Πενιχρά αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία είχαν οι προηγούμενοι
αναπτυξιακοί νόμοι, καθώς επηρέασαν ελάχιστα την διάρθρωσή της,
δημιούργησαν ελάχιστες και «πανάκριβες» θέσεις εργασίας σε έργα μάλιστα
χαμηλής τεχνολογίας, ενώ τόσο η αξιολόγηση όσο και οι έλεγχοι των
επενδυτικών σχεδίων, υπήρξαν ανεπαρκείς δημιουργώντας μεγάλες
καθυστερήσεις.
Οι διαπιστώσεις αυτές προκύπτουν από εσωτερική έρευνα του υπουργείου
Οικονομίας, ενόψει της σύνταξης του νέου αναπτυξιακού νόμου, ο οποίος
βρίσκεται στο τελικό στάδιο κατάρτισης και προσπαθεί να αντιμετωπίσει
τις στρεβλώσεις του παρελθόντος και τις ανάγκες της επιχειρηματικότητας
στο σημερινό περιβάλλον.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στην κατοχή
του το ΑΠΕ-ΜΠΕ, στον Ν. 3299/2004 εντάχθηκαν επενδύσεις ύψους 22,5 δισ.
ευρώ με επιδοτήσεις άνω των 9 δισ. ευρώ, αλλά δημιουργήθηκαν λιγότερες
από 40.000 θέσεις εργασίας!
Εντυπωσιακή δε, είναι η σύγκριση με τον προηγούμενο νόμο ως προς τη
μέση ενίσχυση ανά θέση εργασίας. Συγκεκριμένα, από 36.432 ευρώ ανά θέση
εργασίας η μέση ενίσχυση εκτινάχθηκε στα 230.800 ευρώ. Ακόμα πιο
εντυπωσιακό, είναι ότι το κόστος αυτό ανέβηκε περαιτέρω με τον Ν.
3908/2011 στα 322.854 ευρώ.
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος
Θα δώσει ισχυρά κίνητρα σε επενδύσεις με κλαδικά και γεωγραφικά
κριτήρια. Στο επίκεντρό του θα βρίσκονται τα επιχειρηματικά δίκτυα, η
νεανική και μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, τα επιχειρηματικά δίκτυα, η
κοινωνική οικονομία, οι καινοτόμες επιχειρήσεις και οι νέοι επιστήμονες.
Βασικός στόχος του νέου αναπτυξιακού νόμου είναι η μετάβαση σε ένα
ανταγωνιστικό μοντέλο που θα στηρίζεται στην καινοτομία και την παραγωγή
προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.