Η πυρηνική ενέργεια είναι συχνά ένας κλάδος ο οποίος ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο. Από τις πρώτες ημέρες και την ιδέα για έναν κόσμο όπου ο ηλεκτρισμός θα είναι «τόσο φτηνός ώστε να μην αξίζει να μετριέται», υπήρξαν πολλοί μηχανικοί με υποσχέσεις για τεχνολογικές καινοτομίες οι οποίες θα μεταμόρφωναν την παραγωγή ενέργειας.

Η πυρηνική ενέργεια είναι συχνά ένας κλάδος ο οποίος ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο. Από τις πρώτες ημέρες και την ιδέα για έναν κόσμο όπου ο ηλεκτρισμός θα είναι «τόσο φτηνός ώστε να μην αξίζει να μετριέται», υπήρξαν πολλοί μηχανικοί με υποσχέσεις για τεχνολογικές καινοτομίες οι οποίες θα μεταμόρφωναν την παραγωγή ενέργειας.

 

Σήμερα, υπάρχουν αρκετές καινοτομίες που ανταγωνίζονται η μια την άλλη, από τους προτεινόμενους μικρούς αντιδραστήρες, μέχρι τον Iter, το πείραμα των 10 δις δολαρίων για την πυρηνική σύντηξη. Οι πιο άμεσα υποσχόμενη τεχνολογία είναι πάντως οι τέταρτης γενιάς αντιδραστήρες, σχεδιασμένοι καλύτερα σε ότι έχει σχέση με την απόδοση του καυσίμου και την παραγωγή αποβλήτων.

 

Κανείς από αυτούς δεν αναμένεται να λειτουργήσει στην παρούσα δεκαετία, αλλά μια έκδοση της τεχνολογίας προωθείται πολιτικά ως η κατάλληλη λύση στο ζήτημα των αποβλήτων στις ΗΠΑ, καθώς είναι σε θέση να τα χρησιμοποιεί ως καύσιμα. Παρόλα αυτά, η επιλογή αυτή για κάποιους αποτελεί παράκαμψη. Ανησυχούν για τη στροφή των επενδύσεων μακριά από αντιδραστήρες οι οποίοι μπορούν να κατασκευαστούν σήμερα.

 

Πέρυσι, η τεχνολογία τέταρτης γενιάς τέθηκε στην ατζέντα ως μια ρεαλιστική προσέγγιση από την GE Hitachi, την αμερικανοιαπωνική κοινοπραξία. Ο αντιδραστήρας Prism είναι μια έκδοση του Integral Fast Reactor, ο οποίος αναπτύχθηκε με κρατική ενίσχυση στην περίοδο Κλίντον το 1994. Τώρα η εταιρεία θεωρεί πως έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, όπως αναφέρουν οι FT.

 

Το περασμένο καλοκαίρι, η GEH ξεκίνησε ένα σχέδιο για την ανάπτυξη του Prism στα πλαίσια του προγράμματος του Ανεπτυγμένου Κέντρου Ανακύκλωσης για τα ραδιενεργά απόβλητα. Το πλεονέκτημα είναι ότι ο αντιδραστήρας υποστηρίζει μια επέκταση της παραγόμενης ενέργειας, ενώ ταυτόχρονα δίνει λύση στο πρόβλημα των αποβλήτων και στο πρόβλημα των εκπομπών.

 

Όταν ο πρόεδρος Ομπάμα έβαλε τέλος στο σχέδιο κατασκευής ενός εθνικού χώρου αποθήκευσης στη Νεβάδα, η GEH πρότεινε την υλοποίηση μιας εγκατάστασης η οποία θα διαχωρίζει το καύσιμο σε τρία μέρη: Ουράνιο για χρήση και πάλι σε συμβατικούς αντιδραστήρες, απόβλητα και καύσιμο για τους αντιδραστήρες τύπου Prism.

 

Ο Έρικ Λέβεν της GEH δήλωσε σχετικά: «Πιστεύουμε ότι η ανακύκλωση παρέχει ένα καλύτερο επιχειρηματικό σχέδιο και βελτιωμένη περιβαλλοντική απόδοση σε σχέση με την απόθεση». Τονίζει επίσης ότι τα απόβλητα της μεθόδου αυτής χρειάζεται να αποθηκευτούν «μόλις» για 300 χρόνια, αντί για ένα εκατομμύριο χρόνια στην περίπτωση των παραδοσιακών αποβλήτων.