Κοινός παρανομαστής στην πολιτική όλων των κομμάτων της
Τουρκίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο είναι οι διεκδικήσεις εις βάρος της
Ελλάδος. Σήμερα η Κυβέρνηση Μπιναλί Γιλδρίμ συνεχίζει την αμφισβήτηση θαλασσίου και εναερίου χώρου στο ελληνικό
αρχιπέλαγος. Όπως αναφέρει η ΕΣΤΙΑ σε δημοσίευμα της (3/6) το αντιπολιτευόμενο
Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό (κεμαλικό) κόμμα, σε πρόσφατη συνεδρίαση της τουρκικής
Εθνοσυνελεύσεως, υπεστήριξε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η Ελλάς έχει κατακτήσει
δια της βίας τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Όλοι δε οι μηχανισμοί της
Άγκυρας (πολιτικοί και οικονομικοί)
έχουν αποδυθεί στην προσπάθεια εκτουρκισμού της μουσουλμανικής μειονότητος στην
Θράκη, την οποία επιδιώκουν να αυτονομήσουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα.
Είναι βέβαιο, δε, υπογραμμίζει στο εν λόγω άρθρο της Εστίας,
ότι οι ισχυρισμοί περί «γκρίζων
ζωνών» και η αμφισβήτηση
της οριογραμμής στο Αιγαίο προδιαγράφουν απώτερα σχέδια και για τα νησιά. Και η
αρχή πρέπει να αναμένεται στα Δωδεκάνησα, όπου υπάρχει μικρός αριθμός
μουσουλμάνων, καθώς και κάποια τεμένη, τα οποία η Ελληνική Πολιτεία (ορθώς)
σέβεται ως πολιτιστικά και θρησκευτικά μνημεία.
Σε αυτές τις απειλές έρχεται τώρα να προστεθεί και η
αλβανική αμφισβήτηση της υφιστάμενης οριογραμμής στην θάλασσα. Αφού τα Τίρανα ακύρωσαν την
διμερή συμφωνία οριοθετήσεως υφαλοκρηπίδος με την Ελλάδα, τώρα προαναγγέλλουν
την συγκρότηση επιτροπής που θα «μελετήσει
» την
οριοθέτηση των συνόρων με την Ελλάδα. Και όλα αυτά ενώ είναι σε εξέλιξη οι
διεκδικήσεις των Τσάμηδων, οι οποίοι έχουν προσφύγει δικαστικώς και ζητούν να
καταδικασθεί η Ελλάς και να τους «επιστρέψει» περιουσίες στην
Θεσπρωτία. Τις ενέργειες αυτές στηρίζει απροκαλύπτως η αλβανική κυβέρνηση η
οποία, την ίδια στιγμή, προβαίνει παρανόμως σε κατασχέσεις των περιουσιών
Βορειοηπειρωτών.
Στην δίνη αυτών των εξελίξεων αποδεικνύεται από τα πράγματα
ότι δεν έχουμε την ετοιμότητα να ανταποκριθούμε σε δύσκολες καταστάσεις, ούτε
την ευελιξία να εκμεταλλευθούμε τις ευκαιρίες που εμφανίζονται. Τις τελευταίες
ημέρες υπήρξαν δηλώσεις στο Τελ Αβίβ και στην Άγκυρα για την κυοφορούμενη επαναπροσέγγιση
Τουρκίας-Ισραήλ. Αν και είναι βέβαιο ότι όσο κυριαρχεί ο ισλαμιστής Εντοργάν
μια τέτοια προσέγγιση δεν θα οδηγήσει στις θερμές σχέσεις που είχαν οι δυο
χώρες. Όμως η εξέλιξη αυτή πρέπει να μας κάνει να αναρωτηθούμε αν θεμελιώσαμε
επαρκώς την τριμερή με την Κύπρο και το Ισραήλ, και σε ποιο βαθμό μπορούμε να
εφησυχάζουμε όσον αφορά στα νότια σύνορά μας.