Όταν η στήλη τον περασμένο Οκτώβριο, δηλαδή πολύ καιρό πριν την σημερινή κρίση, είχε θέσει το ερώτημα σε υψηλόβαθμο στέλεχος ελληνικής ενεργειακής εταιρείας η απάντηση ήταν κατηγορηματικά όχι διότι όπως μας εξήγησε δεν συνέτρεχαν ουσιαστικοί λόγοι. Αφού η χώρα, παρά την μεγάλη ακρίβεια σε αέριο και ηλεκτρικό που ήταν ήδη πολύ αισθητή, δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα ενεργειακού εφοδιασμού ενώ το ηλεκτροπαραγωγικό σύστημα με τις 11 μονάδες 

φυσικού αερίου (5 της ΔΕΗ και 6 ιδιωτικές) και τις 7 λιγνιτοπαραγωγικές συν τα υδροηλεκτρικά και τις ΑΠΕ ήταν καλά οργανωμένο και διέθετε παραγωγική επάρκεια. Κάτι που έχει εξ άλλου φανεί σε διάφορες θεομηνίες.

Οκτώ μήνες αργότερα τα πάντα έχουν αλλάξει αφού η χώρα αντιμετωπίζει το φάσμα της έλλειψης ενεργειακών πόρων μετά την απόφαση της ΕΕ να κηρύξει τον ενεργειακό πόλεμο κατά της Ρωσίας μετά την εισβολή της τελευταίας στην Ουκρανία στο 24 Φεβρουαρίου. Προχώρησε μάλιστα σε εκτενείς κυρώσεις με ορισμένες από αυτές να πλήττουν την ίδια οικονομικά. Με την Ελλάδα να εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος, σχεδόν το 40%, για την προμήθεια του αερίου της από την Ρωσία και παρά το γεγονός ότι έχουν διευθετηθεί πλέον τα θέματα καταβολής των πληρωμών προς την Ρωσική Gazprom (με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες να έχουν αποδεχθεί την ολοκλήρωση της διαδικασίας πληρωμής με καταβολή σε ρούβλια) ο κίνδυνος παραμένει, στο πλαίσιο του παράλληλου οικονομικού πολέμου, η Ρωσία να προσπαθήσει να εκβιάσει καταστάσεις μέσω της διακοπής τροφοδοσίας με αέριο.

*Ολόκληρο το άρθρο στη στήλη Σχόλιο εδώ