Σχόλιο

Μερικές Αλήθειες για τα Μέτρα

Μερικές Αλήθειες για τα Μέτρα

Σε κανένα δεν αρέσουν τα μέτρα. Ιδιαίτερα στους φιλελεύθερους που σιχαίνονται τους φόρους κι απεχθάνονται το μεγάλο δημόσιο. Εφ’ όσον όμως οι Έλληνες έχουν επιλέξει να ζουν με το μεγάλο κράτος και δεν επιθυμούν την ελεύθερη οικονομία της αγοράς, δεν υπήρχε άλλη λύση. Η Ελλάδα εισέπραξε χρήματα από τους φορολογούμενους άλλων κρατών, με αντάλλαγμα τον περιορισμό των ασυγκράτητων δικών της δαπανών και την μεταρρύθμιση της οικονομίας της. Αυτές οι επιλογές ούτε υπονομεύουν την δημοκρατία, ούτε αποτελούν αποτέλεσμα πολιτικού εκβιασμού ούτε και περιορίζουν την εθνική κυριαρχία. Όσες χώρες δεν επιθυμούν την εφαρμογή τέτοιων προγραμμάτων, απλούστατα δεν τα ζητούν. Ουδείς τα επιβάλλει και κανένας βέβαια δεν εκβιάζει για την εφαρμογή τους

Διαφύλαξη Στήριξης

Διαφύλαξη Στήριξης

Στην πεντάμηνη διαπραγμάτευση της Αθήνας επί της ουσίας με το Βερολίνο και ιδιαίτερα στη δραματική κορύφωση των τελευταίων ημερών ήταν σαφής η στήριξη της Ιταλίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ. Τη στήριξη αυτή πρέπει να τη δούμε στις πραγματικές της διαστάσεις και να τη διαφυλάξουμε. Ρώμη, Παρίσι και πολύ περισσότερο η Ουάσιγκτον δεν ταυτίστηκαν με την ατζέντα της ελληνικής κυβέρνησης, παρά το ότι εγγραφόταν στη δική τους σε διαφορετικό βαθμό εναντίωση στη μονομερή δημοσιονομική λιτότητα που έχει επιβάλει το Βερολίνο. Προτεραιότητα του Ρέντσι και του Ολάντ είναι να διαφυλαχθεί συνολικά η Ευρωζώνη και να μη γίνεται ωμή προβολή της γερμανικής ισχύος με παράκαμψη των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και της Ευρωζώνης, και κυρίως να μη γίνει μια άκαμπτη στάση απέναντι στην Ελλάδα αφορμή να υιοθετήσει το Βερολίνο πιο σκληρή στάση απέναντι στις δημοσιονομικές αποκλίσεις της Ρώμης και του Παρισιού

Ας Αφήσουν τα Περί Πραξικοπήματος

Ας Αφήσουν τα Περί Πραξικοπήματος

Ζούμε τον ξεσηκωμό των δανειοληπτών; Αυτό δείχνουν να πιστεύουν όσοι ξεσηκώνουν τον κόσμο στο όνομα της εντολής του λαού. Ξεσηκωμό τον οποίο οι δανειστές απειλούν με... πραξικόπημα. Κάποτε ήταν οι «Αμερικανοί και νατοϊκοί ιμπεριαλιστές». Σήμερα είναι οι Ευρωπαίοι. Κάπως έτσι χτίζουμε τις απαραίτητες άμυνες απέναντι στην τρέλα που κυριαρχεί στη χώρα μας. Στην επαναστατημένη φαντασία στελεχών της αριστερο-δεξιάς, που συνασπισμένη καμώνεται πως κυβερνάει τη χώρα, ο πιο απλός τρόπος για να αποσείσει κανείς τις ευθύνες του είναι να ρίξει το φταίξιμο στους άλλους. Κι επειδή οι εγχώριοι πολιτευτές δεν μετρούν ιδιαίτερα στα μάτια των ψηφοφόρων, οι προτιμήσεις των πανικόβλητων στελεχών και συνοδοιπόρων του ΣΥΡΙΖΑ στράφηκαν στους... ξένους

Ελλάς - Γαλλία - Γερμανία

Ελλάς - Γαλλία - Γερμανία

Κατά τις δραματικές εβδομάδες που ζήσαμε ήταν μάλλον διακριτή η πολιτισμική και ιστορική σημασία πίσω από τις πολιτικές επιδιώξεις μερικών από τους βασικούς εθνικούς «παίκτες». Μερικές σκέψεις: 1. Η Γερμανία, ιστορικά, παίζει ως γνωστόν ρόλο ηγεμόνα στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Είναι ένας ρόλος τον οποίο έχει συνηθίσει και στον οποίο την έχουμε και εμείς οι υπόλοιποι συνηθίσει. Η πασίγνωστη τυφλή πίστη των Γερμανών στην κατά γράμμα τήρηση των κανόνων δεν τους απέτρεψε από το να τους παραβιάσουν κατά τον ρου της Ιστορίας κατά συρροήν και με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο. Υπ’ αυτή την έννοια, εάν το σκεπτικό είναι πως η Ελλάδα έπρεπε να τιμωρηθεί για την παραβίαση των κανονισμών, η Γερμανία δεν θα έπρεπε καν να ομιλεί. Αλλά ας είναι

Μία Διαδρομή Γεμάτη Λάθη

Μία Διαδρομή Γεμάτη Λάθη

Στην ομιλία του στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή, ο Αλ. Τσίπρας ομολόγησε, έστω και με περικοκλάδες, ότι όλη του η πολιτική στην εξουσία, από τις 25 Ιανουαρίου (αλλά και στην αντιπολίτευση) απέτυχε πανηγυρικά. Τα ηρωικά και πένθιμα με τα οποία διάνθισε τα λόγια του μέχρι να φτάσει στο ότι η χώρα βρέθηκε στη «διακεκαυμένη ζώνη», μπροστά σε «ναρκοπέδιο» ή ότι η κυβέρνηση και πρώτος ο ίδιος έκανε λάθη, δεν μπορούσαν να αλλάξουν την ουσία της ομολογίας. Αλλωστε και να ήθελε να κρύψει την αλήθεια, η κατάσταση, στην οποία έφεραν αυτός και το «τσούρμο» του τη χώρα, μέσα σε ελάχιστο διάστημα, δεν το επιτρέπουν. Το μοναδικό που κατάφερε να βελτιώσει ο πρωθυπουργός στους έξι τελευταίους μήνες, ήταν τα αγγλικά του. Ολα τα άλλα έγιναν σμπαράλια με δική του ευθύνη και κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη διάλυση μιας χώρας για χάρη της εκμάθησης ξένης γλώσσας από τον ηγέτη της...

Φανατισμένος Πρωτογονισμός

Φανατισμένος Πρωτογονισμός

Οι Τράπεζες πιθανότατα θα ξαναβρούν τους ρυθμούς τους –η αίσθηση του πανικού, με τις Τράπεζες κλειστές να μοιράζουν αντίδωρο, θα ξεχαστεί. Και η αγορά κάποτε θα ξαναζωντανέψει, κάποιο χρήμα, με οποιοδήποτε όνομα, θα υπηρετήσει το δούναι και λαβείν. Θα επανεκκινήσουν οι επιχειρήσεις, η ισχνή μας παραγωγή, οι αναγκαίες, ίσως και οι θρασύτερες εισαγωγές, οι δειλές, συνεσταλμένες πάντοτε εξαγωγές. Ο κατ’ ευφημισμόν «πολιτισμός» μας (παγκοσμιοποιημένος τρόπος του βίου) δεν ευνοεί την αξία της παραγωγικής εργασίας ούτε την αξιολόγηση της ποιότητας, ποντάρει κατά προτεραιότητα στο κυνηγητό της «ευκαιρίας», σε επενδυτές και τζογαδόρους. Γι’ αυτό και η έννοια του μισθού θα συνεχίσει συνώνυμη με τη συγκαταβατική παραχώρηση, όχι με την αποτίμηση του μόχθου, της ικανότητας και δημιουργικότητας, της προσφοράς

Ιδιαίτερα Προκλητική η Δραστηριοποίηση των Αδρά Αμειβόμενων Lobbies εν Μέσω Βαθύτατης Οικονομικής και Κοινωνικής Κρίσης

Ιδιαίτερα Προκλητική η Δραστηριοποίηση των Αδρά Αμειβόμενων Lobbies εν Μέσω Βαθύτατης Οικονομικής και Κοινωνικής Κρίσης

Αλγεινή εντύπωση έχει προκαλέσει η πολυσχιδής και προκλητική εν πολλοίς δραστηριοποίηση του Greek Energy Forum, μία πλατφόρμα ενδιαφερόμενων για ενεργειακά θέματα με έδρα το Λονδίνο, και οργάνωση virtual, το οποίο εν μέσω βαθύτατης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης οργανώνει βαρύγδουπα συνέδρια στην καθημαγμένη χώρα σαρώνοντας χορηγίες δεκάδων χιλιάδων ευρώ μέσα από ένα απίστευτο σύστημα διαπλοκής. Αποτελεί δε αξιοθαύμαστο γεγονός πως το σύστημα αυτό που οργανώθηκε και μεγαλούργησε επί ημερών διακυβέρνησης Αντ. Σαμαρά συνεχίζει ανέπαφο τις δραστηριότητές του ακόμα και σήμερα και μάλιστα με την ανοχή – αν και ελπίζουμε όχι και με την προσωπική υποστήριξη - του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη

H Eυρώπη Θα Πληρώσει το Τίμημα για την Ελλάδα

H Eυρώπη Θα Πληρώσει το Τίμημα για την Ελλάδα

Το επείγον τείνει να επισκιάζει αυτό που είναι σημαντικό στις πολιτικές που χαράσσουν οι σύγχρονες κυβερνήσεις. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το επείγον είναι η αγωνία για το αν θα μείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Το σημαντικό είναι το αβέβαιο μέλλον του ενιαίου νομίσματος και η απειλή της καταστροφής του μεταπολεμικού σχεδίου της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ έχει κουβαλήσει ως τώρα την Ευρώπη στις πλάτες της. Παρά τις προσπάθειες του να σώσει την Ελλάδα από τον ίδιο της τον εαυτό, ο Φρανσουά Ολάντ, είναι δέσμιος της αδύναμης οικονομίας της χώρας

Εικόνες Από το Μέλλον

Εικόνες Από το Μέλλον

«Τυφώνας» σαρώνει το λιανικό εμπόριο από την ημέρα επιβολής των capital controls: Tο δεκαήμερο 27 Ιουνίου - 7 Ιουλίου «χάθηκε» 1,2 δισ. ευρώ! Δεν είναι ένα κακό σενάριο. Είναι πλέον άμεσος ο κίνδυνος να συρρικνωθεί δραματικά το λιανεμπόριο, να μπουν «λουκέτα» σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και βιοτεχνίες και η ανεργία να διπλασιαστεί. Η παντελής έλλειψη ρευστότητας και η «θηλιά» που μπήκε με τους περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων απειλούν να ολοκληρώσουν την καταστροφή της ήδη βαθιά «λαβωμένης» παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας. Οι συνολικές ελληνικές εξαγωγές στο πρώτο πεντάμηνο του 2015, πεντάμηνο πλήρους πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας, παρέμειναν στάσιμες. Αυξήθηκαν μόλις κατά... 0,02%

Ὅταν τό «Ὄχι» Σημαίνει «Ναί»

Ὅταν τό «Ὄχι» Σημαίνει «Ναί»

Τό 1983, ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ἐπενόησε καί χρησιμοποίησε μία «μαγική» λέξη: Τό περίφημο «terminable». (Σημειωτέον ὅτι, ὄχι τυχαῖα, ὁ τότε ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως Εὐάγγελος Ἀβέρωφ τόν ἀποκαλοῦσε «λεξιμάγο»). Ὁ ὅρος αὐτός εἶχε περιληφθεῖ στήν ὑπογραφεῖσα Συμφωνία μέ τίς ΗΠΑ γιά τίς Βάσεις στήν Ἑλλάδα. Καί τοῦ ἐδόθη διπλή ἑρμηνεία. Στά ἀγγλικά ἑρμηνεύετο –καί ὀρθῶς– ὅτι ἡ συμφωνία ἦταν «δυνητικῶς» καταληκτική, δηλαδή «μποροῦσε νά τερματισθεῖ». Τό ὁποῖο ἐσήμαινε ὅτι ἡ παραμονή τῶν Βάσεων μποροῦσε καί νά παραταθεῖ. Στά ἑλληνικά, ἡ προπαγάνδα τοῦ ΠΑΣΟΚ μιλοῦσε γιά «δεσμευτικῶς» καταληκτική συμφωνία καί θριαμβολογοῦσε διότι ἔφευγαν ὁριστικῶς οἱ «Βάσεις τοῦ θανάτου»!

Η Τελευταία Ευκαιρία

Η Τελευταία Ευκαιρία

Σήμερα καθορίζεται το μέλλον της Ελλάδας. Στις διαπραγματεύσεις του πρωθυπουργού στη Σύνοδο Κορυφής και στη συνεδρίαση του Eurogroup στο οποίο θα συμμετάσχει ο νέος υπουργός Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτος. Άλλα περιθώρια για πολιτικές ακροβασίες δεν υπάρχουν. Τα ψέματα τελείωσαν: Είτε θα υπάρξει συμφωνία, είτε η χώρα θα βαδίσει οριστικά και αμετάκλητα στον δρόμο που οδηγεί στο Grexit. Η απομάκρυνση του Γ. Βαρουφάκη, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι η ελληνική πλευρά στη συνεδρίαση του Eurogroup δεν θα αναλώσει τον χρόνο παρουσιάζοντας «εκθέσεις» για τις επιπτώσεις των μνημονίων, αλλά θα τεθούν χωρίς καμιά χρονοτριβή στο τραπέζι οι ελληνικές προτάσεις για συμφωνία. Θα πεισθούν οι δανειστές της χώρας;

Ἡ Χώρα Εἰσέρχεται σέ Μεγάλη Περιπέτεια

Ἡ Χώρα Εἰσέρχεται σέ Μεγάλη Περιπέτεια

Ὁ ἑλληνικός λαός εἶπε χθές ἕνα συντριπτικό «Ὄχι» μέποσοστό 62% ἔναντι «Ναί» 38% στό ψευδεπίγραφο καί ἐθνικά ἐπικίνδυνο δημοψήφισμα, τό ὁποῖο διοργάνωσεμέσα σέ μία ἑβδομάδα ἡ Κυβέρνησις τοῦ Σύριζα. Ἡ ἑρμηνεία τοῦ «Ὄχι» διαφέρει, μεταξύ ἑλληνικής Κυβερνήσεως καί Εὐρωπαίων. Ὁ μέν Πρωθυπουργός θριαμβολογεῖ γιά τήν λαϊκή ἐτυμηγορία καί δηλώνει ὅτι αὐτή ἰσχυροποιεῖ τήν διαπραγματευτική θέση τῆς Ἑλλάδος. Οἱ Εὐρωπαῖοι ὄμως, ἔχουν ἄλλη ἄποψη. Ἐκλαμβάνουν τό χθεσινό«Ὄχι» ὡς ἕνα ἀκόμη βῆμα πρός τήν ἔξοδο τῆς χώρας μαςἀπό τήν Εὐρωζώνη καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση. Καί σημασία δέν ἔχει τί λέει ὁ κ. Τσίπρας, ἀλλά οἱ Εὐρωπαῖοι.Αὐτοί ρυθμίζουν ἐφεξῆς τήν συνέχεια

Το ΝΑΙ του Ενεργειακού Τομέα

Το ΝΑΙ του Ενεργειακού Τομέα

Με την 5μηνη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το συνταγματικό διάτρητο και πολιτικά παραπλανητικό δημοψήφισμα ο κύκλος της μεταπολίτευσης έκλεισε. Η μια μετά την άλλη οι πολιτικές δυνάμεις απέτυχαν διαδοχικά, συρρικνώθηκαν, απομακρύνθηκαν. Ο κύκλος κλείνει με την Αριστερά και τη σύμπραξή της με την πιο ακραία δεξιά δύναμη και την Χρυσή Αυγή ως προς την πολιτική στόχευση. Το φυτίλι για το Κούγκι έχει ανάψει. Με τη συνοδεία της μισαλλοδοξίας, της απόρριψης της ελευθερίας της σκέψης όλων των άλλων, την αναγόρευση της εισαγγελικής κατηγορίας σε κεντρική πολιτική επιλογή

Φρένο στους Στόχους τους, το «Nαι»

Φρένο στους Στόχους τους, το «Nαι»

Η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε ένα διχαστικό δημοψήφισμα, χωρίς τυπικό αντικείμενο, σε συνθήκες χρεοκοπίας, με διαδικασίες που προκαλούν παρέμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης -πρώτη φορά μετά τη χούντα- σε εντελώς διαφορετικό τοπίο στην οικονομία και την Ευρωζώνη, και με την ίδια να αναιρεί ταυτόχρονα τους δήθεν λόγους για τους οποίους το διενεργεί. Επικαλείται δήθεν εθνικούς λόγους, για να είναι συμβατό με το Σύνταγμα, και την ίδια στιγμή ισχυρίζεται ότι τίποτα δεν θα αλλάξει σχετικά με τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν κανονικά, ασχέτως αποτελέσματος. Στην πραγματικότητα, το αποτέλεσμα θα είναι εθνικό. Θα δείξει αν η Ελλάδα θέλει να μείνει στην Ευρώπη, να έχει νόμισμα το ευρώ, να διατηρήσει το δημοκρατικό πολίτευμά της

Τα Μοιραία Λάθη του κ. Τσίπρα

Τα Μοιραία Λάθη του κ. Τσίπρα

Ο κ. Τσίπρας έκανε δύο πολύ μεγάλα λάθη. Ή μάλλον τρία. Το πρώτο ότι βιάστηκε να έλθει στην εξουσία. Τυφλώθηκε από τη σαγήνη της και έπεσε στον λάκκο με τα φίδια. Λίγη υπομονή να είχε κάνει θα ήταν πολύ καλύτερα για τον ίδιο, για τη χώρα και -ίσως το κυριότερο- για τους ταλαιπωρημένους πολίτες που τον ψήφισαν. Αν είχε πάρει την εξουσία τον Σεπτέμβριο θα είχε παραλάβει μία χώρα σε τάξη, η οποία θα είχε αφήσει πίσω της τον μεγάλο κάβο που ο ίδιος προσπαθεί να περάσει. Δεύτερο λάθος, η παντελής έλλειψη σχεδίου και σοβαρής τεχνοκρατικής ομάδας, ικανής να διαχειρισθεί τόσο κρίσιμες υποθέσεις. Για τ’ όνομα του Θεού, πού νόμιζε ότι πήγαινε ο κ. Τσίπρας;

Από το Ευρώ στη Νέα Δραχμή

Από το Ευρώ στη Νέα Δραχμή

Το πραγματικό ερώτημα στο οποίο θα απαντήσουν την Κυριακή οι Ελληνες και οι Ελληνίδες είναι κατά πόσον επιθυμούμε να κρατήσουμε τη χώρα εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Με δύο λόγια, μετά το δημοψήφισμα κι εφόσον η πλειοψηφία του λαού τοποθετηθεί απορριπτικά, θα είναι πρακτικώς αδύνατον να συνεχίσει η λειτουργία της οικονομίας εντός του ευρώ. Αν οι τράπεζες δεν μπορούν να επαναλειτουργήσουν, η διέξοδος προς ένα νέο, ενδιάμεσο νόμισμα θα αναδειχθεί ως η μόνη εφικτή λύση. Επειδή όμως η ΕΚΤ δεν επιτρέπει στην επικράτεια των χωρών της Ζώνης την κυκλοφορία οιασδήποτε άλλης νομισματικής μονάδας πλην του ευρώ, το τραπεζικό σύστημα θα βρεθεί προ αδιεξόδου: «Χωρίς νόμισμα στα βιβλία του, χωρίς ρευστότητα στα ταμεία του, ποια έννοια έχει η λειτουργία του;», θα αναρωτηθούν, δημοσίως, οι άνθρωποι της κυβέρνησης