της Κύπρου προ 51 ετών, βομβαρδισμός της Σερβίας επί 77 ημέρες, εξόντωση του Λίβυος ηγέτου Μουαμάρ Καντάφι και επανεξοπλισμός της Γερμανίας παρά την συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947).
Η παραίτηση Ζελένσκι από της προσχωρήσεως στο ΝΑΤΟ αποτελεί προϋπόθεση συνεχίσεως των διαπραγματεύσεων για την ειρήνευση της Ουκρανίας μετά τέσσαρα καταστρεπτικά χρόνια για την Ευρώπη τω εν συνόλω της.
Συνιστά όμως και Meaculpa που έχει νομικές συνέπειες. Πώς θα «ξαφρίσει» τώρα η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα βάν ντερ Λάϊεν τα 196 δισ. δολαρίων των Ρωσικών , ιδιωτικών και δημοσίων κεφαλαίων που είναι κατατεθειμένα στο Βέλγιο; Με την παραδοχή του Ζελένσκι ότι η πρόθεση να ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ ήταν μία αναιρουμένη ιδέα , δικαιολογεί πλήρως τα εθνικά αντανακλαστικά της Ρωσίας που έχει κατ’ επανάληψιν υποστεί εισβολές από Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές (Σουηδούς , Γάλλους , Άγγλους και Γερμανούς δις).
Είναι σαν την Τουρκία , η οποία διεκδικεί παρά την ήττα του 1913-14 και την «νίκη» της, με την συνθήκη της Λωζάννης που καθόρισε τα 3 μίλια για χωρικά ύδατα της κι εκχώρησε μόνο την Ίμβρο και την Τένεδο , δικαιώνει την Ελλάδα να εξοπλίζει τα υπόλοιπα 3.000 περίπου νησιά του Αιγαίου, αρχαιώθεν Ελληνικά.
Το δικαίωμα της άμυνας είναι υποχρέωση για λαούς που σέβονται την ιστορία κι έχουν υπεύθυνους ηγέτες. Εάν κι η παρούσα ηγεσία είχε ιστορική συνείδηση της φθοράς που προκάλεσε η Οθωμανική τυραννία επί 450 έτη στον Ελληνικό λαόν και ανεγνώριζε τις δύο γενοκτονίες που επέφεραν οι Νεότουρκοι στους κατοίκους της Μικράς Ασίας (Χριστιανούς και Μουσουλμάνους ) θα ηρνείτο πάσαν συζήτηση με του Τούρκους πασάδες- ακόμη κι εκείνη περί της υφαλοκρηπίδος .Ουδείς ελεύθερος άνθρωπος συζητεί τα δικαιώματα του και μάλιστα υπό την απειλήν του casusbelli. Μεγάλες ευθύνες για τον Ουκρανικό πόλεμο υπέχουν κι οι Ευρωπαίοι «συνεταίροι» μας , εκτός από τον Αμερικανό πρόεδρο Τζό Μπάιντεν που διατηρούσε οικονομικά συμφέροντα στην Ουκρανία.
Οι μεν Γάλλοι έχουν τον μικρό τους Βοναπάρτη για πρόεδρο που ζει ακόμη στο 1815, οι δε Άγγλοι μόνον ο Ουΐστον Τσώρτσιλ συμπαραστάθη στους Ρώσους κι αυτό λόγω του Αδόλφου. Οι αμετανόητοι Γερμανοί δεν εξέχασαν το Πρωσσικό κράτος με πρωτεύουσα τον Καίνιξμπεργκ (νυν Καλίνινγκραντ) και σου λένε ,«στην αναμπουμπούλα , οι ...αναθεωρητές χαίρονται». Μετάνιωσαν που ο Χέλμουτ Κολ δεν αγόρασε μ’ άλλα 5 δισ. μάρκα απ’ τον Γκορμπατσόφ, τον Ρωσικό θύλακο το 1989.
Τώρα τα πράγματα κάπως ξεκαθαρίζουν: Ο Αμερικανός διαπραγματευτής Στήβ Γουϊτκοβ συζητεί για το Ντομπάς, ο Ούγγρος ΥΠΕΞ Πέτερ Σιγιάρτο προβάλλει βέτο στις Ευρωπαϊκές έμμονες ιδέες περί «Ρωσικής άρκτου» κι η νοστιμούλα Κάγια Κάλας αδίκως πάει να υπεξαιρέσει Ρωσική περιουσία .Ο Πρόεδρος Τραμπ απρόθυμα ζητεί από την Αμερικανική Γερουσία «εγγυήσεις» που δεν τις χρειάζεται ο κωμικός (κατ’ επάγγελμα) Ζελένσκι εάν καθίσει φρόνιμα.
Εμείς τέλος, γι’ άλλη μια φορά, βρισκόμαστε σε λανθασμένη σελίδα της Ιστορίας. Αυτά παθαίνουν όσοι πάνε στο Χάρβαρντ κι είχαν καθηγητή τον Γιοσιχίρο Φουκουγιάμα (1952-) που φαίνεται να μην διάβασε τον Θουκυδίδη.