Η πρώτη δέσμη κυρώσεων της Δύσης, σχετικά ήπιες με εξαίρεση  το πάγωμα του Nord Stream 2,  δείχνει ότι ΕΕ και ΗΠΑ τηρούν μια στάση αναμονής των επόμενων κινήσεων του Ρώσσου Προέδρου. Δηλαδή τι θα πράξει με τα στρατεύματα που θα στείλει στο Ντονμπάς και αν εντέλει θα περιορίσει τις ρωσικές διεκδικήσεις στην περιοχή που ελέγχουν οι ρωσόφιλοι αυτονομιστές ή θα θελήσει να επεκταθεί και στα διοικητικά όρια του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, κάτι που θα απειλήσει ακόμη και την Μαριούπολη, με την πολυπληθή ελληνική κοινότητα. Σε περίπτωση που συμβεί το τελευταίο, τότε η πιθανότητα μια γενικευμένης σύρραξης 

είναι κάτι παραπάνω από ορατή, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις θα συγκρουστούν με τις ουκρανικές με εκρηκτικές συνέπειες για την Ευρώπη, που θα βιώνει έναν πόλεμο στην αυλή της.  

Γι αυτό ακριβώς προκαλεί εντύπωση η χλιαρή αντίδραση της Δύσης σε αντίθεση με τις  απειλές για σκληρή απάντηση που εκτόξευε όλο το προηγούμενο διάστημα. Είναι προφανές ότι η τακτική της αυτή απέτυχε, καθώς όχι μόνο δεν απέτρεψε τον Πούτιν, αλλά του έδωσε χρόνο για να κτυπήσει την κατάλληλη στιγμή. Διότι δεν είναι διόλου τυχαία ούτε η ημερομηνία που επέλεξε να κάνει αυτό το διάγγελμα, ούτε η φρασεολογία που χρησιμοποίησε. Στις 21 Φεβρουαρίου 2014, δηλαδή ακριβώς πριν από οκτώ χρόνια, οι Ουκρανοί εκδίωξαν τον ρωσόφιλο Πρόεδρο Βίκτορ Γιανούκοβιτς, ο οποίος σημειωτέον προέρχεται από το Ντονμπάς. Και πηγές που γνωρίζουν πολύ καλά το ουκρανικό ζήτημα, δεν αποκλείουν την επιστροφή του.

Όσον αφορά την απάντηση  της Μόσχας στις κυρώσεις, ήλθε λίγη ώρα πριν αυτές ανακοινωθούν. Ο  Ντμίτρι Μεντβέντεφ (φωτό), πρώην Πρωθυπουργός της Ρωσίας και τώρα αναπληρωτής πρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, έδωσε μια πρώτη γεύση, προειδοποιώντας ότι η τιμή του φυσικού αερίου για την Ευρώπη θα φτάσει τα 2.000 ευρώ ανά χίλια κυβικά μέτρα ήτοι 200 ευρώ ανά θερμική  μεγαβατώρα λόγω της αναστολής της αδειοδότησης του Nord Stream 2, που ανακοίνωσε τελικά  η Γερμανία. Είναι ενδεικτικό ότι σήμερα η τιμή ανέρχεται κοντά στα 82 ευρώ ανά μεγαβατώρα, oπότε σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η τιμή θα υπερδιπλασιαζόταν. Ο καθένας αντιλαμβάνεται τι θα σήμαινε  αυτό για την Ευρώπη, που εξακολουθεί να εξαρτάται από το ρωσικό αέριο. Ο Πούτιν το γνωρίζει. Και οι  Δυτικοί το γνωρίζουν, έχοντας ηθελημένα ξεχάσει την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και έχοντας εμμέσως -έστω και συγκεκαλυμένα- αναγνωρίσει την νέα πραγματικότητα, με την αυτονόμηση του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ.  Από την άλλη ο «Τσάρος», που αν μην τι άλλο είναι μέγας «σκακιστής»,  διαμηνύει εμμέσως πλην σαφώς ότι αν οι Ουκρανοί δεν αναγνωρίσουν το νέο καθεστώς, δεν αποκλείεται να επεκταθεί και προς τις υπόλοιπες περιοχές που βρίσκονται υπό ουκρανικό έλεγχο, κάτι που θα πυροδοτήσει αμέσως μια  πολεμική σύγκρουση. Ο καθείς αντιλαμβάνεται λοιπόν ότι οι επόμενες εβδομάδες είναι εξαιρετικά κρίσιμες και ενώ οι κινήσεις της Δύσης είναι δυστυχώς προβλέψιμες, ουδείς μπορεί  να  μπει στο μυαλό του Βλαντιμίρ Πούτιν.