Γιά Ελληνική Ασθένεια Μιλούν οι Ευρωπαίοι

Γιά Ελληνική Ασθένεια Μιλούν οι Ευρωπαίοι
Γράφει ο Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλος / Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ
Πεμ, 8 Σεπτεμβρίου 2011 - 08:19
Ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας κ. Βαλερύ Ζισκάρ ντ’ Εσταίν έχει αποδείξει με πράξεις πόσο εκτιμά την Ελλάδα. Πρόσφατα δε, σε άρθρο του στο γαλλικό περιοδικό «Λε Πουέν», τόνιζε ότι Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) χωρίς Ελλάδα είναι κάτι αδιανόητο. Γι αυτό, ο πρώην Πρόεδρος –που είναι επίσης μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας– υποστηρίζει ότι η ΕΕ έχει χρέος να στηρίξει την ελληνική έξοδο από την κρίση. Όμως, υπό όρους. Και από τους τελευταίους, ο πιο ζωτικός είναι η θεραπεία της «ελληνικής ασθένειας», για να αποφευχθεί ο κίνδυνος μιας γενικότερης προσβολής της Ευρώπης από αυτήν

Ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας κ. Βαλερύ Ζισκάρ ντ’ Εσταίν έχει αποδείξει με πράξεις πόσο εκτιμά την Ελλάδα. Πρόσφατα δε, σε άρθρο του στο γαλλικό περιοδικό «Λε Πουέν», τόνιζε ότι Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) χωρίς Ελλάδα είναι κάτι αδιανόητο. Γι αυτό, ο πρώην Πρόεδρος –που είναι επίσης μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας– υποστηρίζει ότι η ΕΕ έχει χρέος να στηρίξει την ελληνική έξοδο από την κρίση. Όμως, υπό όρους. Και από τους τελευταίους, ο πιο ζωτικός είναι η θεραπεία της «ελληνικής ασθένειας», για να αποφευχθεί ο κίνδυνος μιας γενικότερης προσβολής της Ευρώπης από αυτήν.

Ποια είναι, όμως, η «ελληνική ασθένεια» για την οποίαν ευρύτατα γίνεται λόγος στους ευρωπαϊκούς διαδρόμους; Αφερεγγυότητα, διαφθορά, γραφειοκρατία και έλλειψη προοπτικής είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που έκπληκτη η Ευρώπη ανακάλυψε πόσο βαθειά ριζωμένα είναι στην ελληνική κοινωνία.

«Η Ελλάδα είδε το θέμα της ευρωπαϊκής της πορείας ως ευκαιρία να αντλήσει δωρεάν πόρους από τα κοινοτικά Ταμεία για να εξυπηρετηθούν εσωτερικές προτεραιότητες του πολιτικού πελατειακού συστήματος. Ποτέ δεν υπήρξε συνειδητή ελληνική συμμετοχή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Και αυτό, παρά το γεγονός οτ ένα κομμάτι της ελληνικής ελίτ έχει ξεκάθαρο και οραματικό ευρωπαϊκό προβληματισμό. Δυστυχώς, είναι λίγοι αυτοί που θέλουν μιαν Ελλάδα έξω από το καβούκι της…». Ο Γάλλος διανοούμενος κ. Ζαν-Κλωντ Καζανόβα που μάς είπε τα λόγια αυτά δεν είναι τυχαίο πρόσωπο στην χώρα του. Διευθύνει ένα από τα εγκυρότερα γαλλικά περιοδικά, το «Κομμανταίρ», το οποίο ίδρυσε ο αείμνηστος Ραιημόν Αρόν και είναι μία από τις σοβαρότερες φιλελεύθερες φωνές στην Ευρώπη.

Την άποψη του Γάλλου διανοούμενου συμπληρώνει και επαυξάνει ένας ακραιφνής φιλέλληνας Γερμανός δημοσιογράφος, ο κ.Χορστ Κέλλερ, που για μία εικοσαετία ήταν υπεύθυνος ευρωπαϊκών υποθέσεων στο τηλεοπτικό κανάλι ZDF. «Όσο η κατάσταση ήταν καλή, κανείς δεν είχε καταλάβει πόσο μεγάλη ήταν η διαφορά που υπήρχε ανάμεσα στην Ελλάδα και τις χώρες μέλη της ΕΕ πριν την διεύρυνση της τελευταίας. Σήμερα, είναι πλέον ορατό ότι η Ελλάδα ήταν η χώρα με το απλωμένο χέρι, αλλά όχι ουσιαστικό και ενεργό μέλος της ΕΕ. Όσες φορές ήλθα σε επαφή με την ελληνική δημόσια διοίκηση, με εντυπωσίαζε ο σοβιετικού τύπου χαρακτήρας της για τις ευρωπαϊκές θεσμικές υποχρεώσεις της χώρας σας. Παρόλα αυτά, γνώρισα και εξαίρετους από κάθε άποψη Έλληνες φιλοευρωπαίους, με σπάνιο μορφωτικό επίπεδο. Σήμερα, όμως, η ελληνική ασθένεια συνιστά απειλή για την ΕΕ και αυτό οι διεθνείς τραπεζίτες και χρηματιστές το ξέρουν καλύτερα από τον καθένα. Αυτός είναι και ο λόγος που συντηρείται η κερδοσκοπία, η οποία στοιχηματίζει στην κατάρρευση της ευρωζώνης».

Την άποψη αυτή –αν και δεν την διατυπώνει δημοσίως– μάς επιβεβαίωσε και ο κ.Μαρκ Μόμπιους, ένας από τους μεγαλύτερους διαχειριστές επενδυτικού ταμείου στον κόσμο. Με αφορμή τις γνωστές αποφάσεις της 21ης Ιουλίου, απαντώτας σε διαδικτυακή ερώτησή μας, ο κ. Μόμπιους μάς είπε: «Η κρίση του ελληνικού δημόσιου χρέους είναι ένα είδος ιού που σήμερα, σε συνδυασμό με τον γενικότερο υπερδανεισμό της Δύσεως, απειλεί το σύνολο της διεθνούς οικονομίας. Είναι δε σαφές ότι οι οίκοι αξιολόγησης δεν τρέφουν αυταπάτες. Γνωρίζουν ότι η ελληνική οικονομία έχει ελάχιστες παραγωγικές δυνατότητες, είναι σοβιετοποιημένη και πίσω της δεν υπάρχει καμμία πολιτική βούληση για μεταρρυθμίσεις. Κατά κύριο δε λόγο, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επαρκείς επιχειρηματικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να δουν την κρίση ως ευκαιρία και να αναλάβουν γόνιμες καινοτόμες πρωτοβουλίες. Στα μάτια των brokers της Νέας Υόρκης, η Ελλάδα είναι ένας παχύσαρκος που συμμετέχει σε δρόμο ταχύτητος…».

Αυτή είναι μία κυρίαρχη αντίληψη στις διεθνείς αγορές. Στην χώρα μας, ελάχιστες είναι οι δυνάμεις της «δημιουργικής καταστροφής», όπως θα έλεγε και ο μεγάλος Γιόζεφ Σουμπέτερ. Απέναντι στις συντεχνίες, σε πολιτικούς τραμπούκους και εξευτελισμένους ανθρώπους «εκπαιδευτικών» ιδρυμάτων, μόνον κάποιοι πολύ γενναίοι θα αποτολμούσαν να αναλάβουν ρίσκα και πρωτοβουλίες στην χώρα μας. Γι αυτό και κάθε μέρα που περνάει μεγαλώνει και η φυγή από την χώρα ανθρώπων και επιχειρήσεων. Με πιθανό αποτέλεσμα να έλθει η μέρα που θα μιλάμε για την Ελλάδα του εσωτερικού και αυτήν του εξωτερικού…