Το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας οικοδομεί μονάδα αξίας 5 δισ. δολαρίων, στην οποία θα παράγει πράσινα καύσιμα με σκοπό να τα εξάγει και να περιορίσει την εξάρτηση της οικονομίας του από το πετρέλαιο. Κυβερνήσεις και βιομηχανίες αναζητούν εναλλακτικές πηγές ενέργειας, που δεν θα μολύνουν το περιβάλλον και θα αντικαταστήσουν τους υδρογονάνθρακες. Η χώρα με τις μεγαλύτερες εξαγωγές πετρελαίου στον κόσμο δεν θέλει να αφήσει στην Κίνα, στην Ευρώπη ή στην Αυστραλία

την αναπτυσσόμενη βιομηχανία παραγωγής υδρογόνου, καθώς αποτελεί δυνητικά μια πηγή σημαντικών εσόδων. Οικοδομεί ως εκ τούτου μονάδα παραγωγής υδρογόνου αξίας 5 δισ. δολαρίων, που θα ηλεκτροδοτείται αποκλειστικά από ηλιακή και αιολική ενέργεια. Οταν θα αρχίσει να λειτουργεί, το 2025, θα είναι από τις πλέον πράσινες μονάδες παραγωγής υδρογόνου στον κόσμο.

Τη μετατροπή μιας έκτασης ίσης με το Βέλγιο από έρημο σε τεράστια παραγωγική μονάδα που θα ηλεκτροδοτείται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχει αναλάβει ο Πίτερ Τέριουμ, πρώην διευθύνων σύμβουλος της μεγαλύτερης εταιρείας κοινής ωφελείας στη Γερμανία, της RWE, και της εταιρείας καθαρής ενέργειας Innogy SE. Από αυτόν θα εξαρτηθεί κατά πόσον θα μπορέσει μια χώρα εξαρτημένη από το πετρέλαιο να εξελιχθεί σε προμηθευτή καθαρών καυσίμων. Ο ίδιος τονίζει ότι δεν έχει ξαναδεί ή ακούσει «κάποια αντίστοιχα μεγάλη πρόκληση» και προσθέτει πως πέρασε τα δύο τελευταία χρόνια σκεφτόμενος πώς μπορεί να γίνει αυτό «εκ του μηδενός», αλλά όπως τονίζει, «τώρα βρισκόμαστε στη φάση της εκτέλεσης του σχεδίου».

Το υδρογόνο μετατρέπεται από περιθωριακή πηγή ενέργειας που χρησιμοποιείτο κατά κύριον λόγο σε αερόστατα, πυραύλους και πυρηνικά όπλα, σε μεγάλη επιχείρηση. Μόνον η Ε.Ε. δεσμεύει 500 δισ. δολάρια για να επισπεύσει την κατασκευή της αναγκαίας υποδομής. Υπάρχουν ακόμη πολλά εμπόδια στη χρήση του αερίου ως κυρίως μέσου για τη μετάβαση σε μιαν άλλη οικονομία, και οι πιο επιφυλακτικοί επισημαίνουν πως η Σαουδική Αραβία έχει κακό ιστορικό ως προς την ικανότητά της να κεφαλαιοποιήσει εκείνο που θα έπρεπε να είναι ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ιδιαιτέρως την ηλιακή ενέργεια. Εχει πολλές μονάδες, αλλά πολύ λίγα σχέδιά της είναι σε λειτουργία.

Πολλές χώρες, πάντως, διαγκωνίζονται για να διασφαλίσουν μια θέση στη μελλοντική αυτή αγορά και οι εμπειρογνώμονες του κλάδου του υδρογόνου αναφέρουν το βασίλειο των Σαούδ ως μία από τις χώρες που παρουσιάζουν ενδιαφέρον στον τομέα.

Η Βρετανία φιλοξενεί 10 σχέδια για την παροχή θέρμανσης σε κτίρια με υδρογόνο, η Κίνα αναπτύσσει λεωφορεία αλλά και επιβατικά αυτοκίνητα που θα λειτουργούν με κυψέλες υδρογόνου, και η Ιαπωνία σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει υδρογόνο στις χαλυβουργίες.

Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για θέμα κλίματος, Τζον Κέρι, κάλεσε την εγχώρια βιομηχανία υδρογονανθράκων να ενδιαφερθεί για τις «τεράστιες ευκαιρίες» που παρουσιάζει το υδρογόνο. Αυτό συνεπάγεται άφθονη πελατεία για τη μονάδα που θα φέρει το όνομα Helios Green Fuels.

Η Σαουδική Αραβία δρομολογεί την ανάπτυξή της στη μεγαλύτερη παραγωγή υδρογόνου στον κόσμο και, σύμφωνα με την Bloomberg NEF, η μελλοντική αγορά υδρογόνου θα ανέρχεται παγκοσμίως σε 700 δισ. δολάρια μέχρι το 2050. Σύμφωνα με τον Σιχάμπ Ελμποράι, συνεργάτη της συμβουλευτικής Strategy& στο Ντουμπάι, «αυτό που βλέπουμε είναι ένα χαρτοφυλάκιο με εξαγωγές ενέργειας που διαφοροποιείται για να είναι πιο ανθεκτικό και θα έχει άλλες αντοχές έναντι της αβεβαιότητας που περιβάλλει την ταχύτητα και τον χρόνο της μετάβασης σε άλλες μορφές ενέργειας».

Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο στάδιο του σχεδιασμού διάφορα σχέδια και χαράσσονται στρατηγικές, αλλά η βιομηχανία βρίσκεται ακόμη στα πρώιμα στάδιά της. Η παραγωγή υδρογόνου είναι ακριβή όταν πρέπει να γίνει χωρίς εκπομπές καυσαερίων, η αποθήκευσή του δύσκολη και είναι ιδιαιτέρως εύφλεκτο. Υπάρχει βέβαια το πράσινο υδρογόνο, που παράγεται από τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και όχι ορυκτών καυσίμων. Σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, προς το παρόν κοστίζει λίγο λιγότερο από πέντε δολάρια η παραγωγή ενός κιλού.

Από kathimerini.gr