Το επιχείρημα του Μπόλτον είναι απλό. Διαβεβαίωσε τους δημοσιογράφους ότι οι θέσεις των ΗΠΑ σχετικά με την κυριαρχία της Ρωσίας στην Κριμαία (που δεν αναγνωρίζεται) και τις κυρώσεις στη Μόσχα (που εξακολουθούν να ισχύουν) δεν είχαν αλλάξει. Αναγνώρισε ότι η διμερής σχέση βρίσκεται σε κακό σημείο. Παρόλα αυτά, είπε, μια συνάντηση μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε να οδηγήσει σε συνεργασία σε τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Στην ουσία, ρώτησε: Πού είναι το κακό στο να συζητά κανείς;
Ως θαυμαστής των σκληροπυρηνικών σχολίων του Μπόλτον για τον Πούτιν όταν ήταν εκτός κυβέρνησης, επιτρέψτε μου να δεχτώ την πρόκληση και να εξηγήσω γιατί μια σύνοδος Πούτιν-Τραμπ είναι κακή ιδέα.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι, αλλά οι πιο σημαντικοί αφορούν τον σημερινό Αμερικανό Πρόεδρο. Απλά κοιτάξτε το ιστορικό του. Το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο Τραμπ συναντήθηκε με τον Πούτιν στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G20 στη Γερμανία, συμφώνησε στη συγκρότηση μιας αμερικανο-ρωσικής ομάδας ασφάλειας στον κυβερνοχώρο, μια ιδέα τόσο γελοία όσο και μία επιτροπή κατά των ναρκωτικών με επικεφαλής τον Ελ Τσάπο. Υπό την πίεση του υπουργικού του συμβουλίου και των συναδέλφων του Ρεπουμπλικάνων, ο Τραμπ απέσυρε τη συμφωνία την επόμενη μέρα.
Τον Μάρτιο, ο Τραμπ συνεχάρη τον Πούτιν για τη νίκη του στις εκλογές, παρά τις σημειώσεις από τους βοηθούς του που τον καλούσαν να «μην πει συγχαρητήρια». Σε συνεντεύξεις του ο Τραμπ ακούγεται σαν τον Νόαμ Τσόμσκι, όταν σχολιάζει τα εγκλήματα του Πούτιν. Θυμηθείτε τη συνέντευξη στο Fox News πέρυσι όταν ρωτήθηκε γιατί «σέβεται», τον Πούτιν, δεδομένου του ρόλου της κυβέρνησής του στη δολοφονία και την εξαφάνιση δημοσιογράφων και αντιπροσώπων της αντιπολίτευσης. «Πιστεύετε ότι η χώρα μας είναι τόσο αθώα;» απάντησε ο Τραμπ.
Εάν ήταν ο Μπόλτον ο ηγέτης της συνόδου κορυφής με τον Πούτιν, οι ΗΠΑ θα βρίσκονταν σε καλά χέρια. Κατανοεί ότι ο Πούτιν είναι ψεύτης και δολοφόνος. Πράγματι, ο Μπόλτον έγραψε το περασμένο καλοκαίρι ότι ο Πούτιν είχε πει ψέματα στον Τραμπ όταν επέμενε ότι η Ρωσία δεν παρενέβη στις εκλογές του 2016. Ο Τραμπ, εν τω μεταξύ, δήλωσε τον Νοέμβριο ότι πίστευε την άρνηση του Πούτιν μετά τη δεύτερη συνάντησή τους. (Ο Τραμπ παραδέχθηκε έκτοτε ότι η Ρωσία παρενέβη).
Και αυτό είναι το θέμα. Ο Τραμπ έχει ένα «τυφλό σημείο», όσον αφορά στον Πούτιν και είναι επικίνδυνο το να κάθονται στο τραπέζι για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση αυτοί οι δύο άνδρες. Δεν προσπαθώ να πω με κομψό τρόπο ότι ο Τραμπ είναι ένοχος για κάποια σκευωρία. Θα πρέπει όλοι να περιμένουμε πριν ασκήσουμε κριτική επί του θέματος, μέχρι την ολοκλήρωση της έρευνας του Ρόμπερτ Μιούλερ. Ούτε συνιστά αυτό κάποια πρόκληση για τη συνταγματική του εξουσία ως αρχηγός κράτους.
Αλλά μόνο και μόνο επειδή μπορεί να κάνει κάτι, δεν σημαίνει ότι πρέπει. Για τον Τραμπ, μία συνάντηση με τον Πούτιν τώρα, αυτή τη στιγμή, είναι μια φρικτή ιδέα. Θυμηθείτε ότι έχουν περάσει μόνο λίγο παραπάνω από τρεις μήνες από την κατακραυγή της Ρωσίας, επειδή δηλητηρίασε έναν από τους πρώην πράκτορές της που κατοικούσε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τουλάχιστον, ο Τραμπ θα έπρεπε να ζητήσει από τον Πούτιν να λογοδοτήσει για το έγκλημα αυτό (μόνο το τελευταίο από τα πολλά) πριν συμφωνήσει να συναντηθεί μαζί του.
Ευτυχώς, η κυβέρνηση του Τραμπ έχει ακολουθήσει σταθερά μια πολύ πιο σκληρή γραμμή έναντι της Ρωσίας από ό,τι ο ίδιος. Οι ΗΠΑ ενέκριναν την πώληση αμυντικών όπλων στην Ουκρανία, η οποία συνεχίζει να αγωνίζεται απέναντι σε αυτονομιστές που υποστηρίζονται από τη Ρωσία στο ανατολικό τμήμα της χώρας. Έχει επιβάλει αυστηρές κυρώσεις στους Ρώσους ολιγάρχες και διατήρησε εκείνες που επέβαλε ο προκάτοχος του Τραμπ για την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία. Και οι ΗΠΑ υποστήριξαν την ενσωμάτωση του Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ και ανέπτυξαν δυνάμεις στα κράτη της Βαλτικής που συνορεύουν με τη Ρωσία για να αποτρέψουν τυχόν μελλοντικούς πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς που μπορεί να έχει ο Πούτιν κατά νου.
Όλα αυτά έχουν στήσει ένα εκρηκτικό σκηνικό για τη συνάντηση με τη Ρωσία. Ο κίνδυνος είναι ότι, στο πλαίσιο μιας διάσκεψης κορυφής, όλες αυτές οι σκληρές πολιτικές είναι διαπραγματεύσιμες. Και αυτό είναι τρομακτικό.
Εφόσον ο Πούτιν είναι επικεφαλής του Κρεμλίνου, η Ρωσία θα αποτελέσει απειλή για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, για να μην αναφέρουμε τα θεσμικά όργανα και τις συμφωνίες που συνθέτουν τη φιλελεύθερη διεθνή τάξη. Το υπουργικό συμβούλιο του Τραμπ το καταλαβαίνει αυτό. Ο πρόεδρος, δυστυχώς, δεν το καταλαβαίνει.
(www.capital.gr, 29/06/2018)