«Με 87 GW αιολικής ενέργειας τα οποία πρόκειται να εγκατασταθούν τα επόμενα πέντε χρόνια, η Ευρώπη θα μπορούσε να φθάσει τα 258 GW εγκατεστημένης ισχύος μέχρι το 2022», ανέφερε η έκθεση προσθέτοντας ότι το μεγαλύτερο μέρος της νέας εγκατεστημένης ισχύος θα αφορά σε χερσαίες αιολικές μονάδες (+70,4 GW), ενώ η νέα εγκατεστημένη υπεράκτια αιολική ισχύς αναμένεται να ανέλθει σε 16,5 GW.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι μεγαλύτερες ανεμογεννήτριες θα αποτελέσουν τον κινητήριο μοχλό αυτής της ανάπτυξης, καθώς οι ανεμογεννήτριες ισχύος άνω των 4 MW και άνω των 8 MW καθίστανται πλέον ο νέος ‘κανόνας’ στις χερσαίες και υπεράκτιες αιολικές μονάδες, αντίστοιχα.
Η Γερμανία αναμένεται να παραμείνει η χώρα με τη μεγαλύτερη αιολική ισχύ (73 GW το 2022), ακολουθούμενη από την Ισπανία (30 GW) και το Ηνωμένο Βασίλειο (26 GW). Ωστόσο, το μερίδιο της Γερμανίας στις νέες εγκαταστάσεις εκτιμάται ότι θα μειωθεί από 40% κατά μέσο όρο τα τελευταία πέντε χρόνια σε 24%.
«Η Ισπανία και η Σουηδία θα σημειώσουν έντονη ανάπτυξη, με έτος - ρεκόρ το 2019. Ανάλογη εικόνα αναμένεται να παρουσιάσουν το Βέλγιο, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Νορβηγία, η Τουρκία και η Γαλλία», ανέφερε η έκθεση.
Με την καθαρή προσθήκη περισσότερων από 80 GW νέας αιολικής ισχύος που αναμένεται να σημειωθεί μέχρι το 2022, η Ευρώπη θα αντιπροσωπεύει το 25% των καθαρών νέων αιολικών εγκαταστάσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, ακολουθώντας την πρώτη κατά σειρά Ασία που προηγείται με 47%.
Σύμφωνα με την WindEurope, παράλληλα με τις νέες προσθήκες ισχύος, τα επόμενα πέντε χρόνια θα παρατηρηθεί ο πρώτος σοβαρός παροπλισμός των αιολικών πάρκων πρώτης γενιάς της Ευρώπης.
«Μέχρι το 2022, 22 GW εγκατεστημένης ισχύος των θα είναι άνω των 20 ετών. Μερικές από αυτές τις παλιές ανεμογεννήτριες θα αντικατασταθούν στην ίδια τοποθεσία από πιο ισχυρές. Ωστόσο, σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα, ισχύς 4,3 ως 6,4 GW στα υφιστάμενα αιολικά πάρκα θα τεθεί ολοκληρωτικά εκτός λειτουργίας εντός των επόμενων πέντε χρόνων», σημειώνεται στην έκθεση.
«Σύννεφα στον ορίζοντα»
Σύμφωνα με το διευθύνοντα σύμβουλο της WindEurope, Giles Dickson, η αβεβαιότητα αναφορικά με τις σχετικές πολιτικές και η έλλειψη φιλοδοξίας σε πολλές χώρες σημαίνουν «σύννεφα στον ορίζοντα», παρά την προβλεπόμενη αύξηση κατά τα επόμενα πέντε χρόνια.
«Η αναμενόμενη ανάπτυξη προέρχεται κυρίως από επενδυτικές αποφάσεις παρελθόντων ετών. Η προοπτική για νέες επενδυτικές αποφάσεις κατά τα επόμενα πέντε χρόνια είναι λιγότερο σαφής», δήλωσε ο Dickson, προσθέτοντας ότι οι περισσότερες κυβερνήσεις δεν έχουν διευκρινίσει το σχεδιασμό τους για νέα αιολικά πάρκα μέχρι το 2030.
Σύμφωνα με τον Dickson, αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι καθίσταται όλο και πιο δύσκολο να εξασφαλιστούν άδειες για νέα αιολικά πάρκα, αλλά και σε ορισμένα διακριτά προβλήματα σε κάποιες χώρες τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν.
«Στη Γερμανία πέρυσι υπήρξε μία ανατροπή στις πρώτες δημοπρασίες υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, με συνέπεια η χώρα κατά τα επόμενα ένα ή δύο έτη να κατασκευάσει πολύ λιγότερες αιολικές μονάδες, κάτι που θα οδηγήσει σε απώλεια θέσεων εργασίας. Την ίδια στιγμή, στη Γαλλία υπάρχει ένα βραχυπρόθεσμο πρόβλημα σχετικά με το ποιος έχει την αρμοδιότητα να χορηγεί άδειες, γεγονός που και εκεί θα οδηγήσει σε μείωση της ανάπτυξης των αιολικών μονάδων», υποστήριξε.
Τα ‘Εθνικά Σχέδια για την Ενέργεια και το Κλίμα για το 2030’ (National Energy and Climate Plans for 2030 - NCAPs) θα είναι, επίσης, καθοριστικής σημασίας, σύμφωνα με τον επικεφαλής της WindEurope, καθώς θα προσδιορίσουν τον όγκο της νέας ανανεώσιμης ισχύος που επιδιώκει να εγκαταστήσει κάθε χώρα, αλλά και τον τρόπο και χρόνο που προτείνεται για τις διαγωνιστικές διαδικασίες που αφορούν τη νέα αυτή ισχύ.
«Τα NCAPs απαιτούν, επίσης, από τις κυβερνήσεις να διατυπώσουν με σαφήνεια τα σχέδιά τους για τις υπάρχουσες μονάδες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που φθάνουν στο τέλος του κύκλου ζωής τους μέχρι το 2030. Αυτό γίνεται όλο και πιο επείγον», ανέφερε.