Σχόλιο

Οι Μεγάλες Προκλήσεις του 2015

Πεμ, 21 Μαΐου 2015 - 09:04

Η Γερμανία επείγεται όσο ουδείς άλλος εταίρος στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη για μια συμβιβαστική λύση με την Αθήνα, αλλά και για μια προληπτική σκιαγράφηση του πλαισίου μιας διευθέτησης με το Λονδίνο που θα επιτρέπει στον Κάμερον να ταχθεί υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε. στο δημοψήφισμα. Το Βερολίνο έχει μπροστά του δύο μείζονος κλίμακας προκλήσεις που απαιτούν τα σενάρια έστω και με τη μορφή αναξιόπιστης κινδυνολογίας για Grexit- Brexit να αποσυρθούν για να μη συντηρούν αμφιβολίες για το μέλλον της Ε.Ε. - Ευρωζώνης. Πρώτη πρόκληση είναι η Σύνοδος Κορυφής του Ιουνίου, όπου οι 28 θα συζητήσουν τη θεσμική μεταρρύθμιση της Ε.Ε. - Ευρωζώνης προς την κατεύθυνση της εμβάθυνσης με τη δημιουργία θεσμικών οργάνων για την Ευρωζώνη, όπως το Κοινοβούλιο του Ευρώ που θα προέρχεται από αντιπροσωπείες των εθνικών Κοινοβουλίων και θα είναι το νομοθετικό-ελεγκτικό αντίβαρο στη συγκρότηση Δημοσιονομικής - Οικονομικής Διακυβέρνησης

Η Φύση Απεχθάνεται τα Κενά … Το Ίδιο και η Αγορά Ενέργειας!

Τρι, 19 Μαΐου 2015 - 09:02

Η φύση απεχθάνεται τα κενά. Αντικαθιστά με σοφία ό,τι λείπει, ό,τι ολοκλήρωσε τον κύκλο του, ό,τι δεν έχει λόγο ύπαρξης πλέον. Ας μας επιτραπεί η αντίστοιχη μεταφορά, το ίδιο ακριβώς βλέπουμε να συμβαίνει στην εγχώρια ενεργειακή αγορά. Οι καθυστερήσεις στις αναγκαίες ρυθμίσεις, η ατολμία στη λήψη μέτρων και η απουσία βούλησης για την αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων και στρεβλώσεων, οδηγούν σε μία βίαιη αλλαγή των συνθηκών της αγοράς, συντείνοντας επί της ουσίας στην de facto αναδιοργάνωση της. Εν αρχή, ήταν οι ΑΠΕ και η σταδιακή όλο και μεγαλύτερη διείσδυση τους στο σύστημα. Το πώς σχεδιάσθηκαν δεν είναι αντικείμενο αυτού του σχολίου

Μια Ευρώπη με Απω - ασιατική Ταυτότητα

Δευ, 18 Μαΐου 2015 - 10:00

Υπήρξε, από την κυβέρνηση Τσίπρα, «τροποποίηση» (γράφε: εξουδετέρωση) της βασικής αρχής για «διαύγεια» στις διοικητικές αποφάσεις του ελληνικού Δημοσίου (δημοσιοποίηση, μέσω Διαδικτύου, κάθε έγκρισης δαπανών για κρατικές προμήθειες, δημόσια έργα κ.τ.ό.). Θα άξιζε κάποια ειδική δημοσκόπηση να καταμετρήσει την απογοήτευση και την οργή των δύσμοιρων υποτελών της κομματοκρατίας στην Ελλάδα. Τρεισήμισι μήνες περιμέναμε να δοκιμαστεί ευδιάκριτα η ανεξαρτησία ή εξάρτηση της «πρώτης αριστερής κυβέρνησης» (!) από τα άνομα συμφέροντα που διαφεντεύουν τη χώρα. Και την απάντηση την έδωσε («χωρίς αιδώ ή λύπην») ο τορπιλισμός του (αναιμικού έστω) θεσμού της «Διαύγειας». Η έκφραση της αγανάκτησης έχει έγκαιρα εξουδετερωθεί: μονοπωλείται από τις κόκκινες και τις μαύρες ακρότητες. Μένει πνιγερή η αηδία, εμπειρικά τεκμηριωμένη η αίσθηση ότι «όλοι ίδιοι είναι»

«Λυγίζει» η Οικονομία

Σαβ, 16 Μαΐου 2015 - 09:14

Το πρώτο σήμα κινδύνου για την πορεία της ελληνικής οικονομίας ήρθε πριν από λίγες ημέρες με τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της Κομισιόν, η οποία προβλέπει τώρα ρυθμό ανάπτυξης μόλις 0,5% έναντι 2,5% που προέβλεπε το περασμένο φθινόπωρο. Για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος ήταν και είναι η αβεβαιότητα στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, που δημιουργεί αρνητικό κλίμα και ανασφάλεια στους επενδυτές, στον επιχειρηματικό κόσμο, αλλά και γενικότερα στην οικονομική δραστηριότητα

Ένθεοι, Άθεοι, Βυζαντινοί

Πεμ, 14 Μαΐου 2015 - 10:29

Από τα πιο συγκλονιστικά εμφυλιοπολεμικά κεφάλαια της βυζαντινής περιόδου, η Εικονομαχία θυμίζει κι αυτό στους σύγχρονους αναγνώστες: πόσο απάνθρωποι μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι, κι οι όμαιμοι, ομόθρησκοι, εις το όνομα (και) της πίστης. Εν συντομία: τον όγδοο αιώνα, δύο Ισαυροι αυτοκράτορες, ο Λέων Γ΄ και ο γιος του Κωνσταντίνος Ε΄ (Κοπρώνυμος για τους πικρόγλωσσους αντιπάλους), δρώντας κυρίως με πολιτικά κίνητρα που στόχο είχαν τη μείωση ισχύος των μοναχών και της επιρροής τους στον λαό, επιχείρησαν μια –κατ’ αυτούς– μεταρρύθμιση. Πρωτόπλαστοι εικονοκλάστες, αρχικώς κρέμασαν τις εικόνες ψηλότερα, κατόπιν οι εικόνες καταστρέφονταν και η πολυπληθέστατη μοναστική τάξη υπέστη άγριο διωγμό αφού με ακολουθητέες πρακτικές άλλων, βάρβαρων λαών, σχεδόν ξεριζώθηκε. (Charles Diehl, Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας)

Επιμένει η Ασάφεια στην Ενεργειακή Πολιτική Μέχρι τη Συμφωνία με τους Δανειστές

Τρι, 12 Μαΐου 2015 - 10:20

Είναι γεγονός ότι οι ρυθμίσεις στην ενεργειακή αγορά κινούνται με ρυθμούς χελώνας. Υπάρχουν αρκετά και σοβαρά ζητήματα που αναζητούν λύσεις, υπό το φως της νέας πολιτικής αντίληψης που πρεσβεύει το ΥΠΑΠΕΝ. Αν κάτι κινήθηκε και κινείται, ήταν οι διαγωνισμοί για τους υδρογονάνθρακες, κι αυτοί γιατί είχε γίνει ήδη όλη η προετοιμασία από την προηγούμενη κυβέρνηση και το μόνο που απέμενε και απομένει ήταν η εκδήλωση προσφορών. Ένα δεύτερο θέμα που, επίσης, δείχνει να σημειώνει πρόοδο, είναι οι διασυνδετήριοι αγωγοί στη Ν.Α. Ευρώπη, κι αυτό γιατί υπήρχε προγραμματισμένη ατζέντα, λόγω εμπλοκής της Ε.Ε. Ταυτόχρονα, εκτός από την σταθερά δηλωμένη αντίρρηση του ΥΠΑΠΕΝ για τις ιδιωτικοποιήσεις στον ενεργειακό τομέα, πλην εκείνου του ΔΕΣΦΑ, λόγω παρέμβασης της Κομισιόν, δεν έχουν γίνει γνωστές οι προθέσεις του υπουργείου για μια σειρά άλλων κρίσιμων ζητημάτων, πέραν των γενικών προθέσεων

Ήρθε το Τέλος των Ψευδαισθήσεων

Τρι, 12 Μαΐου 2015 - 07:33

Τα ψέματα τέλειωσαν για την Ελλάδα και μαζί και η προεκλογική περίοδος, η οποία... παραδόξως κράτησε και μετά τις εκλογές. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε και διαπραγματευόταν με όρους αντιπολίτευσης, παρά το γεγονός ότι κλήθηκε να βγάλει «τα κάστανα από τη φωτιά». Όμως, όπως ομολόγησε πρόσφατα ο Ευκλ. Τσακαλώτος, σχηματίστηκε μια κυβέρνηση που δεν ήταν έτοιμη, δεν είχε συγκεκριμένες ιδέες και προτάσεις. Ο συνδυασμός της άγνοιας σε ένα υψηλό επίπεδο διαπραγμάτευσης και των ιδεοληψιών, με τις οποίες κυριαρχούνται ακόμη και κορυφαία στελέχη, προκάλεσαν την εμπλοκή με τους δανειστές. Εκατό ημέρες μοναξιάς για την κυβέρνηση, η οποία, πάντως, δείχνει να ξυπνά από μια κατάσταση που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη ρήξη και τη χρεοκοπία.

Αμφιπρόσωπο Πελατειακό Κράτος

Δευ, 11 Μαΐου 2015 - 09:08

Θέλει να είναι μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Και πρέπει να περιορίσει δραστικά τα δημόσια έξοδα, γιατί το κράτος έχει χρεοκοπήσει, η δημόσια οικονομία, η εσωτερική αγορά, η παραγωγικότητα έχουν καταρρεύσει, διαλυθεί. Ποια μπορεί να είναι τα γνωρίσματα μιας αριστερής κυβερνητικής πολιτικής σε αυτή την περίπτωση; Προφανώς, να περιοριστούν τα έξοδα του κράτους, χωρίς οι φτωχοί να γίνουν φτωχότεροι και χωρίς οι τίμιοι πολίτες να υποστούν ατιμωτική λεηλασία του μόχθου τους. Αρα, αριστερή (κοινωνικών στόχων) πολιτική είναι να παταχθούν με συνέπεια και μεθοδικά οι σπατάλες του κράτους, όχι τα τίμια έσοδα των πολιτών. Να εξαλειφθεί το πελατειακό κράτος: να πάψουν τα κόμματα να εξαγοράζουν με κρατικό (κοινωνικό) χρήμα ψήφους πολιτών. Να πάψουν τα κόμματα να «διαπλέκονται» με «νταβατζήδες» (εργολήπτες και προμηθευτές του Δημοσίου): να ληστεύουν το κρατικό ταμείο και να μοιράζονται τα κλοπιμαία με τον υπόκοσμο

100 ‘Ημέρες Τραγικῶν Χειρισμῶν

Παρ, 8 Μαΐου 2015 - 09:30

Στις 5 Μαΐου συμπληρώθηκαν 100 ἡμέρες ἀπό τίς ἐκλογές τῆς 25ης Ἰανουαρίου, στίς ὁποῖες ὁ ἑλληνικός λαός ἀνέδειξε πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ και Πρωθυπουργό τόν κ. Ἀλέξη Τσίπρα. Δυστυχώς, ο ἀπολογισμός τῶν κυβερνητικῶν πεπραγμένων κατά τό διάστημα αὐτό εἶναι ἀπογοητευτικός. Ἀναλογισθεῖτε ποιά ἦταν ἡ κατάστασις τῆς χώρας πρίν ἀπό 100 ἡμέρες καί συγκρίνετέ την μέ τήν σημερινή. Τότε κανένας δέν μιλοῦσε γιά ἐνδεχόμενο πτωχεύσεως καί ἀποχώρηση τῆς χώρας ἀπό τήν Εὐρωζώνη. Τώρα ὁ κίνδυνος αὐτός εἶναι ἀπολύτως ὑπαρκτός

Αναζητείται η Χρυσή Τομή για τη Διακοψιμότητα

Τετ, 6 Μαΐου 2015 - 07:20

Είναι σαφές ότι η λήψη ενός μέτρου στοχεύει στη θεραπεία προβλημάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, κάποιος μπορεί να επωφελείται, κάποιος άλλος λιγότερο και κάποιος να χάνει. Με απλά λόγια, ένα μέτρο δεν συνιστά πανάκεια για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Αυτό θα ήταν το ιδανικό και ποιος δεν θα το ήθελε. Η πρακτική, όμως, και η πραγματικότητα άλλα επιτάσσουν. Και έχουμε δει μέτρα εντελώς άδικα τα τελευταία χρόνια, που φέρονταν, μάλιστα, ότι θεσμοθετούνται για ευγενείς σκοπούς. Αμ, δε

Οι Πολιτικές Εξελίξεις Περνούν Μέσα Από το «Κεφάλαιο» της Ενέργειας

Δευ, 4 Μαΐου 2015 - 07:44

Το ενεργειακό και πιο συγκεκριμένα οι εδώ και χρόνια βαλτωμένες αλλά ουσιαστικές αλλαγές που έπρεπε να είχαν γίνει κυρίως στην αγορά ηλεκτρισμού αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα στην διαπραγμάτευση για την μεγάλη συμφωνία, η το 3ο Μνημόνιο για να είμεθα πιο ειλικρινείς, που θα ακολουθήσει την ενδιάμεση συμφωνία του Μαΐου, η οποία απ’ ότι φαίνεται βαίνει προς ολοκλήρωση. Σύμφωνα με πληροφορίες του energia.gr στην ενδιάμεση συμφωνία δεν θίγεται καθόλου το κεφάλαιο της ενέργειας, αφού οι εταίροι δεν επιθυμούν να δυσκολέψουν περαιτέρω τα πράγματα σε αυτό το στάδιο. Μοναδική αναφορά θα υπάρχει στην επίσης βαλτωμένη υπόθεση της πώλησης του ΔΕΣΦΑ (έναντι πινακίου φακής) στην Αζέρικη SOCAR, η οποία μπορεί μεν να μην είναι πολυεθνική αλλά αποτελεί μία άκρως αδηφάγο επιχείρηση με κύριο μέτοχο την δυναστεία των Αλίεφ

Στροφή στον Ρεαλισμό

Πεμ, 30 Απριλίου 2015 - 08:57

Δυστυχώς, χρειάστηκε να περάσουν τρεις μήνες, στη διάρκεια των οποίων επιδεινώθηκε δραματικά η κατάσταση της οικονομίας, ώστε να αποφασίσει ο πρωθυπουργός ότι χωρίς «δούναι» δεν υπάρχει «λαβείν» στις διεθνείς πολιτικές και οικονομικές σχέσεις. Η προσγείωση ήταν ανώμαλη, καθώς ο πήχυς είχε τοποθετηθεί στα ύψη με τα υπερφίαλα προεκλογικά συνθήματα «εμείς θα χτυπάμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν». Οι Δονκιχωτισμοί της προεκλογικής περιόδου και του τελευταίου τριμήνου όμως κόστισαν ακριβά στη χώρα. Οι «θεσμοί» έμειναν ανένδοτοι στον βασικό προσανατολισμό και αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης της χώρας και οι δόσεις των δανείων σε ΕΚΤ και ΔΝΤ πρέπει να καταβληθούν στην ώρα τους, για να μην υπάρξει πιστωτικό γεγονός

Διασύνδεση Κρήτης: Τώρα Είναι (Επιτέλους!) η Ώρα της Υλοποίησης

Τρι, 28 Απριλίου 2015 - 08:19

Η διασύνδεση της Κρήτης με το ηπειρωτικό σύστημα θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το Γεφύρι της Άρτας. Μελέτες επί μελετών έχουν γίνει χρόνια ως τώρα, αγαθές προθέσεις εκδηλώνονταν, αλλά κάπου εκεί τελείωνε η υπόθεση. Η ιδέα υλοποίησης του έργου πάει πολλές δεκαετίες πίσω. Στη δεκαετία του ’70. Μάλιστα. Όσο κι αν ακούγεται εξωφρενικό, η πρώτη ιδέα για την κατασκευή της σύνδεσης της Κρήτης με την χερσαία Ελλάδα «έπεσε» πριν από κοντά έναν αιώνα, με την πρώτη μελέτη να γίνεται το 1968, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν οικονομικά συμφέρουσα για την επόμενη δεκαετία, με το βάθος πόντισης των καλωδίων να θεωρείται για τα δεδομένα της εποχής απαγορευτικό