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη» δεν προχώρησε τελικά ποτέ στην φάση της υλοποιήσεως καθώς η  Βουλγαρία υπαναχώρησε από την  θέση της μετά από λίγο διάστημα. Πάντως παρά την γενική εντύπωση ότι επρόκειτο για αμερικανικό δάκτυλο, η «ΕτΚ» μαθαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν εξέφρασαν και τόσο σφοδρές αντιδράσεις καθώς το πετρέλαιο θα το μετέφερε η αμερικανική Chevron.

Eξ άλλου οι σχέσεις των δύο χωρών ενισχύονται, καθώς προχωρούν οι συζητήσεις μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας για την σιδηροδρομική σύνδεση των λιμένων Θεσσαλονίκης – Καβάλας – Αλεξανδρούπολης – Μπουργκάς – Ρούσε. Πρόκειται για το έργο Sea2Sea, το οποίο παλαιότερα είχε ονομαστεί "Rail T-K-A-B-V-R Project". Το μεγάλο πλεονέκτημα του διαδρόμου έγκειται στην παράκαμψη των στενών του Βοσπόρου, με στόχο την προσέλκυση φορτίων συνδυασμένων μεταφορών (σιδηρόδρομος/ πλοίο) μεταξύ χωρών της Μέσης και Άπω Ανατολής και χωρών της Μαύρης Θάλασσας και της Ανατολικής Ευρώπης. Το έργο αναμένεται να κοστίσει 6,5 δισ. ευρώ και εάν εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση, θα υλοποιηθεί από κοινή ελληνοβουλγαρική εταιρεία.

Από την ΕΣΤΙΑ